Opowieść zaczyna się tak, że Natalia mając narzeczonego zostaje poderwana na potańcówce przez pewnego siebie gościa, który stwierdza że ona będzie jego. Dziewczyna rzuca więc swego poczciwego narzeczonego mając przez to wyrzuty sumienia i zaczyna spotykać się z Qimetem, za którego wkrótce wychodzi za mąż.
Nie czuć chemii miedzy bohaterami, trochę się sobie spodobali, ona myślała na zasadzie „chłopak przystojny i mnie chce to możemy być razem”. Nie widzą o sobie wiele, jednak widać, że troszczą się o siebie, może nie jest to romantyczna miłość pełna pożądania, ale jakiś rodzaj na pewno jest.
We wstępie napisane jest że przyjaciel autorki stwierdził, iż główna bohaterka jest głupia. Myślałam, że facet przesadza, ale miał racje, faktycznie odniosłam podobne wrażenie.
A z Qimeta dobry i pracowity człowiek ale jest też wybuchowy i po prostacki . Czasami nie liczy się ze zdaniem żony , a kiedy ona zachodzi w ciążę on oznajmia koledze "Już ją nafaszerowałem" Burak no.
Małżeństwo prowadzi zwyczajne życie, wychowują dzieci, pracują, hodują gołębie. A tę prozę życia przerywa wojna. To przez nią Natalia musi stawić życiu czoła bez oparcia w mężu. Robi co może, czasami ucieka się do skrajnych metod, a przez głód i nędzę o mały włos nie robi czegoś mrożącego krew w żyłach. Na szczęście pojawia się ktoś kto ratuje ją i dzieci.
Książka pokazuje myślenie ludzi w ówczesnych czasach,podejście do kobiet, związków, małżeństwa i wychowywania dzieci. Widać jak wiedza o fizjologii czy seksualności była tematem tabu. Przykładowo bohaterka boi się pierwszego razu, bo uważa, że to ją rozerwie. Przypomina sobie opowieści innych kobiet dla których seks był traumą. Ciąża nazywana jest "tym stanem".
Realistycznie przedstawione jest cierpienie, czy wieloletnia tęsknota.
Narracja pierwszoosobowa, styl pisania specyficzny, odnosi się wrażenie jakby czytało się opowieść i starej babci- przestawny szyk zdań, powtórzenia, niemalże brak dialogów. Trochę to męczy jednak można się przyzwyczaić.

Jeśli ktoś liczy na to, że poczuje klimat Hiszpanii to absolutnie się nie stanie. Podobnie nie ma tam żadnych historycznych faktów – nie da się zorientować co to za wojna i jak wygląda sytuacja z nią związana. Zbyt dużo jest opisów np. wnętrza mieszkań. Przez długi czas nie dzieje się nic konkretnego, można się znudzić czytaniem.

Mimo wszystko nie żałuję przeczytania tej książki, bo zawierała ciekawe i śmieszne momenty i różni się od współczesnych książek .

Opowieść zaczyna się tak, że Natalia mając narzeczonego zostaje poderwana na potańcówce przez pewnego siebie gościa, który stwierdza że ona będzie jego. Dziewczyna rzuca więc swego poczciwego narzeczonego mając przez to wyrzuty sumienia i zaczyna spotykać się z Qimetem, za którego wkrótce wychodzi za mąż.
Nie czuć chemii miedzy bohaterami, trochę się sobie spodobali, ona...