Klejnot, gdzie rozgrywa się akcja, jest miejscem, do którego dawno temu przodkowie współczesnych tam mieszkańców przybyli z Merny i założyli kolonie. Miasto to mieści się na Półwyspie Faruńskim, niedaleko Spoku. Mieszkańcy jego mają ciekawe wierzenia, albowiem wyznają Siedmiorga Bogów Klejnotu, a m.in. w Łysego Toka z osobliwym poczuciem humoru, Wielkiego Drewnika. Jednak nie są to milutcy bogowie - treść książki przyniesie Wam wyjaśnienie.

W świecie wykreowanym przez Lian Tanner dzieci są przypinane łańcuszkami do rączek, aby móc je ochronić. Aczkolwiek następuje w życiu takiego dziecka moment, w którym zostaje uwolnione ono od rodziców. Wolność, jakie to piękne słowo. Dla uczczenia takiego rozstania z beztroską i przejścia do dorosłości organizowany jest corocznie Dzień Rozłączenia. Błogosławieni stróże tracą wtedy prawo do zakuwania niegrzecznych łobuzów czy niemiłych panieneczek w łańcuchy karne, do umieszczania ich w Opiece. Jednakże tym razem Wielka Protektorka postanowiła zmienić odrobinkę zasady panujące od dawna. Jako że miastu nie zagrażało już prawie nic, postanowiono, że obniży się wiek dzieci, które będą mogły zostać rozłączone. Złotka, główna bohaterka, była tym bardzo ucieszona, jednak znalazły się osoby, które się temu sprzeciwiały.

"Są jednak pewne rzeczy, [...] które należy kraść. Które trzeba kraść, jeśli tylko ma się w sercu dość miłości i odwagi."

Muzeum Duntu jest czymś naprawdę magicznym. Normalny mieszkaniec Klejnotu nie jest tego niestety w stanie zrozumieć, bo jest przeciętny. Aby muzeum cię zaakceptowało i polubiło, trzeba mieć dar. Dobry złodziej w tym wypadku bardzo się przyda. Złocień Roth trafiła do tego miejsca nie bez powodu - takie było jej przeznaczenie. To, czego nauczy się później dzięki swojemu partnerowi Żabismarkowi, przyda się jej niejednokrotnie. Ta dwójka tworzy zgraną ekipę, której często okaże się przydatna palcomowa bardzo popularna pośród dzieci z Klejnotu.

Początkowo miałam pewne obawy co do tej książki, ponieważ myślałam, że może okazać się zbyt dziecinna jak dla mnie, jednak teraz uważam moje podejrzenia za bezpodstawne. Owszem, młodsi czytelnicy mogą bez przeszkód sięgać po tę pozycję, ale myślę, że dla takich książkoholików jak ja jest ona także dobrą lekturą, przy której odprężam się i odlatuję w świat Klejnotu.

Tak jak powiedziałam - a raczej napisałam w powyższym akapicie, "Muzeum złodziei" polecam młodszym czytelnikom, ale i tym, którzy mają coś w sobie z dziecka, uwielbiają takie niezobowiązujące lektury, poprzez które mogą chociażby przez chwilę przebywać w innym, fikcyjnym wymiarze.

http://oxu-czytanie.blogspot.com/2015/08/opiekunowie-tajemnic-muzeum-zodziei.html

Klejnot, gdzie rozgrywa się akcja, jest miejscem, do którego dawno temu przodkowie współczesnych tam mieszkańców przybyli z Merny i założyli kolonie. Miasto to mieści się na Półwyspie Faruńskim, niedaleko Spoku. Mieszkańcy jego mają ciekawe wierzenia, albowiem wyznają Siedmiorga Bogów Klejnotu, a m.in. w Łysego Toka z osobliwym poczuciem humoru, Wielkiego Drewnika. Jednak...