rozwińzwiń

Magda. Pożegnanie z pokoleniem

Okładka książki Magda. Pożegnanie z pokoleniem J. B. Poznanski
Okładka książki Magda. Pożegnanie z pokoleniem
J. B. Poznanski Wydawnictwo: Zysk i S-ka literatura piękna
348 str. 5 godz. 48 min.
Kategoria:
literatura piękna
Wydawnictwo:
Zysk i S-ka
Data wydania:
2014-06-01
Data 1. wyd. pol.:
2014-06-01
Liczba stron:
348
Czas czytania
5 godz. 48 min.
Język:
polski
ISBN:
9788377854617
Tagi:
II wojna światowa powstanie warszawskie
Średnia ocen

5,0 5,0 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
5,0 / 10
46 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
4948
4739

Na półkach:

Okładka
dobra

skąd

biblioteka

Fabuła

Dziewczyna z Londynu,do Warszawy,Powstanie Warszawskie
Moja opinia

Tyle,już napisano o Powstaniu Warszawskim.Że,życia nie starczy na poznanie wszystkim.
Ale,ta powieść mocno wryję się w moją pamięć.
A to za sprawą,główniej bohaterki.
Do której ,ma sentyment.
Rówież,dawni powstańcy,są.
Tu bardzo ciekawymi postaciami.
Ta książka,jest jedną z najlepszych o powataniu.

Okładka
dobra

skąd

biblioteka

Fabuła

Dziewczyna z Londynu,do Warszawy,Powstanie Warszawskie
Moja opinia

Tyle,już napisano o Powstaniu Warszawskim.Że,życia nie starczy na poznanie wszystkim.
Ale,ta powieść mocno wryję się w moją pamięć.
A to za sprawą,główniej bohaterki.
Do której ,ma sentyment.
Rówież,dawni powstańcy,są.
Tu bardzo ciekawymi postaciami.
Ta...

więcej Pokaż mimo to

avatar
742
688

Na półkach:

Powieść inna niż te, które dotychczas czytałam o tematyce wojenno-powstańczej. Rzeczywiście, narracja czasem niezbyt spójna i chciałoby się jaśniejszego ukazania wątków współczesnych, ale nie przesłoniło mi to świetnego, moim zdaniem, pokazania niuansów polityczno-psychologicznych w historii człowieka i narodu. Niezależnie od poglądów jedno jest pewne: historię tworzą i bohaterowie, i kanalie: święci i zbrodniarze.Inaczej nie było i nie będzie.

Powieść inna niż te, które dotychczas czytałam o tematyce wojenno-powstańczej. Rzeczywiście, narracja czasem niezbyt spójna i chciałoby się jaśniejszego ukazania wątków współczesnych, ale nie przesłoniło mi to świetnego, moim zdaniem, pokazania niuansów polityczno-psychologicznych w historii człowieka i narodu. Niezależnie od poglądów jedno jest pewne: historię tworzą i...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1229
761

Na półkach: , ,

Tytułowa Magda, wnuczka Heleny (uczestniczki Powstania Warszawskiego),malarka mieszkająca w Londynie na kilka dni przyjeżdża do Warszawy. Chce poznać losy swej babci i ludzi, którzy ją znali w czasie wojny. Tak pokrótce można streścić fabułę powieści J.B. Poznanskiego.
Najlepsze fragmenty w tej książce to te, które opisują przeszłość, czyli odczucia młodych powstańców podczas walk, traumę kanałów, gehennę obozów pracy. Jest fragment dziennika, są tajemnice skrywane przez lata. To robi wrażenie, zaciekawia. Autor ponadto porusza trudne problemy, takie jak rola Czesława Miłosza w dyskusji o wojnie i AK, zdrada aliantów, brak kary dla tych, którzy znęcali się nad powstańcami w ubeckich więzieniach.
Ogólnie jednak „Magda. Pożegnanie z pokoleniem” to dosyć nieudolnie napisana powieść – chaotyczna narracja, niespójna fabuła, niejasno opisane sytuacje. Odnosiłam wrażenie, że autor ma obraz jakiejś sceny w głowie, ale opisuje ją tak, że czytelnik już niekoniecznie rozumie jego tok myślenia. Opisy odczuć głównej bohaterki też nie przekonują. Czytam, że odczuwa ona złość czy współczucie, ale w ogóle się tych jej emocji nie czuje. Najgorsze jest jednak to, że żaden z bohaterów nie budzi sympatii. „Magda …” to nierówna powieść z fatalną korektą.

Tytułowa Magda, wnuczka Heleny (uczestniczki Powstania Warszawskiego),malarka mieszkająca w Londynie na kilka dni przyjeżdża do Warszawy. Chce poznać losy swej babci i ludzi, którzy ją znali w czasie wojny. Tak pokrótce można streścić fabułę powieści J.B. Poznanskiego.
Najlepsze fragmenty w tej książce to te, które opisują przeszłość, czyli odczucia młodych powstańców...

więcej Pokaż mimo to

avatar
412
278

Na półkach:

Jeśli chcecie przeczytać o wspomnieniach prawdziwych bohaterów Powstania Warszawskiego, to na pewno nie w tej książce. Jeśli myślicie, że będzie to powieść o życiu młodej kobiety, która poznaje historię swojej rodziny, to też jesteście w błędzie. Tak naprawdę trudno orzec, czym jest ta książka, bo jest tu po trochu wszystkiego. Ale najwięcej jest chyba niezrozumiałej gmatwaniny, z której w efekcie nic nie wynika. Spotykają się tu dwa światy - pokolenia Kolumbów oraz młodości mieszkającej na emigracji. Wszystkich łączy jakaś tajemnica i wspomnienia.
Nie jestem niestety przekonana do tej lektury. Nie jestem w stanie powiedzieć, czy mi się podobało czy nie. Jedno jest pewne, świetne są tu opisy walk powstańczych oraz nawiązania do literatury i Starego Testamentu. Natomiast korekta tekstu pozostawia wiele do życzenia - mnóstwo błędów stylistycznych, literówek i nawet ortografia kuleje. To kolejna książka, która jest tak słabo opracowana. Nie wiem, za dużo książek powstaje i korektorzy nie nadążają, czy jak?

Jeśli chcecie przeczytać o wspomnieniach prawdziwych bohaterów Powstania Warszawskiego, to na pewno nie w tej książce. Jeśli myślicie, że będzie to powieść o życiu młodej kobiety, która poznaje historię swojej rodziny, to też jesteście w błędzie. Tak naprawdę trudno orzec, czym jest ta książka, bo jest tu po trochu wszystkiego. Ale najwięcej jest chyba niezrozumiałej...

więcej Pokaż mimo to

avatar
673
433

Na półkach: , ,

Chaotyczna, niezrozumiała, bardzo łatwo się w niej pogubić. Przemęczyłam do końca mimo że ciężko było a i koniec jakiś taki dla mnie zawiły. Myślałam że jak większość pozycjo o Powstaniu powali mnie na kolana, niestety rozczarowałam się.

Chaotyczna, niezrozumiała, bardzo łatwo się w niej pogubić. Przemęczyłam do końca mimo że ciężko było a i koniec jakiś taki dla mnie zawiły. Myślałam że jak większość pozycjo o Powstaniu powali mnie na kolana, niestety rozczarowałam się.

Pokaż mimo to

avatar
4645
3414

Na półkach: , ,

Książka napisana bardzo nierówno - obok znakomitych opisów Powstania Warszawskiego mamy banalne i chaotyczne fragmenty na temat współczesności.

Autor ukazuje powstańców i ich walki w nietuzinkowy sposób. Przede wszystkim odmitologizowuje powstanie - jego uczestnicy to ludzie, którzy mają różne słabości i grzechy, nieraz ciągnące się za nimi latami (potrafią skłamać, zdradzić, uciec, wykazać się brutalnością). Są tylko ludźmi.
Jednocześnie bohaterowie powieści kultywują pamięć o zdarzeniach sprzed sześćdziesięciu lat (akcja powieści zaczyna się w roku 2004). Dla jednych to najpiękniejszy okres życia, bo nieco wyidealizowany, kojarzący się z przyjaźnią, miłością, braterstwem. Inni pamiętają, by być wyrzutem sumienia dla tych, którzy zdradzili. Jeszcze inni są zdania, że coroczne obchody wybuchu powstania to polityczna gra i okazja do pysznienia się przed kamerami przez tych, którzy wcale na to nie zasłużyli.

Osobnym problemem są refleksje na temat przyczyn upadku powstania oraz skomplikowanych i wciąż okrytych tajemnicą stosunków między Polakami i aliantami. Autor w usta jednego z bohaterów wkłada oskarżycielskie zdania, które wprost zarzucają Anglikom zdradę na rzecz sowietów.

Interesujące jest też spojrzenie pana Poznanskiego na Czesława Miłosza. Ukazuje go jako poetę-kłamcę, który bardziej zaszkodził Polakom, krytykując ich patriotyzm, niż przysłużył się Nagrodą Nobla.
Kwestia ta, podobnie jak stosunek Miłosza do walki podziemnej, jest oczywiście dyskusyjna, ale autorowi należy się plus za podjęcie kontrowersyjnego tematu.

Pod względem politycznym i historycznym powieść Poznanskiego jest bardzo stronnicza, ale i konsekwentna - autor jawi się jako piewca powstania i zdecydowany przeciwnik teorii głoszonych w ostatnich latach przez Piotra Zychowicza.

Można się zgadzać albo nie zgadzać z wizerunkiem Powstania Warszawskiego w wydaniu pisarza. Nie można mu jednak odmówić porywającego stylu.
Wielka szkoda, że tego komplementu nie sposób odnieść do tych części książki, które dotyczą współczesności. Dlatego z mojej strony tylko ocena dobra.

Książka napisana bardzo nierówno - obok znakomitych opisów Powstania Warszawskiego mamy banalne i chaotyczne fragmenty na temat współczesności.

Autor ukazuje powstańców i ich walki w nietuzinkowy sposób. Przede wszystkim odmitologizowuje powstanie - jego uczestnicy to ludzie, którzy mają różne słabości i grzechy, nieraz ciągnące się za nimi latami (potrafią skłamać,...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1163
1158

Na półkach: ,

Po książkę J.B.Poznanskiego pt."Magda. Pożegnianie z pokoleniem" sięgnęłam przypadkowo. Autor chce pokazać nam, iż osoby biorące udział w Powstaniu Warszawskim były zwykłymi ludźmi,którzy w młodym wieku musieli chwycić za broń i walczyć o wolność ojczyzny.

Główna bohaterka - Magda przyjeżdża do Warszawy i próbuje dowiedzieć się czegoś wiecej na temat swojej babci od żyjących jeszcze Powstańców Warszawskich. Możemy przypuszczać, że to nie lada wyzwanie cofnąć się do wspomnieć, których tak właściwie nikt nie chciałby pamiętać. Jednak bohaterowie podejmują się tego czynu, mimo że niektórzy z nich nie chcieli wracać do przeżyć z tamtego okresu. Opisane wydarzenia zmuszają czytelnika do refleksji. W książce nie tylko poruszane są aspekty historyczne, ale także osobista sytuacja Magdy. Dziewczyna walczy z miłością do mężczyzny, który ją zdradza.

Moim zdaniem warto sięgnąć po wytwór Poznanskiego. Jest ona doskonałym uzupełnieniem wiedzy na temat Powstania. Dzięki autentyczneiu językowi książkę czyta się z wielką przyjemnością. Polecam!
Ola, lat 18
źródło: http://osemkowyklubrecenzenta.blogspot.com

Po książkę J.B.Poznanskiego pt."Magda. Pożegnianie z pokoleniem" sięgnęłam przypadkowo. Autor chce pokazać nam, iż osoby biorące udział w Powstaniu Warszawskim były zwykłymi ludźmi,którzy w młodym wieku musieli chwycić za broń i walczyć o wolność ojczyzny.

Główna bohaterka - Magda przyjeżdża do Warszawy i próbuje dowiedzieć się czegoś wiecej na temat swojej babci od...

więcej Pokaż mimo to

avatar
498
58

Na półkach: , ,

Jedna z tych książek, które błyskawicznie zakwalifikowałam jako babską literaturę, na którą szkoda czasu. Sięgnęłam po nią wczoraj, a dziś skończyłam...
Ciekawa pozycja dla wszystkich zainteresowanych tematyką Powstania Warszawskiego, szczególnie dla tych którzy czują przesyt literaturą wspomnieniową na temat tych wydarzeń.
Historia młodej dziewczyny, poszukującej prawdy o sierpniowych dniach, pokazuje niejednoznaczne tło Powstania.
Interesujące także dlatego, ponieważ autor wykreował fikcyjnych bohaterów na podstawie wieloletnich rozmów z Powstańcami.

Inna, niejednoznaczna, godna uwagi. Po prostu.

Jedna z tych książek, które błyskawicznie zakwalifikowałam jako babską literaturę, na którą szkoda czasu. Sięgnęłam po nią wczoraj, a dziś skończyłam...
Ciekawa pozycja dla wszystkich zainteresowanych tematyką Powstania Warszawskiego, szczególnie dla tych którzy czują przesyt literaturą wspomnieniową na temat tych wydarzeń.
Historia młodej dziewczyny, poszukującej prawdy...

więcej Pokaż mimo to

avatar
766
332

Na półkach:

Niedawno ukazała się powieść, która zwróciła moją uwagę samym już tytułem i zawartą w nim zapowiedzią swoistego połączenia międzypokoleniowego. Czytając o niej miałam wrażenie, że autor chce pokazać, iż powstańcy nie byli nierzeczywistymi bohaterami, odrealnionymi postaciami z przeszłości, kimś zupełnie od nas różnym. Wręcz przeciwnie - chce unaocznić czytelnikowi, że chłopcy i dziewczęta, którzy chwycili wówczas za broń, to byli dokładnie tacy sami ludzie, jacy żyją dzisiaj, chodzą wśród nas, którymi sami jesteśmy. Identyczni - z marzeniami, wierzeniami, przesądami. Zbuntowani, niejednoznaczni, kochający i nienawidzący... Niegodzący się z ograniczeniami, chcący wykrzyczeć światu w twarz, że istnieją i są godni, by ich szanować. Takie spojrzenie na Pokolenie Kolumbów zawsze zwraca moją uwagę.

Przeczytałam książkę "Magda. Pożegnanie z pokoleniem" i mam po tej lekturze bardzo mieszane uczucia. Na całe nieszczęście najważniejsza w tym wszystkim jest kiepsko skonstruowana główna bohaterka. To młoda kobieta urodzona w Anglii, malująca obrazy odnoszące się do Powstania Warszawskiego i podążająca śladami swojej babci, sanitariuszki. Przez cały niemal czas miałam ochotę odepchnąć Magdę, poprosić, by wróciła do Londynu, zajęła się narzeczonym i przestała mi zasłaniać Historię. Najlepszymi fragmentami książki są te, dzięki którym przenosiłam się w czasie do powstańczej stolicy, uczestniczyłam nie tylko w walkach, ale przede wszystkim w rozmowach młodych ludzi, w ich życiu. Egzystencja Magdy szybko przestała mnie interesować. Chaotyczność jej czynów, niezrozumiałe decyzje, niejasne myśli i wnioski - to wszystko sprawiało, że wydawała mi się osobą, która nie ma pojęcia, czego szuka, nie wie, kim jest i po co w ogóle robi to, co robi.

Fragmenty "Magdy. Pożegnania z pokoleniem", które przenoszą nas do Warszawy w trakcie powstania są pisane o wiele wyraziściej, klarowniej. Dialogi wciągają, chaos narracyjny zostaje opanowany. Paradoksalnie, wszystko staje się spokojniejsze. Zakładam, że taki właśnie był cel autora - pokazanie świata przeszłości jako czasu przepełnionego o wiele większym sensem, niż rzeczywistość, w której obecnie żyjemy.

Trochę mi żal, że postać Magdy nie zdołała wzbudzić mojej sympatii, choć przecież powinnam się z nią w pełni identyfikować. Jest w końcu przedstawicielką mojego pokolenia, tego, które powstanie z lekka mitologizuje, dla którego chłopcy i dziewczęta sprzed siedemdziesięciu lat są wzorami godnymi naśladowania, ludźmi, którzy będąc w mojej sytuacji wznieśli się ponad strach i małostkowość. Chodząc po ulicach Warszawy nie zwracam uwagi na sklepy czy nowoczesne budynki - dla mnie stolica to niezmiennie miejsce pamięci. Widzę tablice, pomniki, włazy kanałowe, miejsca znane mi ze starych, czarno-białych zdjęć. Szukam murów, które pamiętają, które widziały. W taki sam sposób patrzy na Warszawę Magda, lecz jej wrażenia są zbyt pocięte i pourywane, bym była w stanie skupić się na nich tak, jak bym chciała.

Podczas lektury spotykamy także ludzi, których zostało już tak niewielu. Tych, którzy kiedyś walczyli o wolność, o szansę na pokazanie światu, że Polak nie jest w stanie długo wytrzymać upodlenia. I ci ludzie, tacy jak Stefan Wolski czy Karol Modelski, postaci stworzone przez wyobraźnię autora na podstawie jego rozmów z prawdziwymi powstańcami, patrzą na przeszłość zupełnie inaczej niż Magda. Oni zmagają się z pamięcią o szczegółach, o tym, co zrobili, bądź czego zaniechali, co powinni byli uczynić lub czego robić nie powinni.

Dla nich jest to także pamięć o rozczarowaniu. Nie potrafią zapomnieć sojusznikom zdrady i porzucenia Warszawy na pastwę wroga, ciężko im wybaczyć tym rodakom, którzy zdradzali dla świętego spokoju albo po to, by pokazać walczącym, że nie wszyscy są po ich stronie. Na ten temat w powieści pada wiele gorzkich słów. Wypomina się Miłoszowi nie tylko wymyślanie antybohaterów, ale także posługiwanie się w czasie okupacji litewskim paszportem, który dawał mu bezpieczeństwo jako sojusznikowi. Ma się pretensje do Szczypiorskiego, który sceną z "Początku" wcisnął w wyobraźnię przyszłych pokoleń obraz Polaków oddających się zabawie w chwili, gdy Żydzi ginęli za murami getta.

Te dwa spojrzenia na Powstanie Warszawskie, tak różne, a jednocześnie zazębiające się, przenikające i uzupełniające, są bardzo ważnym elementem powieści. To motyw, dla którego warto ją przeczytać i przeżyć. O Powstaniu Warszawskim pamiętamy i pamiętać będziemy - wbrew nieustannie sączącemu się z różnych stron czarnowidztwu, wbrew krytyce, której końca nie widać, a która co jakiś czas przybiera na sile, szczególnie w okolicach jubileuszy. Będziemy pamiętać o ludziach, którzy zacisnęli pięści i postanowili pokazać, że nie wolno bezkarnie odbierać człowiekowi jego życia, marzeń, przyszłości. O tych, którzy nie chcieli, by krew przelana przez ich przodków poszła na marne.

Cała recenzja na: http://zielonowglowie.blogspot.com/2014/09/jacek-b-poznanski-magda-pozegnanie-z.html

Niedawno ukazała się powieść, która zwróciła moją uwagę samym już tytułem i zawartą w nim zapowiedzią swoistego połączenia międzypokoleniowego. Czytając o niej miałam wrażenie, że autor chce pokazać, iż powstańcy nie byli nierzeczywistymi bohaterami, odrealnionymi postaciami z przeszłości, kimś zupełnie od nas różnym. Wręcz przeciwnie - chce unaocznić czytelnikowi, że...

więcej Pokaż mimo to

avatar
184
94

Na półkach: ,

O ile same wspomnienia wnoszą coś do naszej wiedzy na temat Powstania warszawskiego (a nawet jeśli nie jest to wiedza przydatna - poznajemy interesujące historie),to tytułowa Magda jakoś nieszczególnie przypadła mi do gustu i z niechęcią czytałam kolejne fragmenty opowiadające o niej i o jej życiu.
Poza tym niezwykle irytujące są błędy stylistyczne: "Słodkawy dym dotknął Magdy twarz" i tak w kółko... czy ktoś dokonywał korekty tej powieści?
Według mnie można przeczytać, jeśli komuś bardzo się nudzi, ale wciągnęła mnie tak naprawdę tylko końcowa mowa Michała Pragi, wspomnienia Karola Modelskiego oraz pamiętnik Adama; bez reszty książka mogłaby się bez trudu obejść.

O ile same wspomnienia wnoszą coś do naszej wiedzy na temat Powstania warszawskiego (a nawet jeśli nie jest to wiedza przydatna - poznajemy interesujące historie),to tytułowa Magda jakoś nieszczególnie przypadła mi do gustu i z niechęcią czytałam kolejne fragmenty opowiadające o niej i o jej życiu.
Poza tym niezwykle irytujące są błędy stylistyczne: "Słodkawy dym dotknął...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    80
  • Przeczytane
    61
  • Posiadam
    14
  • 2014
    4
  • Teraz czytam
    2
  • II wojna światowa
    2
  • Chcę w prezencie
    2
  • Literatura polska
    2
  • Na wymianę/sprzedaż
    1
  • Moi mali książęta :)
    1

Cytaty

Więcej
J. B. Poznanski Magda. Pożegnanie z pokoleniem Zobacz więcej
J. B. Poznanski Magda. Pożegnanie z pokoleniem Zobacz więcej
J. B. Poznanski Magda. Pożegnanie z pokoleniem Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także