Kolejny tom przygód Willow i Alexa już za mną. Cały czas coś się dzieje, bohaterowie mierzą się z coraz to nowszymi problemami ale najważniejsze, że jakoś sobie z nimi radzą. Jedyne co denerwowało mnie w tej części to stosunek Alexa do Willow (chodzi mi o Seba),ale koniec końców skończyło się jak na razie happy endem. Nie mogę doczekać się zakończenia całej trylogii :) Tak, więc - polecam :)

Kolejny tom przygód Willow i Alexa już za mną. Cały czas coś się dzieje, bohaterowie mierzą się z coraz to nowszymi problemami ale najważniejsze, że jakoś sobie z nimi radzą. Jedyne co denerwowało mnie w tej części to stosunek Alexa do Willow (chodzi mi o Seba),ale koniec końców skończyło się jak na razie happy endem. Nie mogę doczekać się zakończenia całej trylogii :)...

Inwazja aniołów trwa. Alex chce wyjechać znaleźć więcej Zabójców Aniołów. Willow miała tajemniczy sen, który wskazuje, że powinna udać się do Chicago, występuje w nim chłopak, którego nigdy wcześniej nie widziała i dziwne uczucie w stosunku do niego. Jak mogła myśleć o kimś innym? Co to może oznaczać?
Grupa Zabójców Aniołów dość szorstko traktuje Willow, a kiedy w końcu zaczyna ją akceptować pojawia się tajemniczy chłopak ze snu, Seb.
Ogólnie nie lubię Willow i Seba razem, aczkolwiek do jego jako postaci nic nie mam. Kiedy czytam scenki zazdrości Alex\Seb\Willow za każdym razem zgrzytam zębami. Sytuacja w której się znaleźli jest... pokręcona. Rozumiem Willow, ale bądźmy szczerzy każdy normalny facet by się wkurzył.
Ogólnie grupa Zabójców Aniołów jest świetnie wykreowana. Szczególnie lubię pewnego Teksańczyka i jego awantury. OCH LOVE.
Jest tu chyba więcej akcji niż w pierwszej części. Atak na tą świątynie czy jak tam był bardzo ciekawy.
Podsumowując szybka, ciekawa, porywająca, książka od której nie mogłam się oderwać mimo, że trochę się wściekałam na autorkę i bohaterów. Polecam!

Inwazja aniołów trwa. Alex chce wyjechać znaleźć więcej Zabójców Aniołów. Willow miała tajemniczy sen, który wskazuje, że powinna udać się do Chicago, występuje w nim chłopak, którego nigdy wcześniej nie widziała i dziwne uczucie w stosunku do niego. Jak mogła myśleć o kimś innym? Co to może oznaczać?
Grupa Zabójców Aniołów dość szorstko traktuje Willow, a kiedy w końcu...

Kiedy Anioły nie śpią...
..."czuwają" nad światem.

Książki przestały przedstawiać dobrych, kochanych Aniołów, które mają strzec nas, ludzi, od złego i ogólnie...zbawiać świat. Coraz częściej spotykam się z motywem Aniołów jako te złe postacie, które jedynie szkodzą ludzkim życiom. Kto by pomyślał? Oczywiście, wciąż są zniewalająco piękne, atrakcyjne i w ogóle oczu oderwać od nich nie można, ale trzeba to powiedzieć głośno: powieści już nie akceptują dobrych Aniołków.
Cóż, w końcu doczekałam się na drugi tom "Anioła". Lepiej późno niż wcale. Z trudem przychodziło mi przypomnienie sobie wszystkiego z zeszłej powieści, ale jakoś daliśmy radę ;). Co prawda motyw Aniołów już trochę wyszedł z mojego czytelnictwa, to szczerze powiedziawszy teraz miło było znów się w coś takiego zaczytać. Wspaniała odskocznia w bardzo dobrym klimacie.
"Płomień Anioła" czyta się bardzo przyjemnie i bez problemu wciąga się w tamtejszy świat. Akcja książki wrze od samego początku do końca i nie sposób się od niej uwolnić. Seba oczywiście, że polubiłam, fajny chłopak i do tego po hiszpańsku mi mówi, więc jak miałabym go nie zaakceptować? No jak? Wkurzała mnie jednak ta ciągła zazdrość Aleksa, a tym bardziej jego kłótnia z Willow i to, że zerwali z tak błahego i, no cóż, właściwie żadnego, powodu. To było wręcz śmieszne. No i dalej próbuję zrozumieć jakim cudem Willow udało się znaleźć trampki Converse tylko za cztery dolary. Niesamowite...Jak?!
Powieść oczywiście warta zachodu. Ma w sobie to coś, co przyciąga i nie uwalnia tak łatwo, o nie. Oczywiście, że polecam, zawsze polecam ;). Czytajcie!

Kiedy Anioły nie śpią...
..."czuwają" nad światem.

Książki przestały przedstawiać dobrych, kochanych Aniołów, które mają strzec nas, ludzi, od złego i ogólnie...zbawiać świat. Coraz częściej spotykam się z motywem Aniołów jako te złe postacie, które jedynie szkodzą ludzkim życiom. Kto by pomyślał? Oczywiście, wciąż są zniewalająco piękne, atrakcyjne i w ogóle oczu...

"Jeżeli zamierzasz przeczytać tylko jedną powieść o aniołach, upewnij się, że będzie to Anioł..."

Oj chyba już sie z tym nie zgodzę. Trylogia "Anioł" L.A. Weatherly jest z pewnością godna uwagi, lecz po przeczytaniu "Angelfall" to właśnie powieść Ee jest tą, którą wielbiciele tego gatunku muszą koniecznie przeczytać.

A wracając do "Anioła"... Drugi tom jest, jak dla mnie lekko nudnawy. Autorka często rozwleka się niepotrzebnie z opisami lub wewnętrznymi wynurzeniami bohaterów. Pełnej napięcia akcji jest niewiele. Dopiero na końcu, choć i tak czytało mi się to bez większych nerwów. Samo zakończenie też jakoś nie zachęca specjalnie do sięgnięcia po ostatnią część. Oczywiście przeczytam "Zemstę anioła" po to, by poznać ostateczne losy Willow, Aleksa, Seba i innych.

"Jeżeli zamierzasz przeczytać tylko jedną powieść o aniołach, upewnij się, że będzie to Anioł..."

Oj chyba już sie z tym nie zgodzę. Trylogia "Anioł" L.A. Weatherly jest z pewnością godna uwagi, lecz po przeczytaniu "Angelfall" to właśnie powieść Ee jest tą, którą wielbiciele tego gatunku muszą koniecznie przeczytać.

A wracając do "Anioła"... Drugi tom jest, jak dla mnie...

Na początku byłan sceptycznie nastawiona do tej części, zwłaszcza że postać Seba potwornie mnie irytowała, ta jego wielka miłość do Willow. Jednak z każdą kolejną stroną książka coraz bardziej mnie pochłaniała. Mimo że początkowo wydawała się nudnawa i zamotna, akcja wreszcie się rozwinęła w taki sposób, że pochłonęłam ją jednym tchem.

Na początku byłan sceptycznie nastawiona do tej części, zwłaszcza że postać Seba potwornie mnie irytowała, ta jego wielka miłość do Willow. Jednak z każdą kolejną stroną książka coraz bardziej mnie pochłaniała. Mimo że początkowo wydawała się nudnawa i zamotna, akcja wreszcie się rozwinęła w taki sposób, że pochłonęłam ją jednym tchem.

,,To jakaś magia, że człowiek zakochuje się w jednej osobie, a w innej nie.''

Ja jestem chyba nienormalna,ale mi nadzwyczajnie w świecie ta książki się nie podoba. Czytając opinie na lubimyczytaj czułam się bardzo osamotniona, ponieważ większość osób zachwalała ją ponad niebo i dawała 10/10 gwiazdek. Oczywiście szanuje ich opinie, ale ja czuje się jakby czytała inną książkę.

Może zacznę od początku. Willow wraz z Alex'em odnajduję inną grupę ZA, która nie do końca jest przekonano co do Willow. Główna bohaterka ścina włosy oraz je farbuję i jest nie do poznania. Jakieś czary. Po pewnym czasie dołącza do nich Seb. Półanioł, który nie znając Willow coś do niej czuł. Jednak zna pewne sztuczki, które mogę ocalić dziewczynę i coraz więcej czasu spędza z dziewczyną co nie uszło uwadze Alex'owi. Jest zazdrosny, ale sam też zyskał natarczywą osóbkę. Karę.

Ja naprawdę rozumiem, że to jest paranormalne romansidło dla nastolatek, którą też jestem, ale ta książka mnie nie przekonuje. Bohaterowie są bezpłciowi. Akcja się wlecze nie miłosiernie długo. Szczęście, że autorka tym razem skupiła się lepiej na finałowej walce, ponieważ nie wiem ile bym musiała poświecić książek by otrząsnąć się z tej mdłej historii.

O głównych bohaterach tej książki wspominałam przy recenzji pierwszego tomu.Możecie ją przeczytać TUTAJ. Jednak wspomnę o nowych postaciach, które zasługują na chwilę uwagi.

Seb, tajemniczy półanioł, który kochał Willow nawet jej nie znając. Może znać jej myśli, widzieć co robi jeśli tylko o niej pomyśli. Jednak ona kocha go w inny sposób. Choć pod wpływem emocji dostanie niepotrzebnej nadziei. Biedny chłopak. Zdecydowanie bardziej lubię go od Alexa. Jest zabawny, a zarazem skryty.

Kara jest dobrą znajomą Alexa, do której on kiedyś czuł mięte. Jednak to przeminęło z wiatrem. Choć jest zabójcza, pewna siebie, nie boi się aniołów. To miłość zniszczyła jej charakter, ale co najlepsze pod koniec ją pokochałam. Nie ma to jak zraniona kobieta. Chcąca zemsty :D

Wspomniałabym o innych członkach ZA, ale nic konkretnego o nich nie mogę napisać. Przewijali się praktycznie cały czas w książce, ale wiemy o nich tyle co o najlepszej przyjaciółce Willow nawet mniej.

Trójkąt miłosny może bym zniosła. MOŻE. Jednak czworokąt to zbyt dużo.

Jak ja żałuje, że to nie Raziel jest głównym bohaterem. Jego rozdziały były tak interesujące, że szkoda, iż były tak krótkie i rzadko.

Ogólnie w moim odbiorze książka jest mdła i przewidywalna. Pomimo prostego stylu autorki dość długo ją czytałam.

http://ksiazki-jak-narkotyk-zaczytana.blogspot.com/

,,To jakaś magia, że człowiek zakochuje się w jednej osobie, a w innej nie.''

Ja jestem chyba nienormalna,ale mi nadzwyczajnie w świecie ta książki się nie podoba. Czytając opinie na lubimyczytaj czułam się bardzo osamotniona, ponieważ większość osób zachwalała ją ponad niebo i dawała 10/10 gwiazdek. Oczywiście szanuje ich opinie, ale ja czuje się jakby czytała inną...

"To jakaś magia, że człowiek zakochuje się w jednej osobie, a w innej nie."

"To jakaś magia, że człowiek zakochuje się w jednej osobie, a w innej nie."

Pierwsza część bardziej przypadła mi do gustu. Sebastian to postać ciekawa, ale jego pojawienie się było zbyt oczywiste, by mogło zaskoczyć czytelnika. Potencjał był, lecz się ulotnił.

Pierwsza część bardziej przypadła mi do gustu. Sebastian to postać ciekawa, ale jego pojawienie się było zbyt oczywiste, by mogło zaskoczyć czytelnika. Potencjał był, lecz się ulotnił.

https://www.youtube.com/watch?v=rBdHanWU4jI

https://www.youtube.com/watch?v=rBdHanWU4jI

Ekstra !!

Ekstra !!