Druga część trylogii o historii politycznej Polski po 1989. Równie dobra jak część pierwsza, choć autor zaznacza, że politycy związani z SLD mniej chętnie dzielili się dziennikami, wspomnieniami, więc mniej jest szczegółowych źródeł. Autor opowiada o przygodach Krzaklewskiego, Balcerowicza, Leppera, no i głównych postaci Millera i Kwaśniewskiego. Nazwiska wielkie, ale cała ich aktywność to tylko polityka, nie pozostawili po sobie nic wielkiego.

Autor trochę pominął sprawy wejścia do NATO i UE, no ale w sumie pisał w pierwszej części, że to nie jest zasługa polityków, więc może dlatego.

Druga część trylogii o historii politycznej Polski po 1989. Równie dobra jak część pierwsza, choć autor zaznacza, że politycy związani z SLD mniej chętnie dzielili się dziennikami, wspomnieniami, więc mniej jest szczegółowych źródeł. Autor opowiada o przygodach Krzaklewskiego, Balcerowicza, Leppera, no i głównych postaci Millera i Kwaśniewskiego. Nazwiska wielkie, ale cała...

Bardzo ciekawy opis czasów, gdy SLD urosło do miana potęgi polskiej sceny politycznej i jego szybkiego upadku. Zaletą jest brak dokładnych dat, a koncentracja na opisie. Gawędziarski styl pisania autora powoduje, że ciężko jest się oderwać od lektury. Książke czyta się świetnie bez względu na to, czy zgadzasz się z autorem czy nie. Jego poglądy polityczne nie przebijają się mocno przez treść książki, książka robi wrażenie mocno obiektywnej.

Bardzo ciekawy opis czasów, gdy SLD urosło do miana potęgi polskiej sceny politycznej i jego szybkiego upadku. Zaletą jest brak dokładnych dat, a koncentracja na opisie. Gawędziarski styl pisania autora powoduje, że ciężko jest się oderwać od lektury. Książke czyta się świetnie bez względu na to, czy zgadzasz się z autorem czy nie. Jego poglądy polityczne nie przebijają się...

Druga część historii najnowszej Polski i dalej absolutna rewelacja. Historia napisana płynnie, bez zbędnych dat i nazwisk, w sposób który powoduje, że chcesz czytać i czytać, aż skończysz. Ta część obejmuje czas od wyboru Kwaśniewskiego do upadku ekipy SLD w 2004 r. Autor opisuje i rządy AWS-UW, opisując zarówno dokonania polityczne i gospodarcze, jak i najważniejsze osoby, które wówczas trzęsły krajem (Krzaklewski, Balcerowicz, Kaczyński). Analizuje przyczyny rozpadu obozu solidarnościowego, wejście do polityki Leppera i LPR, obstrukcje lewicy, zasadność 4 reform itd. Później przechodzi do rządów SLD-PSL, konfliktu prezydent-premier, walki o władzę, wreszcie afery Rywina, Starachowickiej (tu krótko) i Orlenowskiej, które doprowadziły do próby POPISU.
Czyta się tę książkę jak najlepszy kryminał i pewnie można się nie zgadzać z niektórymi tezami autora, to jednak książka systematyzuje wiedzę (a w moim przypadku, mimo że historią interesuję się od dawna, w istocie dopiero poznałem ten okres) i pozwala wyrobić sobie swoje zdanie na temat strasznego polskiego piekiełka politycznego. Absolutnie polecam.

Druga część historii najnowszej Polski i dalej absolutna rewelacja. Historia napisana płynnie, bez zbędnych dat i nazwisk, w sposób który powoduje, że chcesz czytać i czytać, aż skończysz. Ta część obejmuje czas od wyboru Kwaśniewskiego do upadku ekipy SLD w 2004 r. Autor opisuje i rządy AWS-UW, opisując zarówno dokonania polityczne i gospodarcze, jak i najważniejsze osoby,...

Jeśli ktoś spodziewa się po tej książce rzeczowego, chłodnego opisu lat 1996 – 2005 w polskiej polityce, może się bardzo rozczarować. Wprawdzie autor zastrzega, że jego książka „nie ma publicystycznych ambicji”, ale moim zdaniem jak najbardziej ma, i to niemałe. Chwilami to już nawet nie publicystyka, ale regularny pamflet. Dobrze to ilustrują dwa następujące fragmenty. Pierwszy to ogólna refleksja autora o polskiej klasie politycznej: „Nawet bardzo inteligentni ludzie, gdy trafią do polityki, przestają postrzegać rzeczywistość. Tak mocno żyją dniem, tygodniem, wczorajszą intrygą, jutrzejszą reakcją. Nie analizują wydarzeń, nie obserwują przeciwników, nie maja planów, nie mają refleksji. Mają tylko odruchy. Jak proste organizmy.”

Jeszcze mocniejszy jest opis partii Samoobrona: „To nie była normalna partia, tylko zbieranina szumowin mających na swoim koncie pobicia, wyłudzenia, fałszerstwa, a jak czas pokaże – nawet porwanie i gwałty. […] To był świat zamożnej chuliganerii, która przez sądowymi wyrokami uciekła w poselskie immunitety.” Wcześniej znałem jedynie wywiad – rzekę z Ludwikiem Dornem („Anatomia słabości”) gdzie Robert Krasowski nie miał okazji do takiego stylistycznego rozmachu. Tutaj taką okazję miał i w pełni z niej skorzystał. Nie jestem pewien, czy aż taka dawka kwiecistej dosadności poprawia walory poznawcze książki, ale z pewnością nie pozwala czytelnikowi się nudzić.

Jeśli ktoś spodziewa się po tej książce rzeczowego, chłodnego opisu lat 1996 – 2005 w polskiej polityce, może się bardzo rozczarować. Wprawdzie autor zastrzega, że jego książka „nie ma publicystycznych ambicji”, ale moim zdaniem jak najbardziej ma, i to niemałe. Chwilami to już nawet nie publicystyka, ale regularny pamflet. Dobrze to ilustrują dwa następujące fragmenty....

Ciekawa analiza historyczna tej dekady III RP, która naznaczona była władzą Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Autor książki, R. Krasowski, próbuje na chłodno przedstawić świat mrocznych intryg i wielkich wydarzeń, jakie obecne były na scenie politycznej, w czasie rządów ekipy "postkomunistycznej". Wykazuje absolutnie kluczową rolę premiera L. Millera oraz prezydenta A. Kwaśniewskiego, a także punktuje niedolne zachowania ekipy "solidarnościowej", która w dużej mierze pomogła lewicy dostać się do władzy i ją utrzymać przez tyle lat.

Ciekawa analiza historyczna tej dekady III RP, która naznaczona była władzą Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Autor książki, R. Krasowski, próbuje na chłodno przedstawić świat mrocznych intryg i wielkich wydarzeń, jakie obecne były na scenie politycznej, w czasie rządów ekipy "postkomunistycznej". Wykazuje absolutnie kluczową rolę premiera L. Millera oraz prezydenta A....

Jak na książkę za "dyszkę", po której zbyt wiele się nie spodziewałem, to muszę przyznać, że była to bardzo przyjemna podróż do przeszłości (jeszcze nie tak odległej) z nieco głębszym opisem wydarzeń, które pamiętałem mniej lub bardziej, ale tylko ogólnikowo.

+ za przybliżenie postaci i działalności Balcerowicza

Myślę, że chętnie do niej wrócę za kilkadziesiąt lat.
A w jakim miejscu wtedy będziemy jeśli chodzi o rozwój gospodarczy i ustrój polityczny? Zobaczymy.

Generalnie, polecam!

Jak na książkę za "dyszkę", po której zbyt wiele się nie spodziewałem, to muszę przyznać, że była to bardzo przyjemna podróż do przeszłości (jeszcze nie tak odległej) z nieco głębszym opisem wydarzeń, które pamiętałem mniej lub bardziej, ale tylko ogólnikowo.

+ za przybliżenie postaci i działalności Balcerowicza

Myślę, że chętnie do niej wrócę za kilkadziesiąt lat.
A w...

Książka być może ma charakter bardzo subiektywny ,ale autor wbrew pozorom wyraża racjonalne opinie i komentarze ,ówczesnej władzy.Piszę ten komentarz w 2021,gdy większość społeczeństwa myśli że obecnie mamy niesamowicie napiętą sytaucję polityczną,lecz ta książka pozwoliła mi zrozumieć ,nie tylko że taka sytaucja była już wcześniej,ale pozwoliła zrozumieć pewne ambicjonalne przepychanki na szczytach władzy

Książka być może ma charakter bardzo subiektywny ,ale autor wbrew pozorom wyraża racjonalne opinie i komentarze ,ówczesnej władzy.Piszę ten komentarz w 2021,gdy większość społeczeństwa myśli że obecnie mamy niesamowicie napiętą sytaucję polityczną,lecz ta książka pozwoliła mi zrozumieć ,nie tylko że taka sytaucja była już wcześniej,ale pozwoliła zrozumieć pewne ambicjonalne...

Moim zdaniem trochę gorsza od pierwszej części, jednak sam autor zaznacza, że jeśli chodzi o SLD było zdecydowanie mniej źródeł. Szokująca dla mnie była rola prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego w codziennym sprawowaniu władzy, której nie sposób było dostrzec oglądając wiadomości.

Moim zdaniem trochę gorsza od pierwszej części, jednak sam autor zaznacza, że jeśli chodzi o SLD było zdecydowanie mniej źródeł. Szokująca dla mnie była rola prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego w codziennym sprawowaniu władzy, której nie sposób było dostrzec oglądając wiadomości.

Krasowski jak zawsze dowozi. B dobre.

Krasowski jak zawsze dowozi. B dobre.

Autor pisze że nie tworzy publicystki... No ale poza szalonym fantazyjno-finezyjnym rozmachem przemyśleń autora, to jest to prawdziwe czytelnicze złoto.

Autor pisze że nie tworzy publicystki... No ale poza szalonym fantazyjno-finezyjnym rozmachem przemyśleń autora, to jest to prawdziwe czytelnicze złoto.