ujdzie, w porównaniu do poprzednich części wcale mnie nie porwała jakoś mocno

ujdzie, w porównaniu do poprzednich części wcale mnie nie porwała jakoś mocno

Jest to trzecia część trylogii Uroczyska. Towarzyszy nam więc niezła presja związana z zakończeniem całego cyklu. Myślę, że autor bardzo dobrze sobie z tym poradził i sprostał wyzwaniu. Książka trzyma poziom poprzedniczek. Jedynie jest nieco bardziej zagmatwana i momentami się ciągnie, ale to jedyne co zauważyłam.

Zakończenie było bardzo dobre. Czy się go spodziewałam? I tak i nie. Można by powiedzieć, że jest ono podzielone na 2 części. Pierwszej części się nie spodziewałam... NI CHOLERY. Natomiast drugiej już prędzej, gdy wszystko się wyjaśniło. Powiedziałabym, że było to dobre, ale i bardzo bezpieczne zakończenie trylogii.
Aczkolwiek chciałabym sprostować jeszcze pewną kwestię... Jednak myślę, że autor pozostawił ją nam do własnej interpretacji... Ale mimo wszystko...Niedosyt.

W tej części szczególnie denerwowała mnie jedna postać, a mianowicie - Zyta. Jej zachowanie można łatwo usprawiedliwić, to fakt. Jednak nie zmienia to faktu, że jej zachowanie było bezmyślne i nierozważne, kompletnie nie myślała o konsekwencjach swoich czynów. Nie podobało mi się również uniewinnianie jej przez resztę bohaterów. Można ją w pewien sposób usprawiedliwiać, ale nie umniejszając jej winy.

Podsumowując całą trylogię, uważam że jest to jedna z najlepszych, najciekawszych, najbardziej magicznych serii po jakie sięgnęłam. Absolutnie wszystko jest tutaj wyjątkowe. Klimat, świat, bohaterowie... Myślę, że książka bardzo wykorzystała swój potencjał. Jeśli miałabym wskazać moją ULUBIONĄ książkę z trylogii to byłaby to druga część. A pierwszą i trzecią postawiłabym na równi. Na pewno polecam tę serię każdemu, bo jest po prostu niesamowita i z pewnością za jakiś czas sięgnę po nią znowu.

Jest to trzecia część trylogii Uroczyska. Towarzyszy nam więc niezła presja związana z zakończeniem całego cyklu. Myślę, że autor bardzo dobrze sobie z tym poradził i sprostał wyzwaniu. Książka trzyma poziom poprzedniczek. Jedynie jest nieco bardziej zagmatwana i momentami się ciągnie, ale to jedyne co zauważyłam.

Zakończenie było bardzo dobre. Czy się go spodziewałam?...

Klimatyczna opowieść nie tylko dla młodego czytelnika. Wciąga, wzrusza, porusza wyobraźnię.
Przeczytałam tylko ten tom: sam w sobie stanowi naprawdę wspaniałą lekturę.

Klimatyczna opowieść nie tylko dla młodego czytelnika. Wciąga, wzrusza, porusza wyobraźnię.
Przeczytałam tylko ten tom: sam w sobie stanowi naprawdę wspaniałą lekturę.

Najlepsza część z całej trylogii. Dużo w niej się dzieje, trzyma w napięciu. Jak się zacznie czytać, to się czyta aż cała historia nie dobiegnie końca.

Najlepsza część z całej trylogii. Dużo w niej się dzieje, trzyma w napięciu. Jak się zacznie czytać, to się czyta aż cała historia nie dobiegnie końca.

Początek książki spowodował, że zaczęłam żałować poświęconego jej czasu. To nie była już dawna seria, którą tak kochałam. Dopiero w połowie powieść wróciła do poprzedniego stanu i oczarowała mnie na nowo prawie doprowadzając do płaczu na samym końcu. Więc mimo przeszkód polecam trzecią część Uroczyska.

Początek książki spowodował, że zaczęłam żałować poświęconego jej czasu. To nie była już dawna seria, którą tak kochałam. Dopiero w połowie powieść wróciła do poprzedniego stanu i oczarowała mnie na nowo prawie doprowadzając do płaczu na samym końcu. Więc mimo przeszkód polecam trzecią część Uroczyska.

Jeszcze lepsza niż część pierwsza i druga. Również fabuła bardziej złożona. Poza tym jak zwykle pięknie wydana.

Jeszcze lepsza niż część pierwsza i druga. Również fabuła bardziej złożona. Poza tym jak zwykle pięknie wydana.

Trzecia i (miejmy nadzieję, ze tylko na razie) ostatnia część "Kronik Lasu". Zaskakująco, ponownie wyprzedza swoje poprzedniczki, ponownie jest lepsza i ponownie z każdą przebytą stroną wciąga nas coraz głębiej, sprawiając, że czas ucieka zaskakująco szybko. Część najmroczniejsza ze wszystkim trzech, najcięższa klimatem (na tyle, na ile "Uroczysko" może takie być, rzecz jasna),ale przez to, moim zdaniem, najciekawsza i najbardziej fascynująca. Znów będę musiała napisać o tym, że powieść urzeka od pierwszych stron - ba, słów - że ma genialnie, po mistrzowsku wykreowane postacie, lokacje, że fabuła nie nudzi, że w świecie można się zakochać i że jest po prostu cudowna w każdym tego słowa znaczeniu. Jest wiele innych, podobnej jej może książek, ale "Uroczysko" ma w sobie coś niezwykłego, nawet, jeśli powtarza wiele motywów z popularniejszej literatury - jest po prostu Uroczyskiem, i samo to powinno wystarczyć za wyjaśnienie wszystkim tym, którzy je przeczytali. A tym, którzy jeszcze tego nie zrobili, serdecznie polecam. Oczywiście, pod warunkiem, że przeczytali też poprzednie tomy.

Trzecia i (miejmy nadzieję, ze tylko na razie) ostatnia część "Kronik Lasu". Zaskakująco, ponownie wyprzedza swoje poprzedniczki, ponownie jest lepsza i ponownie z każdą przebytą stroną wciąga nas coraz głębiej, sprawiając, że czas ucieka zaskakująco szybko. Część najmroczniejsza ze wszystkim trzech, najcięższa klimatem (na tyle, na ile "Uroczysko" może takie być, rzecz...