Historia jest jak zwykle prosta, realna, wiarygodna, ilustracje schematyczne, okrojone do niewielu barw, a jednak trafiające w gust 3-6-latka. Przedstawione osoby i zdarzenia odzwierciedlają sytuację, jaka może przydarzyć się każdemu dziecku, i pokazuje jak wybrnąć z kłopotliwych sytuacji, czy nazwać właściwie swoje uczucia.

Albert nie lubi się bić, nie znosi sprzeczek, awantur i bójek. Kiedy słyszy kłótnie, widzi bójkę, po prostu wychodzi. A jak go zaczepiają, od razu poddaje się. Dzieci pewnie myślą, że Albert jest tchórzem, słabeuszem, że nie zna żadnych chwytów. Nawet tata mówi mu, że dobrze jest umieć się bić, oddać komuś, więc Albert uczy się na nim kilku chwytów, choć sensu w takiej udawanej zabawie większego nie widzi. Babcia to się cieszy, że ma tak grzecznego wnuczka, przynajmniej ubrania od bójek mu się nie niszczą. Ale gdy do zerówki przychodzi troje nowych dzieci, które uwielbiają krzyczeć, zaczepiać, bić. To i Albert, i inne dzieci, i panie, wszyscy mają tego po prostu dość. A kiedy łapią Alberta, inne dzieci krzyczą: "Ej, przestańcie. Nawet nie próbujcie z nim zaczynać. Nie ma sensu. Bo Albert się nie bije. Naprawdę! On już taki jest!".
I wiecie, dzieci go puszczają. Po tym, co usłyszeli z ust Alberta, cichutko się rozchodzą i komentują między sobą, że on jest bardzo odważny. A Albert wieczorem powtarza te słowa i chwali także swojego tatę. Ciekawe dlaczego...??
Książka pokazuje prawdziwe relacje dziecko-dorosły, dziecko-dziecko, trochę demaskuje to, czym jest grzeczność, a najbardziej opowiada o tym, czym jest ODWAGA i TCHÓRZOSTWO.
http://madebybibi.blogspot.com/2015/02/trzeba-miec-odwage-zeby-sie-do-tego.html

Historia jest jak zwykle prosta, realna, wiarygodna, ilustracje schematyczne, okrojone do niewielu barw, a jednak trafiające w gust 3-6-latka. Przedstawione osoby i zdarzenia odzwierciedlają sytuację, jaka może przydarzyć się każdemu dziecku, i pokazuje jak wybrnąć z kłopotliwych sytuacji, czy nazwać właściwie swoje uczucia.

Albert nie lubi się bić, nie znosi sprzeczek,...