„Posępna litość” była dla mnie dużym zaskoczeniem i bardzo przyjemnym rozczarowaniem. Więc tym razem ręka mi nie drgnęła, gdy sięgnęłam po „Mroczny triumf”. Dzięki Robin LaFevers znów mogłam się przenieść do piętnastowiecznej Bretanii, w sam środek politycznych intryg, dążenia do władzy po trupach i poplątanych zależności między postaciami.

Główną bohaterkę i narratorką tej odsłony cyklu „Jego Nadobna Zabójczyni” jest Sybella. W poprzednim tomie dziewczyna występowała na marginesie opowieści Ismae i sprawiała wrażenie obłąkanej. Zaprezentowana historia pozwala w pełni zrozumieć zachowanie Sybelli i wyjaśnia pewne niedopowiedziane wątki z „Posępnej litości”. Bardzo podobało mi się to, że akcja w dość dużej mierze biegnie równolegle do wydarzeń z poprzedniego tomu i dopiero tak od połowy powieści wyprzedza je. Dzięki temu rozumiałam powagę misji Sybelli i jej ogromny wkład w ratowanie księżnej Anny z łap d’Albreta.

Autorka namotała w życiorysie Sybelli ogromnie. Na szczęście bardzo zgrabnie z tej matni wybrnęła. Jeśli chciałabym bardzo krytycznie spojrzeć na jej książki, musiałabym stwierdzić, że powiela schematy odnośnie rozwinięcia losów głównych bohaterek. Ale mimo to uważam, że stworzyła coś niezwykle oryginalnego. I chyba bardziej podoba mi się duet Sybella-Bestia z Waroch niż Ismae i Duval. Również nowa odsłona Mortaina przypadła mi do gustu. Ciekawa jestem, jak zostanie ostatecznie rozwiązana sprawa z ksienią Zakonu Skrytobójczyń.

Robin La Fevers stworzyła niezwykle przyjemną w odbiorze fantastykę historyczną, którą zaskakująco lekko się czyta, choć poruszane są w niej tematy zdrady, sprawiedliwości i bohaterki z wielką radością oddają się swojej profesji. Pisarka w ciekawy sposób zaadoptowała legendę o Sinobrodym i w interesujący sposób opisała czysto polityczne aspekty historii, co jest dużą zaletą całego cyklu. Serdecznie polecam obie części „Jego Nadobnej Zabójczyni” i mam ogromną nadzieję, że i trzecia część cyklu zostanie opublikowana w Polsce.

„Posępna litość” była dla mnie dużym zaskoczeniem i bardzo przyjemnym rozczarowaniem. Więc tym razem ręka mi nie drgnęła, gdy sięgnęłam po „Mroczny triumf”. Dzięki Robin LaFevers znów mogłam się przenieść do piętnastowiecznej Bretanii, w sam środek politycznych intryg, dążenia do władzy po trupach i poplątanych zależności między postaciami.

Główną bohaterkę i narratorką...