Kilka pierwszych stron naprawdę mnie rozbawilo. I to by było na tyle.
Czytanie tej książki to był jakiś koszmar. Ostatnie kilkadziesiąt stron po prostu przewinęłam i zajrzałam na koniec, aby sprawdzić rozwiązanie (które i tak było znane prawie od początku, jednak naiwnie liczyłam na coś więcej, cokolwiek).
Głupawe dialogi, ciągłe średnio zabawne wtrącenia. I główna bogaterka...
Brak mi słów, aby ją opisać.
Pusta, tępa, sierotowata, mimo iż ironizują na ten temat z przyjaciółką, to wychodzi na to, że jej życiowym celem jest upolowanie męża... szantażuje faceta, którym gardzi, aby się z nią ożenił. Dlaczego? Bo woli mieszkać z nim, niż w kiepskiej kawalerce z przyjaciółką. Nie chce wracać do rodzinnej wsi.Chce pieniędzy.
Niby-inteligentna doktorantka bez przerwy ironizuje (to miało być zabawne, niestety, przestało, a po kolejnych stronach doprowadzało do szału), a jej infantylność niesamowicie mnie denerwowała, mimo iż to tylko fikcja. Nie potrafi nic zrobić.
Absurd, który miał bawić, po prostu nudził. Ile można śmiać się (za dużo powiedziane) z karykatur strasznej teściowej i mamisynka powtarzanych co stronę
W dodatku- książka o niczym. Brak celu, brak pomysłu.
Mam nadzieję jak najszybciej zapomnieć, że ją w ogóle czytałam.

Kilka pierwszych stron naprawdę mnie rozbawilo. I to by było na tyle.
Czytanie tej książki to był jakiś koszmar. Ostatnie kilkadziesiąt stron po prostu przewinęłam i zajrzałam na koniec, aby sprawdzić rozwiązanie (które i tak było znane prawie od początku, jednak naiwnie liczyłam na coś więcej, cokolwiek).
Głupawe dialogi, ciągłe średnio zabawne wtrącenia. I główna...