Recenzja dostępna także na moim blogu zperspektywyczytelnika.blogspot.com

Kacey kilka lat temu straciła rodziców. Teraz, razem z młodszą siostrą Livie wyjeżdża do Miami, by rozpocząć nowe życie. Dziewczyna ucieka przed przeszłością, która jednak ciągle zaprząta jej myśli. Chociaż stara się o niej zapomnieć, nie potrafi się od niej odciąć. Nie chce też z nikim o tym rozmawiać.

W tym samym czasie do mieszkania obok wprowadza się nowy lokator. Przystojny młodzieniec szybko przykuwa uwagę Kacey, która nie potrafi przestać o nim myśleć. W jego zachowaniu także można zobaczyć zainteresowanie dziewczyną, lecz jej tajemnice nie pozwalają im rozwijać znajomości.

Czytając książkę byłam zachwycona stylem pisania autorki. Myślę, że jest w tym też zasługa Pani tłumacz. Obie Panie wykonały pod tym względem kawał dobrej roboty, dzięki czemu czytanie tej liczącej ponad czterysta stron powieści było ogromną przyjemnością. Niezwykłe opisy uczuć oraz emocji bohaterów były zapisane w bardzo piękny, miejscami nawet wzruszający sposób. Pojawiały się często, lecz idealnie współgrały z akcją książki, a na dodatek potrafiły poruszyć serce czytelnika.

Pani Tucker wykreowała w powieści kilku bohaterów, a każdy z nich jest inny. Postacie są intrygujące, nieraz tajemnicze. Chociaż jestem całkowicie inną osobą niż Kacey to nie sposób było jej nie polubić. Denerwowało mnie jej poczucie humoru i żartowanie w niestosownych momentach, ale ta autentyczność powodowała, że potrafiłam dostrzec w niej zwykłą dziewczynę, taką, którą mijam na ulicy, a nie tylko czytam o niej w książce.

Muszę też wspomnieć o tym, na czym się zawiodłam. Przewidywalność. Nie trudno było skojarzyć pewne fakty i połączyć w całość, więc niemal od samego początku wiedziałam, jaki będzie finał tej historii. Na szczęście autorka wprowadziła jeszcze wątki poboczne, które były dla mnie zaskoczeniem, więc nie było aż tak źle.

Za kartami te powieści kryje się ludzki dramat. Historia, która niejednego z nas potrafiłaby rozwalić na mnóstwo małych kawałków. Bohaterowie muszą zmierzyć się z przeszłością, ułożyć sobie życie, a raczej - nauczyć się żyć na nowo. Do tego potrzebne jest przebaczenie.

"Dziesięć płytkich oddechów" to piękna powieść o miłości, zaufaniu i przebaczeniu. To historia ludzi, którzy musieli nauczyć się żyć. Dzięki wspaniałym opisom uczuć, nawet na taki mankament jak przewidywalność da się przymknąć oko, a ja nie mogę się doczekać, kiedy zapoznam się z kolejnymi książkami z tej serii.

Recenzja dostępna także na moim blogu zperspektywyczytelnika.blogspot.com

Kacey kilka lat temu straciła rodziców. Teraz, razem z młodszą siostrą Livie wyjeżdża do Miami, by rozpocząć nowe życie. Dziewczyna ucieka przed przeszłością, która jednak ciągle zaprząta jej myśli. Chociaż stara się o niej zapomnieć, nie potrafi się od niej odciąć. Nie chce też z nikim o tym...