Dr Kopka w genialny sposób obrazuję tezę "jak zarobić, a się nie narobić". Książka liczy 712 s., ale po odjęciu przeskanowanych akt śledztwa zostają nam już tylko 144 stronice zapisane przez autora, a i to nie do końca. Kilka pierwszych kartek to spis treści i przedmowa Dyrektora Biura Edukacji Publicznej IPN, zaś w środku cytat za cytatem, a przypisy na połowę strony. Metoda pracy dr jest prosta - sklecamy kilka akapitów "od siebie", a następnie wklejamy cytat (nawet na 7 stron!), później akapit czy dwa od autora i znów warto przytoczyć słowa kogoś innego, im dłuższe tym lepsze, a stronice lecą... Skoro ponad 2/3 książki to przedruki dokumentów i protokołów ze śledztwa ,to po co jeszcze te połacie stron w cudzysłowie?! W taki sposób, każdy mógłby napisać książkę. Ba! O ile wiem, to chyba jest praca doktorancka tego pana. Kto do tego dopuścił? Zwłaszcza, iż pełna jest nie prawdziwych informacji. Jakim cudem jakiś pan dr śmiał podważać, po prawie 60 latach, ustalenia procesów norymberskich?! Na szczęście IPN się opamiętał i odciął się od tej pozycji, która m. in. jest przyczyną zablokowania budowy pomnika. W oświadczeniu możemy przeczytać, że są to prywatne poglądy autora, nie reprezentujące stanowiska urzędu w sprawie. Po prawdę należy sięgnąć do książek sędzi Marii Trzcińskiej, która przez 30 lat zajmowała się KL Warschau.

Dr Kopka w genialny sposób obrazuję tezę "jak zarobić, a się nie narobić". Książka liczy 712 s., ale po odjęciu przeskanowanych akt śledztwa zostają nam już tylko 144 stronice zapisane przez autora, a i to nie do końca. Kilka pierwszych kartek to spis treści i przedmowa Dyrektora Biura Edukacji Publicznej IPN, zaś w środku cytat za cytatem, a przypisy na połowę strony....