Gdy przewijałam strony w poszukiwaniu 'nowej książki westchnień', natknęłam się na bardzo ładną okładkę. Nigdy wcześniej nie słyszałam o tej lekturze, do czasu, kiedy stwierdziłam, że ją przeczytam. Opis bardzo mnie zachęcił, tak samo jak opinie na jej temat. Dużo osób pisało, że nie spodziewali się po takim gatunku, aż takie 'wow'. Nie czekając ani chwili dłużej, wzięłam się za czytanie.
Jak możecie się domyślić, główną bohaterką jest Julia. Nie jest to zwyczajna dziewczyna ani nastolatka. Jej rodzina, bliscy, przyjaciele, każdy kto tylko pozna ją bliżej, uważa ją za potwora. Nikt nie wie, dlaczego dotyk dziewczyny zabija. Już na samym początku lektury, możemy zauważyć, iż autorka opisując świat na zewnątrz myśli, że u Nas będzie kiedyś tak samo. Ci, którzy przeczytali już ową książkę, wiedzą, że jest w tym ziarenko prawdy. Rodzice Julii wysłali ją do obozu obłąkanych. Spędziła ona tam ponad 200 dni. W tym czasie nikt z nią nie rozmawiał, uważał za chorą psychicznie. Czy dziewczyna znajdzie w sobie siłę, by zawalczyć o coś co kocha? O kogoś, kto ją nie pamięta? Nie krzywdząc przy tym niewinnych?
Tak się cieszyłam, że w końcu mam tą książkę w swoich rękach. Jak się okazało na marne. Nie podobało mi się to, że autorka 'wrzuciła' w umysł dziewczyny, tyle powtarzających się wyrazów. Tak jak napisałam, Julia nie jest zwyczajną dziewczyną, jednak nie uśmiechało mi się czytać na jednej stronie po dziesięć razy tego samego wyrazu, dodatkowo w tym samym zdaniu! Miałam ochotę przestać zagłębiać się dalej, jednak postanowiłam, że dokończę czytanie, przynajmniej pierwszej części. Zanim sięgnęłam po ową lekturę, pochłonęłam "Delirium" (Które serdecznie polecam!) i zauważyłam, że są one odrobinę podobne. Jedyne co mi się podobało, to okładka, pomysł jak i niektóre śmieszne momenty.
Bardzo chciałabym coś miłego napisać o tej książce, jednak nic mi nie przychodzi do głowy. Podejrzewam, że w najbliższym czasie nie sięgnę po następne części. Jeżeli ktoś jest ciekaw historii Julii, to warto przeczytać, jednak wcześniej wspomniana książka, jest o wiele ciekawsza.

Gdy przewijałam strony w poszukiwaniu 'nowej książki westchnień', natknęłam się na bardzo ładną okładkę. Nigdy wcześniej nie słyszałam o tej lekturze, do czasu, kiedy stwierdziłam, że ją przeczytam. Opis bardzo mnie zachęcił, tak samo jak opinie na jej temat. Dużo osób pisało, że nie spodziewali się po takim gatunku, aż takie 'wow'. Nie czekając ani chwili dłużej, wzięłam...