''Właśnie minęło dziesięć dekad nadzwyczaj bogatego w wydarzenia życia Allana Karlsona. Problem w tym, że zdrowie nie odmawia mu posłuszeństwa i wielka feta z okazji setnych urodzin będzie musiała się odbyć w domu spokojnej starości. Ale człowiek, który jadł kolację z przyszłym prezydentem Trumanem, leciał samolotem z premierem Churchillem, pił wódkę ze Stalinem i znał Mao Zedonga, nie może tak po prostu zdmuchnąć świeczek na torcie. Wymyka się przed okno i rusza w swą ostatnią życiową podróż...''



O książce usłyszałam już dość dawno, a dość dziwny tytuł przykuł moją uwagę. Książka powędrowała na listę ''chcę przeczytać''. Specjalnie mnie do niej nie ciągnęło, ale natrafiłam na wyprzedaż w księgarni, więc za cenę 19,90 zł postanowiłam stać się jej szczęśliwą posiadaczką w myśl tego, że książek nigdy za wiele.

Odczekała swoje, bo jak pewnie widać po moim blogu, moje czytelnictwo ostatnimi czasy gwałtownie się pogorszyło. Nie mam siły, nie chce mi się, sama nie wiem, co bym chciała przeczytać. Wszystko mnie nudzi, dlatego nie wiem nawet, czy moja recenzja będzie obiektywna.

''Stulatka...'' zaczęłam czytać już jakiś czas temu, przerywałam, odkładałam i znowu do niego wracałam. Początek specjalnie mnie nie porywał. Główny bohater książki Allan Karlson ucieka w kapciach z domu spokojnej starości, godzinę przed uroczystością, na której świętować ma swoje setne urodziny. Sam nie wie, gdzie powinien się udać, więc zgodnie ze swoją logiką, którą kierował się przez całe swoje życie, rusza po prostu przed siebie. Nie będzie to podróż zwyczajna, spokojna, jakby na prawie stulatka przystało. Na swojej drodze Karlson spotka i przestępczy gang i słonicę Sonję oraz wiele innych mniej lub bardziej ciekawych postaci.

W książce przeplatają się dwie historie: ta wspomniana wyżej- rozpoczynająca się od ucieczki z domu spokojnej starości oraz druga- retrospektywny przegląd życia Allana Karlsona od urodzin aż do ukończenia stu lat. Oj, życie Allan miał ciekawe! Kto może pochwalić się piciem wódki z samym Stalinem albo kolacji z prezydentem Trumanem? A to tylko kropla w morzu tego, co Allan widział i przeżył. Jesteście ciekawi? To zapraszam do sięgnięcia po ''Stulatka...''. Gwarantuję, że po jej przeczytaniu Wasze życie wyda Wam się okropnie nudne. Chyba, że sami pijecie wódkę np. z Obamą.

Kiedy już ''wciągnęłam się'' w książkę, czytało mi się naprawdę w porządku, jednak bez zachwytów, które spotykam w innych recenzjach. Nagromadzenie absurdu, czarnego humoru bywało momentami zabawne, czasem irytowało. Plus za prawidłowe przedstawienie wątków historycznych oraz wplecenie ich tak w fabułę, że dla przeciętnego czytelnika (który zazwyczaj historii nie lubi) powinny być ciekawe.

Postać Allana Karlsona to pomieszanie bohaterów literackich i filmowych, których możemy znaleźć w twórczości we wszystkich krajach. To trochę Forrest Gump, ale także nasz rodowity Franek Dolas. Swojski, kierujący się swoją własną filozofią życiową, często mający więcej szczęścia niż rozumu. Prostoduszny, zawsze uśmiechnięty i wychodzący z każdej opresji obronną ręką. Facet, z którym każdy znajdzie wspólny język, nawet jeśli potrzebna będzie do tego butelka wódki. Lub nawet dwie. Jak mawia nasz bohater Allan.

Mając do dyspozycji tylko kilka słów, którymi miałabym opisać książkę, powiedziałabym: Jeśli już kupiliście, przeczytajcie. Ale jeśli ją pominiecie w swoich planach zakupowych a tym samym czytelniczych, nic wielkiego się nie stanie.

6/10


www.zajkowskaczyta.blogspot.com

''Właśnie minęło dziesięć dekad nadzwyczaj bogatego w wydarzenia życia Allana Karlsona. Problem w tym, że zdrowie nie odmawia mu posłuszeństwa i wielka feta z okazji setnych urodzin będzie musiała się odbyć w domu spokojnej starości. Ale człowiek, który jadł kolację z przyszłym prezydentem Trumanem, leciał samolotem z premierem Churchillem, pił wódkę ze Stalinem i znał Mao...