Skoro nikt wcześniej nie pokusił się o opinie, pozwolę sobie to zrobić. Może zacznę od jedynego mankamentu książki - narracji, która miejscami odrobinę przeszkadzała, ale treść zdecydowanie przyćmiła niedociągnięcia.
Polecam wszystkim, którzy chociaż odrobinę interesują się historią konspiracji, by przeczytali książkę Damskiego - można w niej znaleźć to, co kojarzy się z pokoleniem czasu zagłady - patriotyzm, odwaga, przyjaźń.
Nie chciałabym streszczać książki i przesadnie jej polecać, co mogę jednak zdradzić - z pewnością różni się od sztandarowych "Kamieni na Szaniec". Jednak jest w 'Najmłodszych od "Parasola"' coś szczególnego, przecież niecodziennie obcuje się z ludźmi, którzy musieli tak szybko dorosnąć.
Patrząc na dołączone do wydania zdjęcia ówczesnego kwiatu polskiej młodzieży, na tych, którzy nie bali się chwycić za broń, którzy żyli z zasadą "Dziś-Jutro-Pojutrze", których losy w podziemiu śledzimy od umilania życia okupantowi (rysowanie na murach znaku Polski Walczącej, pod nosem Niemców sprzedawanie gazet z konspiracyjną prasą w środku, a nawet zuchwałe zabieranie broni w tramwajach) aż po zadania zmuszające do jeszcze większej dojrzałości - egzekucje, walki na barykadach... Patrząc na te wszystkie uśmiechnięte twarze, nie widzę bohaterów, widzę moich rówieśników, którzy potrafili sprostać zadaniom stawianym przez los, którzy nie narzekali na natłok zajęć - tajne komplety (by nie zatrzymać się na umiejętność czytania, pisania, liczenia), działalność dywersyjna, praca, by wspomóc finansowo rodzinę... Oni wszyscy posiadali świadomość, której teraz często nam brakuje, wiedzieli, co znaczy miłość do Ojczyzny i jak należy o nią dbać. Więc pamiętajmy o ludziach, dzięki którym teraz możemy normalnie żyć, ich poświecenie nie może pójść na marne. Zamiast lektury "Zmierzchu" czy innego czytadła nie lepiej poznać historię powstańczego pokolenia, dla którego Polska i patriotyzm stanowiły synonim najwyższych wartości, godnych ofiary życia?

Kończąc, pozwolę sobie przytoczyć słowa Józefa Piłsudskiego:
"Kto nie szanuje i ceni swojej przeszłości, ten nie jest godzien szacunku teraźniejszości, ani nie ma prawa do przyszłości."

Skoro nikt wcześniej nie pokusił się o opinie, pozwolę sobie to zrobić. Może zacznę od jedynego mankamentu książki - narracji, która miejscami odrobinę przeszkadzała, ale treść zdecydowanie przyćmiła niedociągnięcia.
Polecam wszystkim, którzy chociaż odrobinę interesują się historią konspiracji, by przeczytali książkę Damskiego - można w niej znaleźć to, co kojarzy się z...