Jakuba Ćwieka większość Rodaków zna jako autora książek o Kłamcy. I w sumie nie ma co się dziwić, gdyż wszystkie 4 tomy to kapitalna, lekka fantastyka, mocno obśmiewająca naszą rzeczywistość, z ciekawymi bohaterami. Zdecydowanie buzia się nam cały czas uśmiecha podczas lektury, i to chyba największa zaleta książek o Kłamcy.

W "Liżąc Ostrze" Jakub postanowił nieco spoważnieć. Nadal mamy do czynienia z lekką, niezobowiązującą lekturą, tym razem jednak nie parodiuje ona wszystkiego po kolei. Czasami odnoszę wrażenie, że z tą lekkością powieści to nie do końca tak miało być, ale zrobienie mroczniejszej powieści zwyczajnie Kubie nie wyszło. Szkoda, tym bardziej że historia stylizowana na kryminał/horror aż się o to prosi. Jednak mało opisów, oraz lekki język skutecznie odejmuje historii jej mroczną otoczkę, na którą ta niewątpliwie zasługuje.

Tym bardziej, że fabuła jest w porządku. No, może bohaterom zdarzy się dziwnie zachować (kto zabrałby na obiad gościa, którego dzień wcześniej złapał na próbie włamania do domu swoich teściów, a potem dałby się mu zahipnotyzować ręka do góry), nie mniej jednak nie jest źle. Może nie wciągała jak bagno, ale śledziłem ją z zainteresowaniem, a końcówka naprawdę mocno zaskakuje. Widać, że Kuba Ćwiek włożył tutaj dużo pracy.

Głównym bohaterem jest Kacper Drelich, policjant żyjący w jednym z polskich miast. Kacper cierpi na dziwną przypadłość, otóż za nic w świecie nie może sobie przypomnieć swojego życia przed 18 urodzinami. Nie pamięta ani jednego szczegółu, nic. Cóż... wątek ten z początku wydawał mi się naciągany, do momentu w którym pod koniec powieści sprawa się wyjaśniła. Wtedy to tylko byłem w stanie wyszeptać "o cholerka...". Tak, tą książkę WARTO doczytać do końca. Niemniej jednak, o ile fabuła jest dobra, tak bohaterowie wydają mi się bezpłciowi. Ot, po prostu są. Weźmy takiego Kacpra. Wykonując swoją robotę w policji wplątuje się w ciąg wydarzeń, których totalnie nie może zrozumieć. Dziwne wizje, i krążący po mieście przebieraniec w masce Satyra nie dają mu spokoju. Autor stara się ukazać, jak życie szczęśliwego policjanta rujnuje się z godziny na godzinę, a sam bohater stacza się coraz bardziej, niczym polski Max Payne. Tylko, że portrety psychologiczne postaci nie są, niestety mocną stroną tej książki....

Mniej więcej podobnie prezentuje się sprawa bohaterów drugoplanowych. A przecież Jakub Ćwiek ma na koncie takich fajnych bohaterów jak Loki Bachus, czy choćby fani Stephena Kinga z ostatniej części Kłamcy. Tego autora moim zdaniem zdecydowanie stać na więcej.

Mówiąc krótko szału ni ma. Książka jest czysto rozrywkową lekturą. Czyta się w sumie przyjemnie, ale niedosyt pozostaje. Nie mniej jednak nie będę lektury nikomu odradzał, bo całkiem fajna fabuła, oraz parę fajnych pomysłów może się podobać. Ale to raczej ksiązka na słoneczną plażę niż długie jesienne wieczory.

Jakuba Ćwieka większość Rodaków zna jako autora książek o Kłamcy. I w sumie nie ma co się dziwić, gdyż wszystkie 4 tomy to kapitalna, lekka fantastyka, mocno obśmiewająca naszą rzeczywistość, z ciekawymi bohaterami. Zdecydowanie buzia się nam cały czas uśmiecha podczas lektury, i to chyba największa zaleta książek o Kłamcy.

W "Liżąc Ostrze" Jakub postanowił nieco...