Nie ukrywam, że najważniejszym powodem do sięgnięcia po Kosmos była osoba autora, a nie temat. Nie dlatego, że nie interesują mnie sprawy, z którymi pan dr Rożek mierzy się w tej książce. Wręcz przeciwnie. Obawiałem się, że po prostu niczego nowego z niej się nie dowiem.
Zaryzykowałem i wbrew temu, że wspomniane wątpliwości w większości potwierdziły się, tych kilku godzin nie uważam za stracone. Po pierwsze, czego się spodziewałem, autor potrafi przedstawiać sprawy skomplikowane w sposób prosty, acz nie trywializujący. Po drugie wiedza z opisywanych działów (a poruszanymi tematami zajmują się m.in. astrofizycy, geomorfologowie, stratygrafowie, biolodzy itd.) cały czas dynamicznie rozwija, ogłaszane są odkrycia i testowane nowe hipotezy, a niektóre wcześniej powszechnie akceptowane są falsyfikowane.
I właśnie za zwrócenie uwagi na fundamentalne znaczenie tego sposobu gromadzenia wiedzy chciałbym panu Rożkowi podziękować. Jeśli nawet młodzi czytelnicy zapomną wszystko oprócz tego, że stawianie i testowanie hipotez potrafi być tak fascynujące i że to jeden z podstawowych procesów twórczego myślenia, to cel popularyzacji nauki został osiągnięty.

Nie ukrywam, że najważniejszym powodem do sięgnięcia po Kosmos była osoba autora, a nie temat. Nie dlatego, że nie interesują mnie sprawy, z którymi pan dr Rożek mierzy się w tej książce. Wręcz przeciwnie. Obawiałem się, że po prostu niczego nowego z niej się nie dowiem.
Zaryzykowałem i wbrew temu, że wspomniane wątpliwości w większości potwierdziły się, tych kilku godzin...