Brak rozwiązania jest największym minusem książki. Kryminał czytało się dość szybko, chciało się jak najszybciej dowiedzieć kto zabił, a zakończenie mnie baaaardzo rozczarowało. Miałam poczucie zmarnowanego czasu. Niektóre watki zupełnie niepotrzebne. Nie polecam. 5 dałam za pomysł, sposób pisania wzbudzajacy ciekawość co będzie dalej. No i tu rozczarowanie bo finału nie ma. Ocena 5 chyba jednak na wyrost.

Brak rozwiązania jest największym minusem książki. Kryminał czytało się dość szybko, chciało się jak najszybciej dowiedzieć kto zabił, a zakończenie mnie baaaardzo rozczarowało. Miałam poczucie zmarnowanego czasu. Niektóre watki zupełnie niepotrzebne. Nie polecam. 5 dałam za pomysł, sposób pisania wzbudzajacy ciekawość co będzie dalej. No i tu rozczarowanie bo finału nie...

Książka bez zakończenia, co jest bardzo dużą wadą kryminału. Po co zastanawiać się cała książkę skoro nie ma efektów ? Chociaż o co chodziło z tym sznurem pereł? I po co w tej książce Adam z Norah ?

Książka bez zakończenia, co jest bardzo dużą wadą kryminału. Po co zastanawiać się cała książkę skoro nie ma efektów ? Chociaż o co chodziło z tym sznurem pereł? I po co w tej książce Adam z Norah ?

Dla mnie przyzwoity kryminał. Ktoś powiedział, że otwarte zakończenie, że bez sensu. Pewne wątki pozostają otwarte, bo to część serii dot. adwokat Sophie Weber. Zakończenie historii niejednoznaczne, ale tak często w życiu bywa. Nie wszystko jest takie, jak nam się wydaje. Nie ma tylko czerni i bieli.

Dla mnie przyzwoity kryminał. Ktoś powiedział, że otwarte zakończenie, że bez sensu. Pewne wątki pozostają otwarte, bo to część serii dot. adwokat Sophie Weber. Zakończenie historii niejednoznaczne, ale tak często w życiu bywa. Nie wszystko jest takie, jak nam się wydaje. Nie ma tylko czerni i bieli.

Książka, która pozostawia człowieka w stanie ogromnego nienasycenia. Jakkolwiek jest to bardzo osobiste odczucie i brzmi jak rozczarowanie to zachęcam do lektury. Zazwyczaj pozycje z czarnej serii rozwijają wyobrażenie akcji widzianej oczami zespołu speców kryminalnych, którzy dążą do rozwiązania zagadki śmierci kolejnej z rzędu anonimowej osoby. Ewentualnie poci się nad tym podupadły moralnie, zdeprawowany komisarz-antybohater, któremu mimo wszystko zagorzale kibicujemy. Jakież jest więc zaskoczenie dla czytelnika, że nie skupiamy się za wszelką cenę nad rozwikłaniem zagadki śmierci ofiary, a jedynie obserwujemy zmagania biednej Pani Adwokat, która ponad dekadę po zapadnięciu wyroku skazującego próbuje udowodnić, że wszyscy wokół mogli się mylić w ocenie niesławnego Profesora Śmierć. Akcja książki nie posuwa się zbyt gładko, brakuje dreszczyku czy adrenaliny ale nie ujmuje to zbyt dużo historii, która opowiedziana w nietuzinkowy sposób potrafi przyciągnąć uwagę czytelnika i spowodować, że zaczynamy się angażować tak jak Pani Mecenas. Sama postać owej damy-heroiny staje się nam bliska, współczujemy jej i kibicujemy i chcielibyśmy oczywiście żeby w razie potrzeby stanęła w naszej obronie.

Książka, która pozostawia człowieka w stanie ogromnego nienasycenia. Jakkolwiek jest to bardzo osobiste odczucie i brzmi jak rozczarowanie to zachęcam do lektury. Zazwyczaj pozycje z czarnej serii rozwijają wyobrażenie akcji widzianej oczami zespołu speców kryminalnych, którzy dążą do rozwiązania zagadki śmierci kolejnej z rzędu anonimowej osoby. Ewentualnie poci się nad...

Przeciętny kryminał, który pozostawia niedosyt. Zmarnowany potencjał, bo książka ma lepsze i gorsze fragmenty.
Na początku drażnią przeskoki czasowe - nie od razu je zauważyłam i nie mogłam poskładać postaci i wydarzeń w całość. Środek powieści wciągający i dający nadzieję na więcej, a koniec - całkowite rozczarowanie. Nie wszystko się wyjaśnia, a to, co wyjaśnione rzucone jest czytelnikowi jak ochłap - byle szybko i wszystko na raz.

Wprowadzająca zbrodnia jest jednym z niewielu wydarzeń powieści, na którym można by zbudować interesujące rozwiązanie zagadki. Tak się jednak nie dzieje, bo w powieści nie o zagadkę w sumie chodzi, ale o wznowienie procesu posądzonego o tę zbrodnię człowieka. A żeby go wznowić, trzeba mieć powód.

I owszem, powód się znajduje, ale nawet dla laika takiego jak ja powód wydaje się zbyt słaby, by brnąć w to dalej. Może jednak dobry adwokat zobaczyłby w tym potencjał :) Tylko... czy nasza pani adwokat ma potencjał? Niepewna, zdominowana przez dziadka i nieco niestabilna emocjonalnie, zagubiona w życiu. Czy taki ktoś wygrałby już raz przegrany proces Profesora Śmierci?

Pozostali bohaterowie występujący w powieści wydają się nieciekawi, a ich życie przeciętne i smutne. Dodatkowo można by się pokusić o pytanie: po co oni tam są? Istnienie niektórych naprawdę wydaje się stratą atramentu...

Generalnie - szkoda czasu. Na pewno znajdziecie coś ciekawszego :)

Przeciętny kryminał, który pozostawia niedosyt. Zmarnowany potencjał, bo książka ma lepsze i gorsze fragmenty.
Na początku drażnią przeskoki czasowe - nie od razu je zauważyłam i nie mogłam poskładać postaci i wydarzeń w całość. Środek powieści wciągający i dający nadzieję na więcej, a koniec - całkowite rozczarowanie. Nie wszystko się wyjaśnia, a to, co wyjaśnione rzucone...

Choć książka należy do dość obszernych to czyta się ja bardzo płynnie i szybko.
Już na pierwszych stronach jest opis brutalnego zabójstwa, ofiara zna morderce-mozna też wnioskować, że jest w nim zakochana, niestety nie zwraca się do niego po imieniu dzięki czemu czytelnik przez całą lekturę zastanawia sie,czy skazany za to człowiek faktycznie jest winny.
Zawzieta pani adwokat, która "z powodzeniem wybronilaby najgorszych zbrodniarzy" szuka dowodów na uniewinnienie. Jak zwykle bywa w takich okolicznosciach- nie zyskuje dużego wsparcia a wszyscy wręcz starają się utrudnić dojście do prawdy.

Choć książka należy do dość obszernych to czyta się ja bardzo płynnie i szybko.
Już na pierwszych stronach jest opis brutalnego zabójstwa, ofiara zna morderce-mozna też wnioskować, że jest w nim zakochana, niestety nie zwraca się do niego po imieniu dzięki czemu czytelnik przez całą lekturę zastanawia sie,czy skazany za to człowiek faktycznie jest winny.
Zawzieta pani...

Nie jestem koneserem skandynawskich kryminałów, ten wybrałem najdosłowniej metodą na chybił-trafił przeglądając zawartość półki w ofercie abonamentowej e-booków. Traf chciał, że kolejny raz była to skandynawska opowieść z pedofilią w tle.

Po bardzo mocnym wstępie następuje ogromne rozczarowanie i bynajmniej nie chodzi mi o brak kolejnej dawki szokujących emocji - ta powieść nie jest kryminałem. To czystej wody publicystyka przeplatana zbędnym wątkiem romansowym udająca dramat prawniczy.

Zamiast oczekiwanego (chyba?) rozwiązania zagadki kryminalnej mamy próbę uporania się z własnymi traumami narratorki i - moim zdaniem mocno nieporadną - próbę oskarżenia szwedzkiego systemu karnego

Irytująca skokowa narracja (rozdział retrospekcyjny przeplatany z narracją współczesną) nie ma raczej żadnego głębszego sensu, a sama autorka weń nie wierzy i porzuca ten zabieg na długo przed zakończeniem. A właściwie przed końcem książki, bo zakończenie jest - jak to ładnie niektórzy ujmują - otwarte. Czyli zakończenia de facto brak.

Nie jestem koneserem skandynawskich kryminałów, ten wybrałem najdosłowniej metodą na chybił-trafił przeglądając zawartość półki w ofercie abonamentowej e-booków. Traf chciał, że kolejny raz była to skandynawska opowieść z pedofilią w tle.

Po bardzo mocnym wstępie następuje ogromne rozczarowanie i bynajmniej nie chodzi mi o brak kolejnej dawki szokujących emocji - ta...

Zaczęło się dobrze, niekonwencjonalny klimat, wciągająca akcja, ale końce wydarzenia bardzo mnie rozczarowały, a zakończenie pozostawiło duży niedosyt. Myślę, że zarówno główny wątek, jak i poboczny w osobie Adama można by spokojnie dużo bardziej rozwinąć i wtedy miałoby to ręce i nogi, a tak odciągało to tylko niepotrzebnie uwagę od najważniejszych wydarzeń i w sumie nic nie wnosiło do książki.

Zaczęło się dobrze, niekonwencjonalny klimat, wciągająca akcja, ale końce wydarzenia bardzo mnie rozczarowały, a zakończenie pozostawiło duży niedosyt. Myślę, że zarówno główny wątek, jak i poboczny w osobie Adama można by spokojnie dużo bardziej rozwinąć i wtedy miałoby to ręce i nogi, a tak odciągało to tylko niepotrzebnie uwagę od najważniejszych wydarzeń i w sumie nic...

Pierwsza książka tej Malin Giolito jaką przeczytałem i w tej chwili nie mam ochoty na następną. Co mi przeszkadzało - akcja wlecze się mimo retrospekcji, jak dla mnie za mało się dzieje; momentami bardzo przewidywalna. Co mimo wszystko mi się podobało - końcówka nieco się rozkręciła, zakończenie trochę na przekór.

Pierwsza książka tej Malin Giolito jaką przeczytałem i w tej chwili nie mam ochoty na następną. Co mi przeszkadzało - akcja wlecze się mimo retrospekcji, jak dla mnie za mało się dzieje; momentami bardzo przewidywalna. Co mimo wszystko mi się podobało - końcówka nieco się rozkręciła, zakończenie trochę na przekór.

Coś było nie tak... Niby czyta się szybko, ale jakoś za nic nie mogłam się przyzwyczaić do irytujących bohaterów i narracji. Pod koniec książki akcja była niemal na tym samym etapie, co na początku. Przesłanie ważne. Wykonanie bardzo słabe.

Coś było nie tak... Niby czyta się szybko, ale jakoś za nic nie mogłam się przyzwyczaić do irytujących bohaterów i narracji. Pod koniec książki akcja była niemal na tym samym etapie, co na początku. Przesłanie ważne. Wykonanie bardzo słabe.