Tylko cztery gwiazdki za cztery rzeczy, które mnie wkurzają w tego typu książkach umieszczonych w uniwersum fantasy:
1. Nieskończona fabuła książki przenoszona do zakończenia w przyszłych tomach, żeby zmusić do zakupu następnych. To dla mnie draństwo. A jak taki autor umrze na zawał serca i nie napisze następnego tomu, to książka będzie miała wartość makulatury.
2. Niezniszczalny łajdak ścigany bezskutecznie w kolejnych tomach (zapewne) i siejący spustoszenie i nie odbierający nigdy zasłużonej kary. No i naiwność głównego bohatera wchodzącego w pułapkę, jak kretyn. To jest to samo zjawisko, jak przestępca mówi do policjanta „rzuć broń, bo go zastrzelę”, a policjant broń rzuca. Wiadomo, że każdy policjant rzucający własną broń na ziemię w podobnych okolicznościach jest idiotą.
3. Monstrualna ilość nieszczęść w fabule, jakby człowiek nie miał dość własnych nieszczęść we własnym życiu - próbując się od nich oderwać trafiamy na kolejne nieszczęścia, tym razem książkowe.
4. Nie podoba mi się przesada w magii: magia „steryczna” (przestrzenna), czyli wykrzywiająca przestrzeń bez uzasadnienia w postaci odpowiednio skonstruowanej legendy.

Podoba mi się wykreowane uniwersum fantasy wraz z dość ciekawą magią (oprócz przestrzennej) oraz obie postaci: maga i detektyw Ani.

Książkę dobrze się czyta, ale jak powiadam - koniec jest durny: opowieść powinna zostać domknięta, główny gnojek powinien zapłacić głową, a w następnych tomach główny bohater powinien rozprawiać się z kolejnymi gnojkami, których tak generalnie nie brakuje na naszej realnej ziemi, a co dopiero w świecie fantasy.

Tylko cztery gwiazdki za cztery rzeczy, które mnie wkurzają w tego typu książkach umieszczonych w uniwersum fantasy:
1. Nieskończona fabuła książki przenoszona do zakończenia w przyszłych tomach, żeby zmusić do zakupu następnych. To dla mnie draństwo. A jak taki autor umrze na zawał serca i nie napisze następnego tomu, to książka będzie miała wartość makulatury.
2....