Książka warta przeczytania, więcej nie dało się zmieścić w objętościowo krótkiej pozycji. I choć nie ma nic o pracy z Coppolą na planie "Ojca chrzestnego" i "Czasu apokalipsy", to jednak - i za to 6 gwiazdek - daje wgląd w osobowość Brando, który był nie tylko ostatnim genialnym aktorem w dziejach kina, ale też myślicielem interesującym się literaturą i filozofią nie mniej niż drzazgami (sic!),o których mógł prawić godzinami. Grobel pokazuje dumnego, niezależnego człowieka potrafiącego myśleć na swój rachunek. Pozwala też zrozumieć, dlaczego Brando nigdy nie sprostytuował swojego talentu na rzecz wybranej opcji politycznej, tak jak Robert de Niro, Sean Penn i większość współczesnych artystów.

Książka warta przeczytania, więcej nie dało się zmieścić w objętościowo krótkiej pozycji. I choć nie ma nic o pracy z Coppolą na planie "Ojca chrzestnego" i "Czasu apokalipsy", to jednak - i za to 6 gwiazdek - daje wgląd w osobowość Brando, który był nie tylko ostatnim genialnym aktorem w dziejach kina, ale też myślicielem interesującym się literaturą i filozofią nie mniej...

Podoba mi się w tym audiobooku dwóch lektorów. Jeden jako dziennikarz,drugi czyta odpowiedzi aktora. Niczym spektakl.
Lubię Marlona Brando. Najbardziej jego rolę w "Ojcu Chrzestnym". Film wielokrotnie oglądałam. Nawet teraz miałabym ochotę na niego.
M.Brando miał ciekawą osobowość i poglądy. Lubił czytać książki,pochłaniał je.Identyfikuję się z nim w kwestii Indian. Ubolewam nad wykorzenieniem rdzennych ludów z ich ziem.Pozbawieni swoich terenów,kultury,zamknięci w rezerwatach przez zachłannych"białych".

Podoba mi się w tym audiobooku dwóch lektorów. Jeden jako dziennikarz,drugi czyta odpowiedzi aktora. Niczym spektakl.
Lubię Marlona Brando. Najbardziej jego rolę w "Ojcu Chrzestnym". Film wielokrotnie oglądałam. Nawet teraz miałabym ochotę na niego.
M.Brando miał ciekawą osobowość i poglądy. Lubił czytać książki,pochłaniał je.Identyfikuję się z nim w kwestii Indian....

Rok 1979 wyspa Tetiaroe, jedna z atoli Polinezji Francuskiej należąca od 1966 roku do Marlona Brando.
Aktor kręcąc zdjęcia do filmu "Bunt na Bounty" w 1962 roku ujrzał rajskie wysepki wśród lazurowych wód Pacyfiku, lokalna kultura i spontaniczność tubylców wywarły na nim ogromne wrażenie. W okolicznościach zjawiskowej natury, poznał przyszłą żonę Taritę Teriipaia.
Brando postanowił, że kupi Tetiaroa, aby uchronić to piękno, przyrodę i unikalną kulturę oraz aby zapewnić sobie azyl od życia zawodowego i zgiełku miejskiego.
Wyspa należała do starszej, niewidomej kobiety pani Duran, spędziła na wyspie 25 lat, miała czterdzieści kotów i psów. Spotkanie Brandona z kobieta trwało prawie 7 h, rozmawiali o różnych rzeczach, głównie o dawnych czasach na Tahiti, tubylcach, o życiu, o Francuskiej Polinezji...fascynujące spotkanie, aktor bardzo żałował, że nie zapisał fragmentów rozmów.
"...- Mój umysł zawsze się uspokaja, kiedy wyobrażam sobie siebie siedzącego nocą na mojej wyspie. Pragnąłbym aby Tetiaroa na zawsze pozostała miejscem, które przypomina Tahitańczkom kim są i kim byli wieki temu - wyznał kiedyś aktor..."
Arkadia stanie się miejscem, gdzie powstał wywiad - rzeka, który przeprowadził w wielkim aktorem, wielki dziennikarz L. Grobel, ćwierć wieku Brando milczał, znany był jego negatywny stosunek dla instytucji środków masowego przekazu.
Zgoda na wywiad dotyczyła ustalenia wstępnych informacji co do tematyki, aktor miała jedną propozycję "amerykańscy Indianie".
Grobel zaakceptował to i wyruszył w drogę, wiedział z bogatego doświadczenia, że ludzie otwierają się po jakimś czasie, odpowiednio prowadzona konwersacja może wprowadzić wiele wątków, które interesują dziennikarza, czytelników i z czasem samego aktora, który opowie o nich...
Tak powstał niezwykły wywiad, który mistrz dziennikarstwa tak poprowadził, ,że genialny aktor ukazał nam swoje inne oblicza, twarz człowieka, twarz aktora, twarz filantropa, twarz filozofa, twarz męża, twarz ojca, twarz mentora, twarz syna, twarz szczęśliwego / nieszczęśliwego, twarz bożyszcza...
Marlon Brando urodził się w 1924, zbuntowana natura towarzyszyła mu od zawsze, potem przełożyło się to na wybór drogi życiowej, nieokiełznany, surowy, charyzmatyczny, naturalny, prawda biła od niego, te atuty wprowadził na firmament hollywoodzki.
Role opierał na technice Stanisławskiego, postacie zbudowane i oparte na buncie ze skomplikowaną psychiką, nadając nowy wymiar odkrywając ; brutalnego chuligana - punka Johnny , oficera gestapo Christian Diestl, który nie jest jednoznaczną postacią, ma wątpliwości i konfrontacja z rzeczywistością jest inna, Stanley Kowalski, prymityw, prostak, cham i słyszymy krzyki, wrzaski, spojrzenia nienawistne i słynne "Stel-la!!!", postać hiszpańskiego inkwizytora Tomasa de Toquemada, ojciec chrzestny Don Vito, charyzmatyczny Marek Antoniusz, Paul liczy sobie 45 lat, starzeje się, łysieje i siwieją mu włosy, zaczyna tyć w "Ostatnie tango w Paryżu". to czas, który odkrywa inna naturę aktora, który przestaje dbać o swój wygląd, zaczyna bardzo tyć, przestaje też przywiązywać wagę do talentu, nie pielęgnuje go. Nadwaga stanie się jego wizytówką, unika mediów, gra w filmach tylko z powodów finansowych, przyjmuje role za duże pieniądze i nie są to już wielkie wyzwania. Nagradzany prestiżowymi statuetkami, ma na swoim koncie także Złotą Malinę za rolę w filmie "Wyspa doktora Moreau".
Trwające dziesięć dni spotkanie, obcowanie, integrowanie się z aktorem, rodziną, tubylcami, wdychanie klimatu wyspy i chcemy usłyszeć śpiew morskich syren...
Filantropia Marlona Brando trwało od ponad dwudziestu lat, dowiadujemy się, że działaj na rzecz UNICEF-u, wyjazd do Indii, gdzie ujrzał "dno ludzkiego nieszczęścia", głód, umieralność małych dzieci słaniających się na nogach.
Podjęcie walki i otworzenie światu oczu na amerykańskich Indian.
W 1973 roku odmówił przyjęcia Oscara za "Ojca chrzestnego", na znak protestu przeciwko dyskryminacji Indian i ich fałszywemu przedstawianiu w westernach oraz w geście poparcia dla Indian z Ruchu Indian Amerykańskich okupujących Wounded Knee w rezerwacie Pine Ridge.Na scenę wyszła młoda Indianka Sacheen Littlefeather (Maria Cruz),która w jego imieniu odmówiła przyjęcia nagrody oraz wyjaśniła tego powody (Brando wspierał potem m.in. przywódcę okupacji Dennisa Banksa).

Wywiad - rzeka tworzy interesująca rozmowę, wytrawnych , błyskotliwych mężczyzn, pełną szacunku z utworzeniem piedestału dla Wielkiego Aktora.

"..Nie tylko wzbudzał moje zainteresowanie, ale i fascynację. Sam też się fascynował – wielkimi sprawami i drobiazgami. Lubił zabawiać innych i być samemu zabawianym, nigdy nie przestawał myśleć i posiadał wyjątkowy dar obserwacji. Nie chciał mówić o aktorstwie, bo go to nudziło, ale gdy o nim mówił, robił to lepiej niż jakikolwiek aktor, z którym rozmawiałem. Potrafił mówić o wnętrzu pyska wielbłąda, o tym, jak siedział na marokańskiej plaży ze stewardesą i słuchał modlitewnych nawoływań muezina, o sędzim amerykańskiego Sądu Najwyższego Williamie O.Douglasie, o Immanuelu Kancie, albo o Pablu Picassie. - Wszystko mnie fascynuje – powtarzał. – Mogę mówić przez siedem godzin o drzazgach. (...)..."

Tragedie , które spotkały w późniejszym życiu aktora, były kulą w serce, był martwy za życia...trzy małżeństwa, jedenaścioro dzieci, szczęścia - nieszczęścia życia rodzinnego, i nieumyślna śmierć narzeczonego Cheyenne spowodowana przez Christiana i później samobójstwo córki Cheyenne...

Rok 1979 wyspa Tetiaroe, jedna z atoli Polinezji Francuskiej należąca od 1966 roku do Marlona Brando.
Aktor kręcąc zdjęcia do filmu "Bunt na Bounty" w 1962 roku ujrzał rajskie wysepki wśród lazurowych wód Pacyfiku, lokalna kultura i spontaniczność tubylców wywarły na nim ogromne wrażenie. W okolicznościach zjawiskowej natury, poznał przyszłą żonę Taritę Teriipaia.
Brando...

Po biografię, a właściwie serię wywiadów z Marlonem Brando przeprowadzonych przez Lawrence'a Grobela sięgnąłem zachęcony podobną książką tegoż autora zawierającą wywiady z Alem Pacino. Aktor ten zgodził się na wywiad(y) zachęcony tym, że jego mistrz Brando wcześniej wyraził zgodę na to samo.

Jeśli mam porównywać obydwie książki, to zdecydowanie korzystniej wypada ta o Pacino. Być może dlatego, że Brando nie pozwolił dziennikarzowi na kontrolowanie sytuacji w czasie rozmów i to on sam wybierał poruszane tematy. Uniknął w ten sposób wyciągania na jaw zbyt wielu szczegółów ze swojego życia osobistego jak również opowieści z planów filmowych. Skupił się za to na tym, co go najbardziej absorbowało, czyli na prawach Indian. Oczywiście jest to temat ważny i poniekąd ciekawy, ale nie tego (a dokładniej, nie w takiej ilości) szukałem w książce o Marlonie Brando.

I jeszcze jedno zastrzeżenie: ktoś tu się nie przyłożył porządnie do pracy, albo tłumacz, albo korektor, bo rażą niektóre błędne sformułowania.

Po biografię, a właściwie serię wywiadów z Marlonem Brando przeprowadzonych przez Lawrence'a Grobela sięgnąłem zachęcony podobną książką tegoż autora zawierającą wywiady z Alem Pacino. Aktor ten zgodził się na wywiad(y) zachęcony tym, że jego mistrz Brando wcześniej wyraził zgodę na to samo.

Jeśli mam porównywać obydwie książki, to zdecydowanie korzystniej wypada ta o...

Zapis rozmowy z Marlonem Brando bardzo ciekawy, chociaż po jej przeczytaniu zaczęłam mieć wątpliwości, czy autor, publikując tą rozmowę w formie owej książki nie wpisuje się w przypadkiem idealnie w sceptyczny wizerunek przeciętnego dziennikarza nakreślony przez Marlona Brando- człowieka polującego na 'materiał'. W trudnym momencie życia znanego aktora (pierwsze wydanie 1991-kiedy tragedia w rodzinie Brando wciąż była żywa) rzuca na pożarcie opinii publicznej wywiad, szczerą rozmowę obnażającą wszystkie ekscentryczne poglądy czy nawyki aktora. Wywiad przeprowadzony przez Grobela na pewno doskonale przybliża osobę Marlona Brando, pozwala przynajmniej częściowo zgłębić jego osobę, opublikowanie go jednak wówczas, w okresie gdy wielu spragnionych było sensacji na temat rodziny Brando, jest, według mnie, nieetyczne.

Zapis rozmowy z Marlonem Brando bardzo ciekawy, chociaż po jej przeczytaniu zaczęłam mieć wątpliwości, czy autor, publikując tą rozmowę w formie owej książki nie wpisuje się w przypadkiem idealnie w sceptyczny wizerunek przeciętnego dziennikarza nakreślony przez Marlona Brando- człowieka polującego na 'materiał'. W trudnym momencie życia znanego aktora (pierwsze wydanie...