Niesamowita książka, z jednej strony mocno naiwna (rozumiem istnienie zielonej enklawy w świecie totalnie zniszczonym wojną atomową i na dokładkę bakteriologiczną, pozbawionym nawet jednego źdźbła trawy, ale co w takim razie z deszczami i wiatrami?), z drugiej zbudowana na doskonałym założeniu - chęci podsunięcia młodzieży prostego życiowego poradnika, obleczonego w formę powieści. A ponieważ sf jest wciąż modne, a postapokaliptyczna konwencja pozwala w naturalny sposób pokazać czytelnikowi życie bez większości cywilizacyjnych udogodnień, nie ma się co dziwić, że "Z jak Zachariasz" wygląda tak, jak wygląda.

Jest tu więc wszystko - jak dbać o rośliny, jak prosto urozmaicać codzienną dietę, jak przesuwać samodzielnie ciężary, jak budować ogniska, jak rozpoznawać objawy chorób, jak pielęgnować chorych, jak uruchomić dystrybutor na stacji benzynowej w przypadku braku prądu, jak wyciągnąć informacje z zachowania zwierząt, jak używać broni, a także - jak uczyć się na własnych błędach. Unosi się tu też jednak pewien mniej oczywisty, smrodek dydaktyczny, mający korzenie w religii. Z jednej strony świadczy o tym tytuł książki, nawiązujący do elementarza uczącego abecadła według imion biblijnych postaci, a także dość częste wizyty bohaterki w kościele, z drugiej natomiast automatyczne założenie kończącej 16 lat dziewczyny, że powinna zacząć płodzić dzieci natychmiast, jak tylko zjawi się w dolinie jakiś mężczyzna.

Książka - napisana w formie pamiętnika - jest więc z jednej strony całkiem wartościowa, zwłaszcza w przypadku różnych, często mimochodem podawanych porad, których dzisiaj trudno uświadczyć nawet w Internecie, z drugiej jednak promuje "właściwe" dla kobiety zachowania, czyli dbanie o dom, przygotowywanie posiłków, umilanie czasu grą na fortepianie oraz rodzenie dzieci, a jak się da - to i pracę w polu. Im więcej, im szybciej, tym lepiej.

Szczęśliwie autor (a właściwie jego spadkobiercy, którzy po jego śmierci nadali historii obecny kształt) zrezygnował z brnięcia w religijną utopię i wprowadzonego do enklawy mężczyznę obdarzył cechami stopniowo eliminującymi go z grona osób godnych odtwarzania rasy ludzkiej. Przypominam jednak, że jest to lektura młodzieżowa i wiele elementów jest tutaj mocno ugładzonych i umownych.

(Esensja.pl)

Niesamowita książka, z jednej strony mocno naiwna (rozumiem istnienie zielonej enklawy w świecie totalnie zniszczonym wojną atomową i na dokładkę bakteriologiczną, pozbawionym nawet jednego źdźbła trawy, ale co w takim razie z deszczami i wiatrami?), z drugiej zbudowana na doskonałym założeniu - chęci podsunięcia młodzieży prostego życiowego poradnika, obleczonego w formę...