Niestety zupełnie mnie nie poruszyła, nie wczułam się w jej magiczny klimat, nie trafiła do mnie historia bohaterów. Doceniam plastyczny język i wykreowany świat oraz uczucie melancholii jakie zostawia, ale jako powieść była dla mnie po prostu nudna.

Niestety zupełnie mnie nie poruszyła, nie wczułam się w jej magiczny klimat, nie trafiła do mnie historia bohaterów. Doceniam plastyczny język i wykreowany świat oraz uczucie melancholii jakie zostawia, ale jako powieść była dla mnie po prostu nudna.

Wybierając kolejną lekturę, miałam ochotę na piękną historię, o pięknych ludziach, pięknie napisaną. Dokładnie coś takiego dostałam w Muzeum Osobliwości. Niezwykle wzruszająca, z wieloma wątkami splatającymi się w jedną opowieść. Choć nie mówi o magii, to nie mogłam sie oprzeć wrażeniu, że w pewien sposób jest magiczna. A może właśnie tak wygląda życie, kiedy pozwolimy sobie spojrzeć głębiej niż tylko na to, co widoczne na pierwszy rzut oka?

Wybierając kolejną lekturę, miałam ochotę na piękną historię, o pięknych ludziach, pięknie napisaną. Dokładnie coś takiego dostałam w Muzeum Osobliwości. Niezwykle wzruszająca, z wieloma wątkami splatającymi się w jedną opowieść. Choć nie mówi o magii, to nie mogłam sie oprzeć wrażeniu, że w pewien sposób jest magiczna. A może właśnie tak wygląda życie, kiedy pozwolimy...

Ależ to było ciekawe doświadczenie! Cieszę się, że książkę wypożyczyłam a nie kupiłam bo może byłabym ciut zawiedziona. Niemniej czytałam dwa miesiące temu a wciąż o niej pamiętam.To chyba coś znaczy?

Ależ to było ciekawe doświadczenie! Cieszę się, że książkę wypożyczyłam a nie kupiłam bo może byłabym ciut zawiedziona. Niemniej czytałam dwa miesiące temu a wciąż o niej pamiętam.To chyba coś znaczy?

Historia stworzona przez Alice Hoffman ma niewątpliwie swój urok. Aura tajemniczości i fantazji jest naturalnie wpleciona w interesująco przedstawioną panoramę Nowego Jorku początku XX wieku.
Achronologiczna narracja jest ciekawym zabiegiem, który daje wgląd w proces kształtowania się bohaterów, staje się możliwym odnośnikiem do pojmowania ich czynów. Na szczególną uwagę zasługuje tutaj kreacja głównych bohaterów, czyli Coralie i Eddiego których wewnętrzna przemiana i dojrzewanie dokonują się na oczach czytelników.
Choć niektóre fragmenty powieści rzeczywiście się dłużą, a po zakończeniu pozostaje pewien niedosyt i niedomówienia, to jest to pozycja godna uwagi.

Historia stworzona przez Alice Hoffman ma niewątpliwie swój urok. Aura tajemniczości i fantazji jest naturalnie wpleciona w interesująco przedstawioną panoramę Nowego Jorku początku XX wieku.
Achronologiczna narracja jest ciekawym zabiegiem, który daje wgląd w proces kształtowania się bohaterów, staje się możliwym odnośnikiem do pojmowania ich czynów. Na szczególną uwagę...

Nowy Jork, początek XX wieku, a w nim Muzeum Osobliwości. Coralie Sardi, córka właściciela muzeum i Eddie Cohen, syn żydowskiego imigranta z Ukrainy. Podążają własnymi ścieżkami, szukając zrozumienia i miłości. Wiele muszą przeżyć, ale czy je odnajdą? Książka o odmienności, miłości i dojrzewaniu, a także o cierpieniu, utracie i odzyskaniu wiary. Piękno miesza się tu z brzydotą, a dobro ze złem, ale jest w niej jakaś magia, warto ją przeczytać.

Nowy Jork, początek XX wieku, a w nim Muzeum Osobliwości. Coralie Sardi, córka właściciela muzeum i Eddie Cohen, syn żydowskiego imigranta z Ukrainy. Podążają własnymi ścieżkami, szukając zrozumienia i miłości. Wiele muszą przeżyć, ale czy je odnajdą? Książka o odmienności, miłości i dojrzewaniu, a także o...

Miałam spore wątpliwości z oceną tej pozycji. Historia jest fascynująca i książkę po prostu się pochłania. Aczkolwiek nie wszystko mi się w niej zgadzało. Wątek romantyczny mam wrażenie, że został zbudowany w nienaturalnym tempie w stosunku do całej reszty powieści. Z tego względu wydał mi się naciągany i nierzeczywisty. Pomimo tego książka bardzo mi się spodobała i jest moim zdaniem warta polecenia.

Miałam spore wątpliwości z oceną tej pozycji. Historia jest fascynująca i książkę po prostu się pochłania. Aczkolwiek nie wszystko mi się w niej zgadzało. Wątek romantyczny mam wrażenie, że został zbudowany w nienaturalnym tempie w stosunku do całej reszty powieści. Z tego względu wydał mi się naciągany i nierzeczywisty. Pomimo tego książka bardzo mi się spodobała i jest...

Początkowo książka mnie nie wciągnęła, wydawała mi się górnolotna. Co prawda z każdą kolejną stroną wkręcałam się w nią coraz bardziej, ale po jej skończeniu nadal nie mogłam pozbyć się wrażenia, że mnóstwo jest w niej banalnych aforyzmów. Częsta zmiana narracji niestety mi nie przypasowała. Moim zdaniem w tej opowieści panuje spory chaos. Muszę jednak przyznać, że ostatecznie była miłym umilaczem czasu.

Początkowo książka mnie nie wciągnęła, wydawała mi się górnolotna. Co prawda z każdą kolejną stroną wkręcałam się w nią coraz bardziej, ale po jej skończeniu nadal nie mogłam pozbyć się wrażenia, że mnóstwo jest w niej banalnych aforyzmów. Częsta zmiana narracji niestety mi nie przypasowała. Moim zdaniem w tej opowieści panuje spory chaos. Muszę jednak przyznać, że...

Niesłychanie trudno to ocenić.
Wydaje mi się że bardzo dobra robota jeśli chodzi o przeniesienie nas do Nowego Jorku.
Jednocześnie nie jest to autorką która specjalnie przejmuje się chronologia. Lekko przerzuca nas w wcześniejsze wspomnienia, trzeba być czujnym.
Ale kolejnym wg mnie bardzo dużym plusem jest kreacja bohaterów, szczególnie Ezechiel jest pięknie rozplanowany. Na kartach książki widzimy jak dorasta, kształtuje się.
Czyta się te powieść płynnie, mimo niektórych dość nudnych fragmentów. Szkoda że zakończona tak szybko, ale takie zakończenie pasuje też do tych wszystkich osobowości...

Niesłychanie trudno to ocenić.
Wydaje mi się że bardzo dobra robota jeśli chodzi o przeniesienie nas do Nowego Jorku.
Jednocześnie nie jest to autorką która specjalnie przejmuje się chronologia. Lekko przerzuca nas w wcześniejsze wspomnienia, trzeba być czujnym.
Ale kolejnym wg mnie bardzo dużym plusem jest kreacja bohaterów, szczególnie Ezechiel jest pięknie...

„Świat jest bardziej różnorodny i zadziwiający, niż pojmują ludzie. (...) Nikt nie jest tym, kim się wydaje.”

Powieść Alice Hoffman „Muzeum osobliwości” opowiada o świecie pełnym kontrastów i inności, często postrzeganej nie tylko jako piętno, ale i sensacja, na której można zarobić…

Prezentuje bogatą galerię intrygujących i oryginalnych postaci, wśród których prym wiodą Coralie, córka profesora Sardiego, dziewczyna - syrena oraz Eddie Cohen, zafascynowany fotografią syn żydowskiego imigranta z Ukrainy, outsider podążający własnymi ścieżkami w poszukiwaniu tej jednej – właściwej. Pewnej nocy los splącze drogi obojga bohaterów, by dokonać zderzenia ich różnych światów i sposobów postrzegania rzeczywistości…

Lektura wciąga już od pierwszych stron, wzbudzając wiele emocji i refleksji. A z każdą odwracaną stroną akcja coraz bardziej się zagęszcza, przyciągając nastrojowością i mrocznym, niecodziennym klimatem, spowitym mgłą tajemnic…

Bo to dziwna i osobliwa opowieść…
Jak tytułowe muzeum…

„Świat jest bardziej różnorodny i zadziwiający, niż pojmują ludzie. (...) Nikt nie jest tym, kim się wydaje.”

Powieść Alice Hoffman „Muzeum osobliwości” opowiada o świecie pełnym kontrastów i inności, często postrzeganej nie tylko jako piętno, ale i sensacja, na której można zarobić…

Prezentuje bogatą galerię intrygujących i oryginalnych postaci, wśród których prym...

Duży plus za przedstawienie panoramy Nowego Jorku początku XX wieku i za historię Ezechiela Cohena. Historia Cory i jej nawiedzonego ojca, w ogóle mnie nie przekonała.

Duży plus za przedstawienie panoramy Nowego Jorku początku XX wieku i za historię Ezechiela Cohena. Historia Cory i jej nawiedzonego ojca, w ogóle mnie nie przekonała.