Bardzo długo zabierałam się za czytanie tej powieści, bo zawsze boję się książek, które są tak rozreklamowane. Ale było warto! Popularność tej powieści jest jak najbardziej uzasadniona.

Widzę, że dużo osób zarzuca tej powieści brak akcji i nudę, ale przecież to nie jest fantastyka, kryminał albo horror. To powieść obyczajowa, powieść o dojrzewaniu, tzw. bildungsroman, więc to normalne że więcej tu psychologii, emocji, uczuć, a mniej akcji. Mimo że fabuła jest osadzona w innych czasach i innych realiach, przeżycia bohaterki są takie, że można się z nią bardzo łatwo utożsamiać (przynajmniej w moim przypadku tak właśnie było :))

A teraz z innej beczki - czy tylko ja uważam przyjaciółkę narratorki, Lilę, za irytującą, antypatyczną (anty)bohaterkę? Czy tylko ja jestem takim złym człowiekiem i uważam tę dziewczynę za skupioną na sobie i swoich potrzebach egocentryczkę, która wykorzystuje wszystkich wokoło do swoich własnych, raczej niesprecyzowanych celów? Mam nadzieję że choć kilku czytelników się ze mną zgodzi, żebym nie czuła się aż tak okropnie :)
Oczywiście, w kilku momentach było mi trochę żal Lili, ale kiedy myślę o całej powieści, to bardziej współczuję Elenie, która nie potrafi się wyrwać z toksycznej relacji ze swoją przyjaciółką.

Dobrze, koniec mojej wypowiedzi :) Ale to, że tak się rozpisałam świadczy tylko o tym, jak wiele emocji wzbudza ta powieść i właśnie to najlepiej o niej świadczy.

Bardzo długo zabierałam się za czytanie tej powieści, bo zawsze boję się książek, które są tak rozreklamowane. Ale było warto! Popularność tej powieści jest jak najbardziej uzasadniona.

Widzę, że dużo osób zarzuca tej powieści brak akcji i nudę, ale przecież to nie jest fantastyka, kryminał albo horror. To powieść obyczajowa, powieść o dojrzewaniu, tzw. bildungsroman, więc...