Przyznam, że mam dość mieszane odczucia po przeczytaniu tej książki. Powieść, za sprawą świetnego języka oraz konstrukcji opartej na krótkich "sitcomowych" rozdziałach czyta się bardzo dobrze, jednak misternie budowana fabuła rozczarowuje nijakim i banalnym zwieńczeniem. Odnoszę również wrażenie, że pokolenie dwudziesto- i trzydziestoparolatków zostało w książce przedstawione mało wiarygodnie. Tematyka oraz styl rozmów bohaterów zbyt często razi bowiem banałem i naiwnością typowymi raczej dla nastolatków. Czytając dialogi odniosłem wrażenie, że widzę sam siebie i moich znajomych kilkanaście lat temu, na etapie licealnych czy wczesnostudenckich poszukiwań sensu życia podejmowanych podczas weekendowych wędrówek po klubach i pubach. Postacie fabuły nie są także, mimo przypominania czytelnikowi notorycznie o posiadanych przez nie iPhonach i iPadach, wiarygodnie osadzone we współczesnej popkulturze. Okazuje się bowiem, że ludzie dwudziesto-, trzydziestoletni słuchają muzyki dla czterdziesto- czy pięćdziesięciolatków - The Cure, Depeche Mode czy stare hity Whitney Houston. Być może autor pisząc Jetlag powinien bardziej zagłębić się we współczesne trendy, a nie ograniczyć się jedynie do dobrze mu znanych. Świat rozrywek i używek bohaterów książki jest w istocie bardzo ugrzeczniony, ogranicza się bowiem do gier komputerowych, seriali, klubów, drinków, piwa i papierosów. Trochę brakuje scen ostrzejszych i bliższych prawdziwemu życiu.
Podsumowując - dałem powieści 5 gwiazdek na 10. Czyta się ją wartko, jednak ja zauważyłem w niej sporo mankamentów, które jednak nie przekreślają całkowicie jej wartości, tym bardziej że jest to debiut.

Przyznam, że mam dość mieszane odczucia po przeczytaniu tej książki. Powieść, za sprawą świetnego języka oraz konstrukcji opartej na krótkich "sitcomowych" rozdziałach czyta się bardzo dobrze, jednak misternie budowana fabuła rozczarowuje nijakim i banalnym zwieńczeniem. Odnoszę również wrażenie, że pokolenie dwudziesto- i trzydziestoparolatków zostało w książce...