Agnieszka Lingas-Łoniewska jest jedną z moich faworytek, jeśli chodzi o polską scenę literacką. Konkretna i rzeczowa, operująca słowem z chirurgiczną precyzją, motająca fabułą od pierwszej strony, a przy tym wszystkim zmysłowa i subtelna. Doceniam w pełni jej pomysły, podążam za zarzuconą mi inspiracją, zachwycam się urokiem stworzonych przez nią powieści – ciepłych, ogrzewających serce – nawet, jeśli tematyka nie wskazywałaby na taki kontekst. Łoniewska na święta? Łoniewska z kubkiem gorącej czekolady, przy blasku choinki? Tak, lepszego prezentu na święta sama sobie zrobić nie mogę. Tym razem w moje ręce trafia książka niespełna 250 stronicowa, o urokliwym tytule: „Szukaj mnie wśród lawendy – Zuzanna. Tom I.” Opatrzona etykietą literatury kobiecej upewnia, że właśnie po nią chcę sięgnąć wśród świątecznej atmosfery.
Publikacja Łoniewskiej to początek trylogii, historii trzech kobiet – bliźniaczek Zuzanny i Zofii oraz Gabrieli, ich młodszej, ukochanej siostrzyczki. Każda z nich, gdzieś głęboko pod skorupą codziennego uśmiechu niesie swoje życiowe problemy i rozterki, ukrywa trudności, wzruszenia i niepewność. W pierwszym tomie zagłębiam się w życie Zuzanny – dynamicznej szefowej korporacji, pnącej się jak burza po szczeblach kariery zawodowej, doskonale zarabiającej, cieszącej się ogromnym respektem przełożonych i współpracowników. Zuzanny perfekcyjnej, wyznaczającej konkretne cele i skutecznie je realizującej, Zuzanny idealnej, której życie wydaje się być niemalże tak doskonale poukładane jak ona sama. Czy jednak wysoka pozycja w pracy, oraz nieziemskie zarobki na pewno są gwarancją szczęścia? Czy perfekcyjny makijaż wykonywany każdego ranka jest w stanie skutecznie zasłonić ukryte głęboko uczucia i lęki bohaterki? Okazuje się, że mam okazję się o tym przekonać, i to niezwykle szybko. Spodziewany, czy też mniej spodziewany bieg wydarzeń sprawia, że siostry spotykają się na kilka dni u Gabrysi, w Dalmacji, na przepięknym półwyspie Peljesac w krainie pachnącej lawendą, winem i owocami. W krainie obfitującej we wzruszenia, emocje i porywy uczuć. Los daje im taką szansę, ze względu na jubileusz odbywający się w firmie męża Zosi – Adama. Małżonek szanowny, chcąc dać trochę radości (o, żeby wiedział ile da w rzeczywistości!) żonie i jej siostrom, wpuszcza w koszty dwie kolejne osoby i razem z całą firmą zabiera żonę i jej bliźniaczkę do malowniczej Dalmacji. W założeniu firma ma jubileuszować się oddzielnie, siostry cieszyć się swoją obecnością zupełnie niezależnie. Przewrotny los płata jednak malutki figiel… Już na lotnisku Zuzanna widzi przed sobą oczy, które wyryte są w jej sercu wiecznym piórem, oczy, których nie zapomniała mimo perfekcyjnych prób. Oczy Roberta. Tego Roberta. I nagle zaczyna brzmieć mi w głowie: „A mury runą, runą, runą…”.

Pełna recenzja książki na:
http://moznaprzeczytac.pl/szukaj-mnie-wsrod-lawendy-zuzanna-tom-i-agnieszka-lingas-loniewska/

Agnieszka Lingas-Łoniewska jest jedną z moich faworytek, jeśli chodzi o polską scenę literacką. Konkretna i rzeczowa, operująca słowem z chirurgiczną precyzją, motająca fabułą od pierwszej strony, a przy tym wszystkim zmysłowa i subtelna. Doceniam w pełni jej pomysły, podążam za zarzuconą mi inspiracją, zachwycam się urokiem stworzonych przez nią powieści – ciepłych,...