Drugowojenna a nawet postdrugowojenna alternatywa. Po pokonaniu Niemiec w 1945 nie nadchodzi pokój. Dwa miesiące później Rosja Radziecka uderza na zachodnią Europę wchodząc w stan wojny z dotychczasowymi aliantami. Wszyscy dają się maksymalnie zrobić w balona poza Pattonem i Polakami. Amerykanie, Anglicy a już najbardziej Francuzi to kunktatorskie tchórzliwe durnie i niedorajdy, i jedynie odwaga, bezkompromisowość, błyskotliwość, honor i ogólna cukierkowatość Polaków ma szansę obronić wolny świat. Rzeczywistość u Langenfelda jest dość naiwna i raczej uproszczona, nie ma tu miejsca na jakąś szczególną głębię. Literacko znośnie, czyta się. Ogólnie rzecz biorąc to taki Harlequin dla facetów, niby-Sienkiewicz, ku pokrzepieniu serc, tyle, że do Sienkiewicza brakuje mu kilku klas jakości. Na szczęście są i plusy a w zasadzie jeden który załatwia wszystko. Autor ma talent do batalistyki, wszelkie sceny starć, bitew i potyczek mocno wciągają mimo pewnych niedociągnięć jeśli idzie o różnorakie dane. Biorąc pod uwagę, że tej batalistyki jest sporo, książkę czyta się z dużym zainteresowanie. Oczywiście należy wziąć pod uwagę, że to lektura dla fanów tematu, dla innych jest niemal całkowicie bezwartościowa. W moim prywatnym rankingu wojennych lektur z ostatniego czasu Langenfeld dostaje ocenę 6-7/10 i jest gdzieś pomiędzy Wolffem (5,5/10) i Stężałą (8-8,5/10)

Drugowojenna a nawet postdrugowojenna alternatywa. Po pokonaniu Niemiec w 1945 nie nadchodzi pokój. Dwa miesiące później Rosja Radziecka uderza na zachodnią Europę wchodząc w stan wojny z dotychczasowymi aliantami. Wszyscy dają się maksymalnie zrobić w balona poza Pattonem i Polakami. Amerykanie, Anglicy a już najbardziej Francuzi to kunktatorskie tchórzliwe durnie i...