Typowy dzień w XXI wieku przestaje być normalny, gdy najpierw Katie ukazuje się dziewczyna z długimi rudymi włosami, a następnie tajemniczy mężczyzna w czarnym cylindrze puka w okno na wysokim piętrze...
W XIX-wiecznym Londynie też nie dzieje się za dobrze; Anglia stoi na skraju wojny z Rosją, choć to nie jedyna bitwa, która mi się niedługo rozegrać...

K. A. S. Quinn na pewno nie zawiedzie osoby, które uwielbiają wiktoriańską Anglię, a właściwie świat w tej epoce, ponieważ w drugiej części "Kronik Tempusu" lądujemy również na Kremlu. Autorka zadbała o najmniejsze drobiazgi historyczne, więc pod tym względem jest to kopalnia wiedzy oraz ciekawostek. Ta część opowieści z tego powodu jest zdecydowanie godna jest uwagi, ponieważ ją dopracowano i jest to nie tylko bardzo interesujące, ale również realne.

"Królowa musi umrzeć" ujęła mnie chyba tak mocno, ponieważ była to taka lekka lektura, a tutaj pojawił się mrok, który sprawił, że historia straciła nagle swój urok i niewinność. Do tej pory pory poleciłabym ją bez wahania osobom posiadającym młodsze rodzeństwo, a teraz sama nie wiem, czy dałabym to swojej siostrze...

“Jesteś bliska wyruszenia na krucjatę. A krucjaty, podejmowane w imię dobra zawsze przynoszą samo zło.”

W pierwszej części na temat odwiecznej walki dobra ze złem nie było zbyt wiele informacji - właściwie kończyliśmy lekturę z większą ilością pytań na ten temat, niż odpowiedzi. To była historia w tle, lecz teraz wyszła na pierwszy plan i jakoś do mnie nie trafiła. "Kroniki Tempusu" miały swój specyficzny, urzekający klimat, który nie pasuje do tego wątku. Ja i bez niego czytałabym tę serię. Już w pierwszym tomie rzuciło mi się w oczy, że jest to sprawa dość chaotyczna, jednak myślałam, że jest to kwestia tylko dopracowania szczegółów. Czas jednak niewiele zmienił, ponieważ chociaż minęły już dwa lata od premiery pierwszego tomu, to podobny chaos pojawił się i tutaj. Ja rozumiem potrzebę nadania tej opowieści głębi i większego sensu, jednak czasami... to po prostu nie wychodzi i lepiej zostawić historię taką niewinną i przyjemną.

Autorka wprowadziła ciekawy zabieg: Katie po powrocie do XXI-wieku zapomniała, co się zdarzyło, a do tego podróżuje w czasie w naprawdę intrygujący sposób. Naprawdę mi się to podoba, jest to chyba najlepszy sposób z możliwych. Nie mniej ciekawie było, gdy Katie potem wpadały w ręce rzeczy do czytania, choć to co widziała, już tak przyjemne nie było... Brakowało mi tego dreszczyku emocji, gdy Katie musiała kryć się i przemykać ciemnymi korytarzami, czy chować w skrzyniach chińskich odkrywając tajemnice pałacu zza jego ścian. Teraz 'działa' ona pod przykrywką i na tym również moim zdaniem opowieść trochę straciła.

"Królowa na wojnie" wypadła niestety blado na tle pierwszej części, co mnie zasmuciło, gdyż bardzo się cieszyłam z powodu zapowiedzianej premiery drugiego tomu "Kronik Tempusu". Część historyczna została co prawda oddana znakomicie, jednak samej historii odebrano magię i urokliwość. Mimo wszystko chcę się zapoznać z kolejnymi tomami, ponieważ wiem, że na pewno dowiem się wielu ciekawych rzeczy o wiktoriańskiej epoce, a to bardzo mnie interesuje.

Typowy dzień w XXI wieku przestaje być normalny, gdy najpierw Katie ukazuje się dziewczyna z długimi rudymi włosami, a następnie tajemniczy mężczyzna w czarnym cylindrze puka w okno na wysokim piętrze...
W XIX-wiecznym Londynie też nie dzieje się za dobrze; Anglia stoi na skraju wojny z Rosją, choć to nie jedyna bitwa, która mi się niedługo rozegrać...

K. A. S. Quinn na...

Wczoraj na blogu ukazała się recenzja pierwszego tomu tej serii, aby wszystko miało jakiś sens i porządek. Mam nadzieję, że zdążyliście się z nią zapoznać i z chęcią dowiecie się teraz czegoś o drugiej części. Co tym razem przyniosą nam losy dzieci Tempusu? Co teraz będzie najważniejsze: przeszłość czy przyszłość? Po raz kolejny będziemy świadkami wydarzeń, jakie miały miejsce dawno temu. Będziemy rozwiązywać zagadki oczami młodych bohaterów i poznamy dalszą część ich historii.

Książka opowiada nam o dalszych przygodach Katie, która mieszka w Nowym Jorku. Dziewczynka uwielbia czytać i przenosić się w świat wyobraźni. Tym razem do przeniesienia w czasie wzywają ją wizje, jakich doświadcza. Katie widzi dziewczynę z długimi rudymi włosami oraz bladego mężczyznę w czarnym cylindrze. Do czego ją to doprowadzi? Dziewczyna znowu trafia do pałacu Buckingham, do przyjaciół, których odwiedziła w pierwszej części. Jaki tym razem czeka ją tam problem do rozwiązania? Kto jest teraz w niebezpieczeństwie? Zobaczymy z czym dziecko Tempusu będzie musiało sobie poradzić. Czy Katie odnajdzie swoje przeznaczenie?

Autorka po raz kolejny nie zawodzi czytelników i tworzy cudowną historię, od której nie można się oderwać. Język jakim jest napisana ta książka jest prosty i zrozumiały, dzięki czemu czyta się ją niesamowicie szybko. Wzmianki w języku obcym nadawały urok całej powieści i rzucały inne światło, które dawało sens zaistniałych zdarzeń.

Akcja tej powieści przeniosła nas do Londynu. Bohaterka znowu miała okazje spotkać się ze swoimi przyjaciółmi oraz poznać ich rodziny. Wszystko dzieje się naprawdę szybko i z pewnością nikt z Was nie będzie się nudził podczas czytania. Jak można zauważyć bohaterka bardzo dobrze zaplanowała sobie kreację bohaterów przez co stali się oni niezwykle realistyczni. Główna bohaterka jest sympatyczna i już po kilkunastu stronach można ją polubić.

Drugą część Kronik Tempusu uważam za lepszą i bardziej wyrazistą. Z czystym sumieniem mogę polecić ją każdemu kto lubi lekkie lektury z nutką historii i intrygi, gdzie wspaniale jest ukazana wartość przyjaźni. Książka ta pokazuje nam jak ważna może być przyjaźń i ile dla niej możemy poświęcić. Osobiście ta część tej serii bardzo przypadła mi do gustu i mam nadzieję, że Wy również będziecie nią zachwyceni. Jestem ciekawa dalszych losów bohaterów i na pewno z niecierpliwością będę czekała na trzeci tom.

Wczoraj na blogu ukazała się recenzja pierwszego tomu tej serii, aby wszystko miało jakiś sens i porządek. Mam nadzieję, że zdążyliście się z nią zapoznać i z chęcią dowiecie się teraz czegoś o drugiej części. Co tym razem przyniosą nam losy dzieci Tempusu? Co teraz będzie najważniejsze: przeszłość czy przyszłość? Po raz kolejny będziemy świadkami wydarzeń, jakie miały...

Od razu po lekturze pierwszego tomu serii, czyli "Kroniki Tempusu: Królowa musi umrzeć", wzięłam się za kolejny. Po prostu chciałam mieć już za sobą tę mękę jaką jest twórczość K.A.S. Quinn. Z początku miałam nadzieję, że tylko pierwsza część był takim niewypałem, niestety po kilku rozdziałach promyk nadziei zgasł.

Wraz z kolejną częścią przygód, Kate powraca do XIX - wiecznej Anglii, by pomóc swoim przyjaciołom. Tym razem chodzi o życie siostry Jamesa. Jednak szybko okazuje się, że to wojna z Anglii z Rosją jest największym problemem. Czy obecność Kate, dziecka Tempusu, pomoże w wygranej?

"Kroniki Tempusu: Królowa na wojnie" wprowadza do historii Kate trochę świeżości. Nareszcie dowiadujemy się więcej na temat Tempusu i trójce wybranych dzieci. Główna bohaterka znajduje się w samym środku akcji. Z tego powodu nareszcie coś się dzieje. Opuszczamy pałac Buckingham i wyruszamy w podróż wraz z bohaterami "Kronik Tempusu". Uffff! W końcu ile można czytać o tym samym miejscu?
Można też zauważyć, że postacie trochę wydoroślały. Nie są już typowymi dzieciakami. Potrafią podejmować za siebie decyzje i walczyć o swoje. Ciekawym dodatkiem jest nawiązanie romantycznych więzi Kate z Jackiem (jeśli tak to można nazwać). W pierwszym tomie nie było nawet mowy o wątku romantycznym, tutaj coś się zmienia. Jednak nie na tyle by zwrócić na to większą uwagę.
Mimo jako takiej poprawy "Kroniki Tempusu" wciąż mnie nie zadowalają. Mimo prostego języka i szybkiej akcji, naprawdę ciężko mi się ją czytało. Przyznam, że przerzucałam strony ze sporą niechęcią. Niestety twórczość K.A.S. Quinn nie jest dla mnie, a liczyłam, że będzie to kolejna lekka seria z motywem cofania się w czasie.

"Kroniki Tempusu: Królowa na wojnie" są minimalnie lepsze od 1 tomu. Niestety nie zmienia to faktu, że nie warto sięgać po tę serię. Tak jak pisałam w recenzji "Kronik Tempusu: Królowa musi umrzeć" poleciłabym ją czytelnikowi w wieku około 10 lat.

[recenzje-bezimiennej.blogspot.com]

Od razu po lekturze pierwszego tomu serii, czyli "Kroniki Tempusu: Królowa musi umrzeć", wzięłam się za kolejny. Po prostu chciałam mieć już za sobą tę mękę jaką jest twórczość K.A.S. Quinn. Z początku miałam nadzieję, że tylko pierwsza część był takim niewypałem, niestety po kilku rozdziałach promyk nadziei zgasł.

Wraz z kolejną częścią przygód, Kate powraca do XIX -...

http://weronine-library.blogspot.com/2015/04/krolowa-musi-umrzec-krolowa-na-wojnie-k.html

http://weronine-library.blogspot.com/2015/04/krolowa-musi-umrzec-krolowa-na-wojnie-k.html

Pierwszy tom trylogii „Kroniki Temposu” K.A.S. Quinn „Królowa musi umrzeć” był dla mnie miłym zaskoczeniem, a książka pozwoliła mi na ciekawą literacką przygodę. Sięgając po powieść „Królowa na wojnie” byłam ciekawa czy autorce uda się mnie zaskoczyć i czy nie zabraknie jej pomysłów na skomplikowanie życia bohaterów.

Po powrocie z podróży do XIX - wiecznej Anglii życie Kate wróciło do normy i tylko zawartość tajemniczej paczki była namacalnym dowodem, że te wydarzenia miały miejsce, gdyż z czasem wspomnienia dziewczynki zrobiły się bardzo mgliste. Jednak kiedy pewnego dnia znów zaczynają pojawiać się na jej drodze, a nawet w łóżku dziwne osoby, uświadamia sobie, że coś ważnego jej umknęło. Wszczyna małe śledztwo, ale czy zebrane informacje pomogą jej uzupełnić luki w pamięci i odkryć prawdę?


Kate powraca na dwór królowej Wiktorii w roku 1854. Anglia stoi na skraju konfliktu zbrojnego z Rosją, który przeradza się w zaangażowanie w wojnę krymską. Przyjaciele potrzebują jej pomocy i wsparcia, a przede wszystkim wiedzy medycznej, która może okazać się niezbędna do uratowania siostry Jamesa – Grace. Ale czy rzeczywiście „wezwanie” koleżanki z przyszłości w tak burzliwym i trudnym dla kraju okresie to mądre posunięcie?

Podobnie jak w przypadku pierwszego tomu fabuła książki nie jest skomplikowana i naszpikowana zbędnymi zawiłościami. Tym razem ważny element odgrywa tło przedstawionych wydarzeń, które jest motorem określonych działań i decyzji podejmowanych przez bohaterów. Przed postaciami stoją trudne wybory i konieczność radzenia sobie w sytuacjach, które w żaden sposób nie wpisują się w obraz młodości. Dzieje się dużo, a bieg wydarzeń sprawia, że nie brakuje zaskoczenia, zwrotów akcji i emocji. A ta mieszanka powoduje, że książkę pochłania się w błyskawicznym tempie.

Autorka posługuje się prostym i lekkim językiem, który jest przyjazny w odbiorze. Opisy są krótkie, treściwe i nie naszpikowane niepotrzebnymi detalami. Odbiorca dostaje niezbędne informacje w odpowiednim momencie w sposób pobudzający go do przemyśleń i wyciągania wniosków oraz łączenia przyczynowo – skutkowych zależności. K.A.S. Quinn w ciekawy sposób wiąże fakty historyczne z fikcją literacką, choć czasem je nagina na potrzeby przebiegu fabuły. Sami bohaterowie wzbudzają sympatię, a ich kreacja oraz wzajemne relacje przedstawione są w ciekawy i wiarygodny sposób.

„Królowa na wojnie” to interesująca powieść z pogranicza jawy, snu i fantastyki, która w moim odczuciu przewyższa swoją poprzedniczkę, gdyż pisarka stawia przed postaciami trudniejsze wyzwania i zmusza je do ekspresowego dojrzewania. Przenosi nastolatkę w sam środek wojny, gdzie ból, cierpienie i śmierć są nieodzownym jej towarzyszem, ale paradoksalnie tu może liczyć na wsparcie, zrozumienie i szczerą przyjaźń. Książkę polecam młodszym czytelnikom gotowym na spotkanie z rówieśnikami, muszącymi stawić czoło zdarzeniom, które nigdy nie powinny mieć miejsca w ich życiu.

Pierwszy tom trylogii „Kroniki Temposu” K.A.S. Quinn „Królowa musi umrzeć” był dla mnie miłym zaskoczeniem, a książka pozwoliła mi na ciekawą literacką przygodę. Sięgając po powieść „Królowa na wojnie” byłam ciekawa czy autorce uda się mnie zaskoczyć i czy nie zabraknie jej pomysłów na skomplikowanie życia bohaterów.

Po powrocie z podróży do XIX - wiecznej Anglii życie...

Drugi tom Kronik Tempusu. Katie powraca do XIX-wiecznego Londynu i ponownie spotyka się z Alicją i Jamesem. Co tym razem ją czeka?
Ucieszyłam się, gdy dowiedziałam się o drugim tomie Kronik Tempusu (dziś wyczekuję trzeciego). To naprawdę fajna seria książek. K. A. S. Quinn posługuje się prostym językiem, poza tym opisy w jej powieściach nie są nazbyt długie, przez co szybko czyta się jej twórczość. Bohaterowie są interesujący, dobrze wykreowani, niektórzy tajemniczy i nieco niepokojący. Akcja nie wlecze się ani nie dzieje zbyt szybko. Nie przepadam w książkach za motywem podróży w czasie, jednak w Kronikach Tempusu podobają mi się one. Każde przejście Katie do XIX-wiecznego Londynu jest ciekawe, nietypowe i wymyślne. Autorka ma niesamowitą wyobraźnię.
Zdecydowanie polecam!

Drugi tom Kronik Tempusu. Katie powraca do XIX-wiecznego Londynu i ponownie spotyka się z Alicją i Jamesem. Co tym razem ją czeka?
Ucieszyłam się, gdy dowiedziałam się o drugim tomie Kronik Tempusu (dziś wyczekuję trzeciego). To naprawdę fajna seria książek. K. A. S. Quinn posługuje się prostym językiem, poza tym opisy w jej powieściach nie są nazbyt długie, przez co szybko...

http://beauty-little-moment.blogspot.com/2015/07/krolowa-na-wojnie-kas-quinn.html

Katie mieszka w Nowym Jurku, ma kilkanaście lat i jest córką podstarzałej celebrytki, nie mogącej pogodzić się z niechybnym końcem kariery. Pomijając jej wielką fascynację literaturą i medycyną, nic nie wyróżnia jej z tłumu innych nastolatek. Teoretycznie. Katie jest podróżnikiem w czasie i jednym z wybrańców starej przepowiedni. Kilka miesięcy wcześniej przeżyła fascynujące przygody w wiktoriańskim Londynie, poznała tam również prawdziwych przyjaciół i stanęła twarzą w twarz z ogromnym niebezpieczeństwem. Problem w tym, że dziewczyna nie pamięta nic ze swojej podróży do przeszłości, a jedynym dowodem na to, że cokolwiek się wydarzyło, jest tajemnicza laseczka ozdobiona niezrozumiałymi symbolami.

„Czy można zostać zbudzonym przez ciszę?”


Tak się jednak składa, że Katie znów jest potrzebna swoim przyjaciołom w XIX wieku. Po raz kolejny przekracza więc barierę czasu, znowu nie wiedząc, w co tak naprawdę się pakuje. Początek lektury nie pozwala więc pozbyć się uczucia dejavu, które jednak na szczęście nie trwa zbyt długo.

Tym razem Katie w końcu wychodzi z garderobianej skrzyni i staje twarzą w twarz z królową. Nie ukrywa się już dłużej i nie musi się obawiać, że zostanie wzięta za dziwacznego intruza na królewskim dworze. Dziewczyna otrzymuje zadanie, które wymaga swobody działania, dlatego dostaje piękną suknię, kapelusz z piórami i zupełnie nową tożsamość. Mogąc poruszać się po zamku bez zwracania na siebie uwagi, Katie może w końcu dać się ponieść wirowi przygody, czego nie udało jej się dokonać w pierwszym tomie. A uwierzcie mi na słowo- tym razem dzieje się o wiele więcej.

Problemy naszych bohaterów, z prostych i dziecięcych, stają się o wiele poważniejsze. Oni też pomału wyzbywają się swojej niewinności, dojrzewają i dostrzegają powagę sytuacji w jakiej się znaleźli. Ich fizyczne i emocjonalne zmiany są bardzo widoczne i nieco gryzą się z powtarzanymi przez autorkę z uporem określeniami, takimi jak „dziewczynka” czy „dzieci”. W końcu dostajemy też coś, co na siłę nazwać można wątkiem romantycznym, okraszonym oczywiście znaczną dozą wiktoriańskiej pruderyjności. Niektórzy jednak mogą nawet nie zwrócić uwagi na kiełkujące uczucia, biorąc pod uwagę jak okrutnie potraktowała je autorka.

„Mężczyźni są od tego, żeby pracować, a kobiety od tego żeby płakać.”

Osią powieści staje się wojna- ta prowadzona na Krymie przez angielską kawalerię i ta mistyczna, będąca elementem przepowiedni. I w jednej i w drugiej nasza młoda bohaterka odegra znaczącą rolę. Chciałabym napisać, że to najważniejsze w powieści wydarzenie zostało potraktowane z należytą uwagą, ale niestety nie byłaby to prawda. Sama bitwa, podobnie jak wyjaśnienie przepowiedni dotyczącej roli dzieci Tempusu, były mdłe, nielogiczne i poprowadzone za szybko. Nie jestem do końca pewna, czy rozwiązanie okazało się takim banałem, czy po prostu nie czytałam wystarczająco uważnie by dostrzec niezwykłość tej historii. Niestety nie potrafiłam w pełni wczuć się w opowieść, która nie wywołała we mnie żadnych głębszych uczuć.

Tak naprawdę moje poruszenie wywołała jedna scena, na samym końcu powieści. Nie obyło się bez wzruszenia, które jednak nie trwało długo, biorąc pod uwagę fakt, że autorka ma dla opłakiwanego przeze mnie bohatera jeszcze jakieś karty w zanadrzu. Nie powiem nic więcej, ale wątek ten sprawia, że gdybym miała pod ręką trzeci tom serii, natychmiast bym po niego sięgnęła. Sama końcówka też wypada nieźle, podobnie jak w jedynce i pozostawia miłe wrażenia, nawet jeśli w środku coś zaszwankowało.

Nie wiesz, że winne są książki? Podobno wysoką gorączkę sprowadziłam na siebie zbyt zachłannym czytaniem. Te kazania na temat „nadmiernego pobudzenia damskiego mózgu!”

O CZYM? W drugim tomie „Kronik Tempusu”, po raz kolejny mamy okazję odbyć podróż do wiktoriańskiego Londynu kipiącego od tajemnic, spisków i intryg, które w dodatku mają o wiele poważniejszy wydźwięk niż w poprzedniej części. Nadal jednak pozostaje to powieść napisana typowo pod młodego odbiorcę, bo choć mądra i fascynująca, starszych może nieco znużyć swoją naiwnością. Kolejny tom przeczytałabym jednak z miłą chęcią, bo autorce udało się mnie zaintrygować. Znowu.

http://beauty-little-moment.blogspot.com/2015/07/krolowa-na-wojnie-kas-quinn.html

Katie mieszka w Nowym Jurku, ma kilkanaście lat i jest córką podstarzałej celebrytki, nie mogącej pogodzić się z niechybnym końcem kariery. Pomijając jej wielką fascynację literaturą i medycyną, nic nie wyróżnia jej z tłumu innych nastolatek. Teoretycznie. Katie jest podróżnikiem w czasie i...

K.A.S. Quinn to autorka trylogii młodzieżowej z wątkami fantastycznymi. W Polsce na razie ukazały się dwie pierwsze części. Po lekturze pierwszego tomu skusiłam się na jego kontynuację.

Katie, księżniczka Alicja i James, syn nadwornego lekarza, już w pierwszym tomie mogli przeżyć niesamowite przygody. Teraz siostra chłopca jest chora, obawiają się, że może umrzeć. Przyjaciele podejrzewają, że tylko Katie może jej pomóc. Lecz czy tak naprawdę się stanie? Jakie nowe przygody czekają na głównych bohaterów?

Pierwszy tom spodobał mi się, jednak to drugi wciągnął mnie swoją fabułą już od pierwszej strony. Wydarzenia opisywane w tej części są ciekawsze i bardziej wciągające. Nie ma wielkiej różnicy stron pomiędzy tomami, więc czas lektury jest mniej więcej taki sam. Myślę, że gdy w Polsce pojawi się zwieńczenie trylogii także skuszę się na jego lekturę.

Pisarka posługuje się prostym, młodzieżowym językiem. Możemy przenieść się w czasy epoki wiktoriańskiej, kiedy panowali królowa Wiktoria i książę Albert. Jak przyznaje sama pisarka, niektóre fakty historyczne pokrywają się z rzeczywistością. Część fikcji została zmyślona. Bardzo nadal podobała mi się ta fantastyczna część powieści, która zdecydowanie jest dobrym dodatkiem do tematu podróży w czasie.

,,Królowa na wojnie. Kroniki Tempusu" to drugi tom serii. Jeśli ktoś się uprze, można czytać bez znajomości pierwszej części, jednak lektura początku wiele wyjaśnia. Szczególnie spodoba się miłośnikom podroży w czasie, choć w tej serii wygląda to nieco inaczej, niż w innych tego typu publikacjach.

Moja ocena: 5/6

K.A.S. Quinn to autorka trylogii młodzieżowej z wątkami fantastycznymi. W Polsce na razie ukazały się dwie pierwsze części. Po lekturze pierwszego tomu skusiłam się na jego kontynuację.

Katie, księżniczka Alicja i James, syn nadwornego lekarza, już w pierwszym tomie mogli przeżyć niesamowite przygody. Teraz siostra chłopca jest chora, obawiają się, że może umrzeć....

Bardzo fajna, proporcje fantasy i historyczne idealne

Bardzo fajna, proporcje fantasy i historyczne idealne

Katie jest zwykłą dziewczynką z XXI w., która jak się okazuje ma niezwykłe zdolności przenoszenia się w czasie. W pierwszym tomie przenosi się do czasów królowej Wiktorii i próbując wrócić do swojego świata dowiaduje się o dzieciach Tempusu do których należy, a także próbuje uniemożliwić zamach na królową. W drugim tomie mamy wojnę krymską, w którą Katie zostaje wplątana przez swoje zdolności.
Ogólnie muszę powiedzieć, że oba tomy mi się podobały. To dobre książki dla młodzieży, choć nie są pozbawione brutalności. Szczególnie drugi tom. Na szczęście opisy są na tyle łagodne, że nie powinny stanowić jakiegoś traumatycznego przeżycia. Oceniając osobno każdy tom musiałabym powiedzieć, że drugi podobał mi się dużo bardziej. Więcej jest tu akcji i ciekawych scenerii. Intryga jest ciekawsza, a wszystko płynie dość szybko. Wystarczy fakt, że przeczytałam ją w tydzień gdzie przeważnie męczę książki dość długo.
Gdyby ktoś mnie zapytał jaką książkę poleciłabym dla młodzieży to na pewno nie wymieniłabym tych pozycji w pierwszej kolejności. Dla mnie prym wciąż wiedzie seria "Zwiadowcy" Johna Flanagana, ale to nie sprawia, że te książki są mniej warte uwagi. Myślę, że spokojnie znajdą swoich odbiorców. Flanagan przede wszystkim stawia na to żeby każdy jego bohater miał swój niepowtarzalny charakter, a ponieważ seria liczy kilkanaście tomów więc miał czas by rozbudować zarówno fabułę jak i relacje między głównymi bohaterami. Quinn opisuje, że Katie i Jamie po prostu są przyjaciółmi i właściwie czytelnik musi w to uwierzyć bo ich dialogi na to nie wskazują. Mnie jako dorosłej osobie mogło to przeszkadzać, myślę że młodszy odbiorca nawet tego nie zauważy.
Ciekawa jestem czy zostanie wydany w Polsce trzeci tom. Gdyby tak się stało to na pewno przeczytam bo chciałabym się dowiedzieć jakie będą dalsze losy dzieciaków.

Katie jest zwykłą dziewczynką z XXI w., która jak się okazuje ma niezwykłe zdolności przenoszenia się w czasie. W pierwszym tomie przenosi się do czasów królowej Wiktorii i próbując wrócić do swojego świata dowiaduje się o dzieciach Tempusu do których należy, a także próbuje uniemożliwić zamach na królową. W drugim tomie mamy wojnę krymską, w którą Katie zostaje wplątana...