Charlie Decker to chłopiec, który nie dość, że miał już poważny konflikt z prawem, to na dodatek jest uważany za niezrównoważonego, ma paskudne relacje z ojcem i cierpi na wieczne problemy z żołądkiem. Pewnego dnia wezwano go do gabinetu dyrektora, a po kłótni z nim chłopak zostaje wydalony. Charlie jednak nie przejmuje się tym za bardzo. Podpala rzeczy w swojej szafce, a następnie wraca do klasy, strzela do nauczycielki, zamyka się z pozostałymi i tak zaczyna się główny wątek.

Cała historia wydaje się wręcz groteskowa, bo mamy tu delikatną mieszankę tragizmu z komizmem. Szczególnie na początku. Widać absurdalne reakcje bohaterów, gdy, np. jeden z nauczycieli wydaje się nie rozumieć, że został oddany strzał w jego stronę i w dalszym ciągu mówi o alarmie pożarowym. Jest tu masa zachowań, które w rzeczywistości nie miałyby racji bytu, ale czytelnik wie, że to celowe.

Wraz z postępem historii zaczyna być ona coraz bardziej dramatyczna, bo o ile są tu niewiarygodne reakcje bohaterów, to opowiadane przez nich smutne historie jak najbardziej mają racje bytu. Uczniowie mają swoje problemy, swoje koszmary, z którymi ukrywali się aż do teraz.

Gdybym nie wiedziała, że Bachman to King, to powiedziałabym, że ten Bachman ma bardzo podobny styl do Kinga. Ma wręcz te ‘’kingowskie opisy’’. Ciężko o tej książce mówić od strony fabularnej, bo nie sądzę, żeby fabuła sama w sobie była tutaj najważniejsza. Nie wszystko jest tu powiedziane wprost. Przedstawione jest to w formie mniej i bardziej wymownych scen (szczególnie ostatnia scena w klasie), które można samemu interpretować i analizować. Można się nawet z niektórymi sytuacjami w pewien sposób utożsamiać. Nie podobało mi się jednak to, że znowu mamy kogoś, kto jest agresywny, niezrównoważony i WSZYSCY są winni, tylko nie on. Każda kłótnia, każde złe słowo, każda bójka traktowane są jako powód do przemocy, nie doszukując się przy tym winy w sobie.

To czy książka nam się spodoba, czy nie, będzie w dużej mierze zależeć od tego, czego właściwie od niej oczekujemy. Jeżeli liczymy na dużo akcji, dużo napięcia i rozlewu krwi, no to możemy poczuć zawód. Historie opowiadane przez bohaterów są raczej smutne, dołujące i dość spokojne, a na pewno większość z nich. Więc albo się czytelnik przez znaczną część fabuły wynudzi, albo podejdzie z ‘’czystym umysłem’’, sięgając po zakazany owoc i niczym się nie sugerując sam wyrobi sobie opinię (co uważam za najlepszą opcję).

"Kiedy masz pięć lat i coś cię zrani, oznajmiasz to całemu światu głośnym wrzaskiem. W wieku dziesięciu lat tylko pochlipujesz. Ale kiedy kończysz piętnaście, zaczynasz zjadać zatrute jabłka, rosnące na twoim wewnętrznym drzewie bólu. Tak wygląda Oświecenie w Zachodnim Stylu. Uczysz się wpychać pięści w usta, aby stłumić krzyki."

Charlie Decker to chłopiec, który nie dość, że miał już poważny konflikt z prawem, to na dodatek jest uważany za niezrównoważonego, ma paskudne relacje z ojcem i cierpi na wieczne problemy z żołądkiem. Pewnego dnia wezwano go do gabinetu dyrektora, a po kłótni z nim chłopak zostaje wydalony. Charlie jednak nie przejmuje się tym za bardzo. Podpala rzeczy w swojej szafce, a...