Barman! Ćwiartkę raz poproszę i na zdrowie!
Napój w woreczku za 50 gr czy guma turbo- bez szału smakowego, ale nie wypadało nie kupić na przerwie w sklepiku szkolnym, chleb z masłem i cukrem- najlepsze prowizoryczne gofry ever, czerwony romet w stodole dziadka, połyskujące wiatraki na odpustach, a od święta kinder niespodzianka- to zaledwie mała część wspomnień, z jakimi wiążę lata 90- okres mojego dzieciństwa. A wspomnień czar ożył po lekturze książki Karoliny Korwin Piotrowskiej Ćwiartka raz. To zapis 25 lat naszego uczenia się wolności, nie tylko na kanwie polityki, ale również kultury. Poruszamy się po latach 1989-2014, gdzie autorka przypomina, pokazuje ze strony obserwatora, tło każdego roku, ważne momenty dla kina, sztuki, to czym żyły czasopisma. Mnie wchłonęły totalnie lata 90, ponieważ jako młoda dziewuszka, stałam obok tego wszystkiego co się wtedy działo,jednak pamiętałam to jak przez mgłę. Dopełnieniem tekstu niewątpliwe stają się zdjęcia okładek czasopism. Plusem jest osadzenie tej historii w formie notatnika, gdzie wiele rzeczy jest podkreślonych jakby permanentnym mazakiem, gdzieniegdzie kleksy pióra, co nadaje osobisty wymiar książce. To czego nie można zabrać autorce, to z pewnością ogrom pracy jaki włożyła w stworzenie publikacji. Podejrzewam, że kosztowało to wiele czasu i cierpliwości w bibliotece. Ale ma to swój efekt w bardzo dobrym, skrupulatnym opracowaniu tematu. Cieszę się, że znalazł się ktoś kompetentny i skrupulatny i wziął na bary tak wielki temat. I choć książka ta (szczególnie ostatnie lata) jest również moją opinią na temat kultury współczesnej, która trochę zboczyła z kursu, i wypłynęła na mieliznę lansu przy tzw. ściance i sztucznego blichtru, tak Pani Karolina, przez liczne przykłady, daje nadzieje, że nie mamy na tym naszym polskim statku liczne skarby, w postaci dobrych filmów, reżyserów, aktorów, artystów, i wystarczy dobry kapitan byśmy wypłynęli z dumą na szerokie wody jakości sztuki. Gdybym nie poleciła- byłabym trąba, wiec zachęcam do przejrzenia:)
ps. na końcu książki- jak przystało na osobisty notatnik- autorka wypisała swoje typy z zakresu filmu i piosenek tego okresu. Zostawiła też miejsce dla czytelników. Ja swoje już wypisałam :)

Barman! Ćwiartkę raz poproszę i na zdrowie!
Napój w woreczku za 50 gr czy guma turbo- bez szału smakowego, ale nie wypadało nie kupić na przerwie w sklepiku szkolnym, chleb z masłem i cukrem- najlepsze prowizoryczne gofry ever, czerwony romet w stodole dziadka, połyskujące wiatraki na odpustach, a od święta kinder niespodzianka- to zaledwie mała część wspomnień, z jakimi...