Przeczytałem przez ostatnie dwa miesiące całą serię książek fantasy z których jedna była słabsza od drugiej. Fakt ten wprawił mnie w bardzo niepokojący nastrój. W mojej głowie zaczęła nawet kołatać najczarniejsza myśl z możliwych – „wyrosłem z fantastyki”. Szczęśliwie złożyło się że właśnie wtedy w moje ręce trafił „Uczeń skrytobójcy”.

Robin Hobb to pseudonim autorski Margaret Astrid Lindholm Ogden, amerykańskiej pisarki w Polsce znanej dzięki uprzejmości wydawnictwa MAG, które wznawia jej książki. Ogden miała kilkuletnią przerwę w pisaniu książek. Kiedy postanowiła powrócić do tworzenia historii, uczyniła to pod wspomnianym wyżej pseudonimem. Jest to moje pierwsze spotkanie z prozą Hobb.

Głównym bohaterem jest Bastard – bękart księcia Rycerskiego, następcy tronu. Poznajemy go w wieku lat sześciu i przez prawie 500 stron śledzimy rozwój chłopca. Choć jest on – bądź co bądź – członkiem rodziny królewskiej, to jednak jej członkowie nie interesują się losem bękarta, w najlepszym wypadku (poza nielicznymi wyjątkami) traktują go jak powietrze.

Przyznam otwarcie, że Robin Hobb udało się stworzyć bardzo ciekawy i rozbudowany świat. Podczas czytania czuć, że Królestwo Siedmiu Księstw żyje. Autorka szczegółowo opisała ludowe wierzenia, kultury wybranych księstw i wiele więcej.

Pochwalić muszę wydawcę, gdyż nowe wydanie z 2014 roku jest naprawdę piękne. Ilustracja na okładce w pełni oddaje klimat tego, co znajdziemy wewnątrz. Sama oprawa jest twarda, więc nie mam obaw, że mój egzemplarz biblioteczny szybko się zniszczy.

„Królewskiego skrytobójcę” czyta się (nie)stety dosyć ciężko, ale warto się zaprzeć i brnąć w historię Bastarda, bo pisarka to co najlepsze w lekturze odłożyła na sam koniec. Mi nie pozostaje nic innego jak powtórzyć za G.R.R. Martinem: „ Fantastyka taka, jaką powinno się pisać”.

Przeczytałem przez ostatnie dwa miesiące całą serię książek fantasy z których jedna była słabsza od drugiej. Fakt ten wprawił mnie w bardzo niepokojący nastrój. W mojej głowie zaczęła nawet kołatać najczarniejsza myśl z możliwych – „wyrosłem z fantastyki”. Szczęśliwie złożyło się że właśnie wtedy w moje ręce trafił „Uczeń skrytobójcy”.

Robin Hobb to pseudonim autorski...