Jesteśmy na etapie wielkiego bum na powieści typu new adult, na liście bestsellerów górują takie nazwiska jak Green, Levithan, Rowell, Hoover. Można by pomyśleć ile można czytać o nastolatkach z problemami, którzy uczą się życia, zakochują się po raz pierwszy, po raz pierwszy wiele rzeczy przeżywają i doświadczają. No trochę przesyt jednego i tego samego. Ja bardzo lubię tego typu książki, dlatego po nie sięgam, ale mało z nich mnie bardzo zachwyca, są po prostu lekkie i przyjemne. Słysząc o nagłej wielkiej popularności Colleen Hoover, nie mogłam przejść obok jej ksiażek obojętnie. Oczywiście pierwszą książką o jakiej usłyszałam była "Hopeless" razem z cudownymi opiniami na jej temat. Jednak, że ja książek nie kupuję (bo bym zbankrutowała), to musiałam na nią poczekać, aż ktoś ją odda do biblioteki i sięgnęłam po "Pułapkę uczuć". Podobała mi się, aczkolwiek nie było to coś z efektem wow. Dlatego też trochę zeszłam na ziemię i nie nastawiałam się na fajerwerki sięgając po "Hopeless". A jednak... Był wybuch. Wybuch fajerwerków tak ogromny, jakiego od dłuższego czasu w swojej przygodzie z ksiażkami nie miałam. Gdyby nie to, że zaczęła się szkoła i muszę starać się wynaleźć choć trochę czasu na przeczytaniu rozdziału, to pochłonęłabym tę książkę w jeden wieczór. Jest niesamowita! Nie wiem co konkretnie aż tak mnie w niej ujęło, ale wywołała we mnie mnóstwo emocji. Nie zliczę ile razy się przy niej śmiałam, uśmiechałam, łapałam za głowę, robiłam tzw. "rybkę" ze zdziwienia i otwierałam szeroko oczy. Ta opowieść jest piękna. Jasne, zrozumiem jeśli ktoś powie, że przesłodzona, naciągana itp, bo być może ktoś tak może ją odebrać, jednak u mnie wywołała ciarki na ciele. Lubię romanse, lubię się rozmarzyć, ale mimo wszystko szybko wracam na ziemię i też często uważam, że niektóre wątki miłosne są wręcz przesłodzone (Jak w "Nieprzekraczalnej granicy" tej samej autorki...). Ale tutaj! Holder... Skradł moje serce po prostu w całości. Tak jak pisałam, było mnóstwo momentów kiedy się śmiałam, było wiele zabawnych scen, teksty głównej bohaterki Sky nieraz powalały z nóg. Mimo tego historia ta okazała się mieć drugie dno, wręcz tragiczne.
Colleen Hoover ponownie porusza w swojej ksiażce poważną i trudną tematykę, nad którą trzeba przystanąć i się chwilę zastanowić. Nie będę pisać nic konkretnie, bo nie chcę spoilerować. Uwielbiam to jak autorka łączy najpierw sielankę, a potem daje nam kopa w tyłek. Jak uczy nas tak wiele o życiu. Były momenty w ksiażce, do których wracałam i czytałam po kilka razy! Jestem pewna, że przeczytam kiedyś całą ksiażkę jeszcze raz.
Bardzo, bardzo polecam. "Hopeless" jest niesamowita. Tak żałuję, że nie skusiłam się aby ją kupić (a chodziło mi to po głowie), bo jest to książka, do której chce się wracać. Teraz koniecznie muszę przeczytać "Losing Hope" i następna w kolejce jest "Maybe someday" :)

Jesteśmy na etapie wielkiego bum na powieści typu new adult, na liście bestsellerów górują takie nazwiska jak Green, Levithan, Rowell, Hoover. Można by pomyśleć ile można czytać o nastolatkach z problemami, którzy uczą się życia, zakochują się po raz pierwszy, po raz pierwszy wiele rzeczy przeżywają i doświadczają. No trochę przesyt jednego i tego samego. Ja bardzo lubię...