Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Z jednej strony naprawdę fajny pomysł, cały motyw z kasetami i kolejką ludzi którzy muszą je odsłuchać jest całkiem oryginalny, ale z drugiej wydaje mi się że to wszystko trochę przerosło autora.

Osobiście dla mnie największym problemem jest konstrukcja tej historii i jej narrator. Clay jest dosyć irytującą postacią, a fakt że musi dorzucić swoje trzy grosze do prawie każdego zdania Hannah(Hanny?) nie pomaga mu w zdobyciu mojej sympatii. Szczególnie w pierwszych rozdziałach było mi dosyć ciężko wciągnąć się w historię, bo nagrania głównej bohaterki były przerywane jakimiś mocno oczywistymi komentarzami Claya. Wyglądało to trochę tak jakby autor na siłę starał się nam przekazać jak powinniśmy zinterpretować daną sytuację i jak powinno to na nas wpłynąć.

Przez to tak naprawdę ciężko było mi sympatyzować z Hannah(Hanną?) przez większość część książki. Sporo kaset wydawało się mieć dosyć błahe podstawy i tak naprawdę dopiero w samej końcówce odczułem jakąś sympatię i współczucie do głównej bohaterki. Aczkolwiek, może taki był właśnie zamiar autora. W książce kilka razy przewija się motyw kuli śnieżnej, może Pan Asher nie wspominał o tym przez przypadek tylko cała historia jest zbudowana na tym pomyśle.

Brakuje mi w tym wszystkim jakiejś reakcji społeczeństwa. Bo sam Clay poza kilkoma łzami i paroma frazesami nie wnosi tutaj zbyt wiele. Według mnie dużo ciekawiej mógłby wyjść motyw w którym narratorem jest Tony który jest swego rodzaju "powiernikiem skarbu" i obserwujemy reakcję wszystkich szczęśliwców którzy trafili na listę wysyłkową głównej bohaterki. Albo chociażby nadać Clay'owi trochę wyrazu i ujawnić jakiś jego wielki sekret który był częścią wspomnianej już śnieżnej kuli.

Pomimo wszystko fajnie że ktoś podjął się takiego tematu. Jak już napisałem wcześniej - sam pomysł jest naprawdę unikalny. Nawet jeśli spodziewałem się czegoś innego jeśli chodzi o to jak została przedstawiona Hannah, to naprawdę warto przyklasnąć autorowi za tę ideę. Jestem wielkim fanem tego typu konstrukcji gdy od początku wiemy jak zakończy się historia i mamy okazję by z bliska zobaczyć do pchnęło dane postaci do takich, a nie innych czynów. Pod tym względem przypomina mi to trochę "Carrie" w mniej fantastycznym i bardziej nowoczesnym wydaniu.

Czy jest to hit tak wielki jak reklamują? Nie do końca. Czy mogło być lepiej? Na pewno. Czy warto sięgnąć po tę książkę? Tak. Nie ukrywam że jestem trochę rozczarowany, może cały ten hype trochę zawyżył moje oczekiwania, ale nie żałuje tych paru godzin które spędziłem na lekturze.

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Z jednej strony naprawdę fajny pomysł, cały motyw z kasetami i kolejką ludzi którzy muszą je odsłuchać jest całkiem oryginalny, ale z drugiej wydaje mi się że to wszystko trochę przerosło autora.

Osobiście dla mnie największym problemem jest konstrukcja tej historii i jej narrator. Clay jest dosyć irytującą postacią, a fakt...