Meg Corbyn, bardzo sympatyczna choć nieco nieprzystosowana do życia dziewczyna, zdobyła zaufanie Innych i powoli zaczyna żyć bez piętna krat, za którymi się wychowała. Mało tego, udało jej się wzbudzić sympatię największych drapieżników do tego stopnia, że Inni akceptuję swoiste ludzkie „stado”, jakie Meg nieświadomie stworzyła. Jest wyjątkowa, dobra, pociągająca, a nawet… uzależniająca, o czym przekonał się Simon Wilcza Straż. Przywódcy Dziedzińca coraz trudniej jest się wypierać uczucia, jakim darzy wieszczkę. Jego myśli są pochłonięte jej osobą, jest w stanie rzucić wszystko, byle tylko ją chronić i coraz trudniej jest mu powstrzymać zawodzenie samotnego wilka. Czuje się coraz bardziej samotny nie rozumiejąc targających go uczuć – nie chce się przyznać sam przed sobą, że ją kocha, jednocześnie nie może znieść myśli o jej utracie. Tym bardziej odczuwa więc ból, kiedy Meg uwalnia wizję przecinając skórę. On, jak nikt inny odczuwa strach o to, że każde cięcie może być dla niej tym ostatnim.
Tymczasem nad światem dzielonym między ludźmi a Terra Indigena gromadzą się ciemne chmury – ktoś morduje Wrony oraz rozprowadza narkotyki, które stanowią zagrożenie zarówno dla ludzi jak i Innych. Sposób wytwarzania tych narkotyków budzi grozę. Wychodzi na jaw podła, brutalna natura człowieka. Jego dążenie do władzy po trupach, bez zastanowienia. Tylko czy jakikolwiek człowiek ma szansę w starciu z rdzennymi mieszkańcami Thaisii?
Jest to doskonała kontynuacja książki „Pisane szkarłatem”. Historia płynnie przechodzi dalej, a my możemy cieszyć się obecnością ulubionych bohaterów. Przyznam, że świetnie mi się czyta tę historię, gdzie wszystko jest wyważone: dramatyzm, niepokój, humor i opis relacji między bohaterami. Bardzo polubiłam Simona – jest świetny jako przywódca, opiekun, przyjaciel. Cenię Vlada, jego elegancję, stanowczość i hipnotyzujący seksapeal. Henry – idealny materiał na kumpla. I oczywiście Meg, którą pokochałam jak młodszą siostrę i dopinguję ją szczerze, by nie zabrakło jej wytrwałości i siły. Bo ma dla kogo walczyć. I dla kogo żyć.

Meg Corbyn, bardzo sympatyczna choć nieco nieprzystosowana do życia dziewczyna, zdobyła zaufanie Innych i powoli zaczyna żyć bez piętna krat, za którymi się wychowała. Mało tego, udało jej się wzbudzić sympatię największych drapieżników do tego stopnia, że Inni akceptuję swoiste ludzkie „stado”, jakie Meg nieświadomie stworzyła. Jest wyjątkowa, dobra, pociągająca, a nawet…...