Istnieją takie książki w których pomimo że postać jest w wieku nastoletnim, to spokojnie mogą je przeczytać także osoby nieco doroślejsze. Ta duologia niestety do tej kategorii nie należy.

Serafina, narratorka i bohaterka, ma 16 lat i zachowuje się doroślej od jej rówieśniczek w jej wieku. Odpowiedzialna, sumienna, sympatyczna, o szerokiej wiedzy, wysokiej kulturze osobistej i talencie muzycznym (zyskała u mnie wielkiego plusa za te wszystkie jej cechy), ale ma problemy bardzo podobne do obecnych nastolatek.

W tej części są poruszone różne tematy, np. problem z samoakceptacją spowodowane jej pochodzeniem i kłamanie ze strachu wraz z tym, co za tym idzie. Nie brakują też problemy związane ze strefą sentymentalną, ale nie jest to przedstawiony w sposób nachalny czy ciężki (dla ciekawskich, nie ma trójkątów miłosnych), i w przyjaźni.

Oczywiście historia nie wpada zupełnie w obyczajówkę. Serafina ma dziwne zdolności i coś, co podkreśla jej pochodzenie. Są smoki posiadające swoją kulturę (ich zachowanie przypominał mi Wolkanów ze "Star Treka"). Są różne postacie, osobiście polubiłam Ormę, fajny gość, Kiggsa, kulturalny i inteligentny, choć czasami był zbyt sztywny w swoim sposobie bycia, i Glisseldę, za jej otwartość. Jest niby wątek kryminalny, ale tym bliżej zakończenia, tym historia staje się rozległa, z wieloma zaskakującymi elementami i nabiera tempa.

Tła tych wszystkich wydarzeń są bardzo wyraziste. Osobiście miałam wrażenie jakbym to wszystko widziała własnymi oczami i słyszała własnymi uszami. To miasto zaśnieżone, ten cały ruch przed ważnymi wydarzeniami kalendarzowymi i wiele innych rzeczy, z dźwiękami i muzyką w tle.

Jest mały słowniczek, choć trochę szkoda że nie ma tam zdjęć instrumentów muzycznych.

Nie powiem, że się nie nudziłam, ponieważ mając skończone 22 lata, wyrosłam już z pewnych rzeczy, momentami było przewidywalnie, a także nie raz męczyły mnie różne opisy, które uważałam za niepotrzebne.
Niestety recenzje, które czytałam nie poruszyły sprawy dotyczącej kategorii wiekowej, dlatego jak już znalazłam się z książką pod nosem... Dwoma, za jakiś czas przeczytam drugą część.

Dlatego moja ocena trochę jest subiektywna, a bardziej obiektywna, ponieważ strasznie szkoda by mi było obniżyć ocenę, gdy widzę jak bardzo ta książka jest wartościowa i oryginalna. Wartościowa nie tylko dlatego, że przedstawia różne problemy i jak zostały zwalczone, ale także jak podchodzić do drugiego człowieka, jak się obserwuje, słucha, zadaje pytania, analizuje odpowiedzi i fakty, i jak wyciągnąć wnioski.

Serdecznie polecam nastolatkom mniej więcej w wieku bohaterki.

Istnieją takie książki w których pomimo że postać jest w wieku nastoletnim, to spokojnie mogą je przeczytać także osoby nieco doroślejsze. Ta duologia niestety do tej kategorii nie należy.

Serafina, narratorka i bohaterka, ma 16 lat i zachowuje się doroślej od jej rówieśniczek w jej wieku. Odpowiedzialna, sumienna, sympatyczna, o szerokiej wiedzy, wysokiej kulturze...