Ok. Zacznę może od tego, że z początku Danika i Tristan nie potrafili mnie zainteresować. Przeczytałam pierwszy rozdział i porzuciłam wszelką ideę o kontynuowaniu czytania. Czasem tak mam - albo książka porywa od początku i nie można się oderwać, albo porwie po kilku następnych rozdziałach, albo po tych kilku rozdziałach człowiek uznaje, że szkoda czasu.

"Bad Things" na szczęście okazał sie całkiem fajną i przyjemną lekturą, z dużą dozą dramatu - co nie zawsze wypada dobrze, człowiek zaczyna sie męczyć wahaniami nastrojów. Jednak tutaj im bardziej poznajemy bohaterów, tym bardziej potrafimy wejśc im pod skórę i chociażby częściowo zrozumieć i uzasadznić ich działania (choć dla stabilnego psychicznie człowieka mogą wyglądać jak banda pacjentów z psychiatryka).

Danika jest nianią łamane przez, pomoc domowa, dog-walker, kucharka itd. Mieszka wraz z rodziną dla której pracuje, którzy są dla niej równocześnie bliskimi przyjaciółmi, co wiąże się z wieloma benefitami dla niej. Pewnego dnia jej pracodawca przyprowadza mężczyznę - Tristana, który ma z nimi zamieszkać na parę dni. Ich wzajemne zainteresowanie soba z czasem przeradza sie w cos bardziej intensywnego, jednak jest jeden problem. Ona nie akceptuje przelotnych znajomości, a on nienawidzi związków i tak oto zaczyna się zabawa w kotka i myszkę...

Książkę można w zasadzie podzielić na dwie części. W pierwszej główni bohaterowie to uciekają przed sobą, to znowu się gonią i ich interakcje - czasem zabawne, czasem niedorzeczne sa wystarczająco wciągające aby wczuć się w fabułę. Potem jednak zaczynaja się schody. W drugiej części zaczynaja wychodzić brudy, wpływ przeszłości na ich teraźniejszość, problemy z którymi nie łatwo sobie poradzić, pokonać własny strach i słabości. Relacja Tristana i Daniki jest bardzo intensywna, wręcz obsesyjna, co troszkę mnie denerwowało i jednocześnie pociągało w ich historii. To jednak dopiero początek i ciekawa jestem jak potoczą się ich dalsze losy w dwóch następnych tomach, choć obawiam się lania wody. "Bad Things" jest wystarczająco intensywna, żeby odnieść wrażenie, że już nic dobrzego nie da się tutaj wycisnąć, ale może się mylę - o czym mam zamiar się przekonać niebawem.

Ok. Zacznę może od tego, że z początku Danika i Tristan nie potrafili mnie zainteresować. Przeczytałam pierwszy rozdział i porzuciłam wszelką ideę o kontynuowaniu czytania. Czasem tak mam - albo książka porywa od początku i nie można się oderwać, albo porwie po kilku następnych rozdziałach, albo po tych kilku rozdziałach człowiek uznaje, że szkoda czasu.

"Bad Things" na...