Wysłuchałam audiobooka w rewelacyjnej interpretacji Henryka Bisty i jego niesamowity sposób czytania na pewno miał wspływ na odbiór tej krótkiej, ale jakże wymownej powieści.

Groteska, czarny humor i absurd wyłaniają się z każdej strony "Zapisków oficera Armii Czerwonej". Jest i śmieszno, i straszno, gdyż świat widziany oczyma prymitywnego czerwonoarmisty raz bawi, raz zatrważa, z przewagą tego drugiego.
W jego zachowaniach i sposobie postrzegania świata odnajdujemy wszystkie przerażające cechy stalinowskiej indoktrynacji i tzw. radzieckiego człowieka.
Sposób obrazowania jest tu ostry, dosadny, często wulgarny, ale idealnie pasuje do osobowości tytułowego bohatera, który potrafi się odnaleźć w każdej sytuacji politycznej - raz sprzyja Stalinowi, raz Hitlerowi, w zależności od układu sił militarnych.
Niczym typowy homo sovieticus dostosowuje się do każdej zmiany, byle ocalić własną skórę, nie wychylać się i nie narażać.

"Zapiski..." to zasługująca na uwagę satyra, która uwypukla wszystkie wady krasnoarmiejców i obnaża ich zachowania na okupowanych terenach kresowej Polski; świetnie charakteryzuje i wyszydza również stalinowski system, pokazując, że jego "dzieci" były niejednokrotnie również jego ofiarami.
Jeśli spojrzy się na problematykę książki przez pryzmat stosunku autora do opisywanych zdarzeń, to tak naprawdę wyłania się z niej przerażający obraz Armii Czerwonej, której poczynania zapisały się krwawo w historii Polski.
Na tym między innymi polega oddziaływanie na odbiorcę satyry, więc przyznam, że nie rozumiem niektórych negatywnych uwag pod adresem książki, rzekomo szargającej pamięć, rzekomo niesmacznej i z tego powodu w czambuł potępianej.
Proza Piaseckiego na pewno jest prowokacyjna i nieraz może szokować, jednak to tylko jeden z wielu sposobów na ukazanie prawdy o przerażającym świecie. By go zrozumieć, trzeba przyjąć konwencję zaproponowaną przez autora. Jeśli się jej nie akceptuje albo nie rozumie, to najlepiej odpuścić sobie lekturę.

Wysłuchałam audiobooka w rewelacyjnej interpretacji Henryka Bisty i jego niesamowity sposób czytania na pewno miał wspływ na odbiór tej krótkiej, ale jakże wymownej powieści.

Groteska, czarny humor i absurd wyłaniają się z każdej strony "Zapisków oficera Armii Czerwonej". Jest i śmieszno, i straszno, gdyż świat widziany oczyma prymitywnego czerwonoarmisty raz bawi, raz...