Ile może zająć podróż z Podkowy Leśnej do Warszawy? Biorąc pod uwagę fakt, iż jest to jakieś trzydzieści kilometrów, zapewne niedługo. Ale co, jeśli posłaniec nie jest zmotoryzowany i nie posiada telefonu komórkowego, przesyłka, którą ma dostarczyć jest nieco dziwna a w dodatku okazuje się, iż ktoś usilnie próbuje mu w dotarciu na miejsce przeszkodzić? A poza tym w grę wchodzi jeszcze… magia?

„Okup krwi” Marcina Jamiołkowskiego opowiada właśnie tę historię. Choć Herberta, który jest tym posłańcem, poznajemy w jego małym zakładzie krawieckim. Pewnego dnia odwiedza go dziwny klient który przedstawia się jako Gerhard Schrödinger i żąda, by dostarczył on tajemniczą przesyłkę do Warszawy, dokładnie podczas pełni księżyca. Nagrodą za wykonanie zadania ma być odzyskanie przez Herberta swej dziewczyny, Melanii, której odcięte ucho krawiec otrzymuje również od dziwnego klienta, dla uwiarygodnienia jego słów. Ale jest ono zabezpieczone magicznie – istnieje szansa, że po wykonaniu zadania przez krawca jego sympatia odzyska swój dawny wygląd.

Dość szybko dowiadujemy się, iż Herbert jest tak naprawdę magiem. I magia ta wypełnia całą książkę. Nie ma co jednak spodziewać się długich bród, spiczastych kapeluszy, tajemniczych ksiąg i efektownych fireballi. W tej książce – i to jest jej duży plus – magia nie jest efektowna, ale efektywna. No, pomijając jeden czar, ale o tym później. Herbert, wychowywany przez ojca (również maga) nauczył się, jak wykorzystywać magię dla celów praktycznych. Wykorzystuje do swych czarów pospolite przedmioty, które łatwo znaleźć w otoczeniu – papieros, parkometr czy popielniczka. Pozwala mu to wydostać się z tarapatów, a to, że będzie miał problemy, staje się dla niego oczywiste już po dojściu na peron i podczas oczekiwania na pociąg do Warszawy.

W swej podróży do celu Herbert spotyka nieoczekiwanych sojuszników – Wygę, czyli młodzieńca, który uciekł z domu, oraz detektywa Annę, którą ratuje z opresji dzięki nieoczekiwanemu uaktywnieniu się supersilnego czaru znanego jako Szał Krwi. I tu kolejny plus dla autora – czar ten jest niezwykle efektowny i wygląda szczególnie efektownie na tle pozostałych zaklęć. Razem z Wygą i Anną usiłują dotrzeć do celu, jednak na przeszkodzie stoi tajemnicze Bractwo Miast oraz dość specyficzni czciciele Jego Wysokości Bazyliszka Warszawskiego. Biorąc pod uwagę niewielki dystans, jaki ma do pokonania Herbert, oraz dość długi, wydawać by się mogło, czas na wykonanie zadania ilość przygód i kłopotów, w jaki pakuje się nasz główny bohater, jest iście zatrważająca.

I tu przechodzimy od plusów do minusów. No, powiedzmy minusików, a właściwie minusika. Bo właśnie ten czas wydaje się tu być rozciągnięty niczym z gumy, co nawet biorąc pod uwagę fakt, iż Herbert potrafi wykorzystać magię zawartą w starych biletach kolejowych do wydłużenia czasu o parę godzin, wygląda trochę nierealistycznie.

Nie zabrakło w tej powieści humoru, kilkukrotnie nieźle się podczas lektury uśmiałem, i choć niektóre dowcipy były dość leciwe, to jednak fajnie wkomponowane w treść. Trochę rozczarowało mnie natomiast zakończenie, choć głównie dlatego, iż nie spodziewałem się, że jest to pierwszy tom większej całości. No i tak naprawdę nie poznałem osoby, którą poznać się w końcówce spodziewałem. Nie zmienia to jednak faktu, iż jest to całkiem przyzwoita powieść z gatunku urban fantasy i domieszką nieco mroczniejszych klimatów. Jeśli do tego dodać minimalistyczną co prawda, ale zaskakująco dobrą okładkę i ciekawych bohaterów, jak również ich oryginalnych przeciwników otrzymujemy całkiem niezłą powieść. Pozostaje zatem czekać na kontynuację i mieć nadzieję, że nie tylko utrzyma poziom części pierwszej, ale także rozwikła parę fabularnych supłów.

http://literrarium.blog.pl/2015/10/18/marcin-jamiolkowski-okup-krwi/

Ile może zająć podróż z Podkowy Leśnej do Warszawy? Biorąc pod uwagę fakt, iż jest to jakieś trzydzieści kilometrów, zapewne niedługo. Ale co, jeśli posłaniec nie jest zmotoryzowany i nie posiada telefonu komórkowego, przesyłka, którą ma dostarczyć jest nieco dziwna a w dodatku okazuje się, iż ktoś usilnie próbuje mu w dotarciu na miejsce przeszkodzić? A poza tym w grę...