W porównaniu z cyklem "Królowie przeklęci", czy czytaną przeze mnie niedawno "Harlot Queen" dzieło Susan Higginbotham o Eleonorze Despenser wyraźnie szoruje po dnie. Nie wiem, czy to "zasługa" nieco karkołomnego założenia, z jakim ta książka została napisana, czy też niedostatek warsztatu, ale czytanie tego miejscami było przedsięwzięciem naprawdę heroicznym...
„The Traitor’s Wife”, czyli tłumacząc na wprost „Żona zdrajcy” to opowieść o wnuczce angielskiego króla Edwarda I i żonie osławionego faworyta jego syna.
Susan Higginbotham postawiła przed sobą iście karkołomne zadanie – dać czytelnikom nowy obraz lady Eleonory, odmienny od tej zimnej, perfidnej i chciwej kobiety, którą znamy z „Królów przeklętych”. Czy jej się udało? No cóż…. Chyba niekoniecznie.
Bohaterka rzeczywiście stanowi całkowite przeciwieństwo postaci Druona – jest pogodną, przepełnioną życzliwością do wszystkich, kochającą kobietą, szczęśliwą żoną i matką. W ogóle wszyscy jej bliscy to bardzo mili, sympatyczni ludzie – aż dziw bierze, że byli w kraju tak znienawidzeni. Może tylko małżonek jest odrobinę mniej kryształowy, ale nad szczegółami jego „działalności” autorka się specjalnie nie rozwodzi.
Zresztą tło historyczne w ogóle wydaje się niespecjalnie ją interesować - można odnieść wrażenie, że gdyby bohaterowie tego dzieła nie nazywali się Despenser, de Clare, czy Plantagenet, a to nikt nie zauważyłby różnicy - za wyjątkiem tych, którzy (jak ja) sięgnęli po tę książkę, by ponownie zanurzyć się w historii z takim mistrzostwem opowiedzianej przez Maurice'a Druona.

W porównaniu z cyklem "Królowie przeklęci", czy czytaną przeze mnie niedawno "Harlot Queen" dzieło Susan Higginbotham o Eleonorze Despenser wyraźnie szoruje po dnie. Nie wiem, czy to "zasługa" nieco karkołomnego założenia, z jakim ta książka została napisana, czy też niedostatek warsztatu, ale czytanie tego miejscami było przedsięwzięciem naprawdę heroicznym...
„The...