Na tym poziomie, jeśli ktoś czytał poprzednie części wie, jak bardzo można się zżyć z bohaterami. Wydaje mi się, że to najszybciej przeczytana przeze mnie książka z tej serii jak dotąd, nie mogłam się oderwać od lektury!

Na tym poziomie, jeśli ktoś czytał poprzednie części wie, jak bardzo można się zżyć z bohaterami. Wydaje mi się, że to najszybciej przeczytana przeze mnie książka z tej serii jak dotąd, nie mogłam się oderwać od lektury!

Chyba najlepsza z dotychczasowych tomów serii. Wątki toczące się podczas II Wojny Światowej wspaniale uzupełniane współczesnymi.

Chyba najlepsza z dotychczasowych tomów serii. Wątki toczące się podczas II Wojny Światowej wspaniale uzupełniane współczesnymi.

Lubię książki z wątkiem drugiej wojny światowej. Od momentu, kiedy Erika znalazła pamiętniki swojej mamy, zastanawiałam się co mają wspólnego rzeczy, które przy nich znalazła oraz tytuł.
W książce przewijają się fragmenty z pamiętnika Elsy - mamy Eriki, co bardzo lubię w tej serii. Autorka ukazuje życie mieszkańców w czasach drugiej wojny światowej, gdzie Szwecja nie była okupowana, ale odczuwała skutki niedoborów z żywnością. Jedni pomagali okupantom, a inni wspierali ludzi dotkniętych wojną.
Sporo wątków, które są dobrze rozwinięte i sprawiają, że ciężko się oderwać od książki i samemu nieustannie typuje się mordercę.
Podoba mi się poboczny wątek Eriki i Patryka. Od czasów pojawienia się ich córki - możemy dostrzec więcej cech głównych postaci i trochę nieodpowiedzialnych zachowań ;).
Natomiast mam wrażenie, że w serii autorka ma parcie na wszędzie pojawiające się ciąże.

Lubię książki z wątkiem drugiej wojny światowej. Od momentu, kiedy Erika znalazła pamiętniki swojej mamy, zastanawiałam się co mają wspólnego rzeczy, które przy nich znalazła oraz tytuł.
W książce przewijają się fragmenty z pamiętnika Elsy - mamy Eriki, co bardzo lubię w tej serii. Autorka ukazuje życie mieszkańców w czasach drugiej wojny światowej, gdzie Szwecja nie była...

Ta część sagi o Fjalbace najbardziej mi się podobała do tej pory. Mimo iż schemat opisanej historii jest ten sam, to sama fabuła wciągnęła mnie bardzo. Erika odkrywa pamiętniki matki i chce się dowiedzieć o jej młodości, dlaczego stała się taka zimna dla swoich córek. Oczywiście obok toczone jest śledztwo w sprawie zamordowanego historyka, zafascynowanego II w.św. Odkrywanie informacji o matce przeplata się ze sprawą o zabójstwo, gdyż oboje znali się w młodości. W tle oczywiście rozwinięte wątki głównych bohaterów - Eriki i Patrika oraz policjantów z Tanumshede.

Ta część sagi o Fjalbace najbardziej mi się podobała do tej pory. Mimo iż schemat opisanej historii jest ten sam, to sama fabuła wciągnęła mnie bardzo. Erika odkrywa pamiętniki matki i chce się dowiedzieć o jej młodości, dlaczego stała się taka zimna dla swoich córek. Oczywiście obok toczone jest śledztwo w sprawie zamordowanego historyka, zafascynowanego II w.św....

Jak na razie najlepsza książka z serii o Fjallbace.

Bardzo ciekawa historia, retrospekcje takie jak lubię, intrygująca tajemnica i bardzo dobrze prowadzona narracja.

Melberg wyrósł na mojego zdecydowanego faworyta :)

Jak na razie najlepsza książka z serii o Fjallbace.

Bardzo ciekawa historia, retrospekcje takie jak lubię, intrygująca tajemnica i bardzo dobrze prowadzona narracja.

Melberg wyrósł na mojego zdecydowanego faworyta :)

Jak dla mnie to jedna z gorszych części sagi, ale to jest moje indywidualne zdanie . Ja natomiast nie przepadam za tematyką wojny ,tylko dlatego ,że mam tego tematu aż nadto. Książka nudna , dzień wątki . Mam wrażenie ,że początek to jedna wielka improwizacja ,pomimo tego,że tamat jest w miarę spójny .

Jak dla mnie to jedna z gorszych części sagi, ale to jest moje indywidualne zdanie . Ja natomiast nie przepadam za tematyką wojny ,tylko dlatego ,że mam tego tematu aż nadto. Książka nudna , dzień wątki . Mam wrażenie ,że początek to jedna wielka improwizacja ,pomimo tego,że tamat jest w miarę spójny .

Nie tak dobra, jak wcześniejsze części, ale jednak dalej jest trzyma poziom.

Nie tak dobra, jak wcześniejsze części, ale jednak dalej jest trzyma poziom.

Interesująca, dobrze skonstruowana historia obejmująca teraźniejszość przeplatającą się z tajemnicami z przeszłości. Oczywiście są morderstwa, skrywane sekrety i chociaż zakończenie mnie nie zaskoczyło, to jednak była to udana lektura.

Interesująca, dobrze skonstruowana historia obejmująca teraźniejszość przeplatającą się z tajemnicami z przeszłości. Oczywiście są morderstwa, skrywane sekrety i chociaż zakończenie mnie nie zaskoczyło, to jednak była to udana lektura.

Tym razem autorka można powiedzieć że autorka wzięła na warsztat przeszłość głównej bohaterki, a w zasadzie jej matki. Bardzo ciekawy zabieg, historia smutna i poruszająca, jednakże jako matka dwójki dzieci nie potrafię zrozumiec zachowania matki Eriki i Anny w stosunku do nich. Akurat ten pomysł autorki w ogóle do mnie nie przemawia. Poza tym jak zwykle czyta się przyjemnie i nic nei jest tak oczywiste jakby się wydawało

Tym razem autorka można powiedzieć że autorka wzięła na warsztat przeszłość głównej bohaterki, a w zasadzie jej matki. Bardzo ciekawy zabieg, historia smutna i poruszająca, jednakże jako matka dwójki dzieci nie potrafię zrozumiec zachowania matki Eriki i Anny w stosunku do nich. Akurat ten pomysł autorki w ogóle do mnie nie przemawia. Poza tym jak zwykle czyta się...

"Niemiecki bękart" to 5 tom autorstwa Camilla Läckberg podobno najlepszy. Jakie to było dobre. Czytało się jak zawsze płynnie i przyjemnie. Postacie mega głębokie JAKIEŚ, charyzmatyczne mające własna osobowości, wielowątkowe. W porównanie do poprzedniego tomu tu miałam takie po pierwszych kartkach, "O!, i to się dobrze czyta, a nie to co ostatnio". Nawet wątek Mellberga i psa był tak napisany że jakaś drobnostka była tak ciekawa, przyjemna i zabawna. A na ostatnich stronach, nawet nie wiem czemu, ale coś we mnie pękło doprowadzać do łez. Duży plus że postać Eriki wróciła do gry, znów była ciekawą postacią, a nie umęczona, flaczała matka bezosobowości i bez barwna, nudną. Intryga zbrodni niebanalna, bardzo wciągającą.

"Niemiecki bękart" to 5 tom autorstwa Camilla Läckberg podobno najlepszy. Jakie to było dobre. Czytało się jak zawsze płynnie i przyjemnie. Postacie mega głębokie JAKIEŚ, charyzmatyczne mające własna osobowości, wielowątkowe. W porównanie do poprzedniego tomu tu miałam takie po pierwszych kartkach, "O!, i to się dobrze czyta, a nie to co ostatnio". Nawet wątek Mellberga i...