Bardzo ciekawie, obiektywnie przedstawione przez autora biografie siedmiu I sekretarzy PZPR, a także i historia PRL-u. Książka zawiera bardzo dużo informacji o jakich nie mówiło się w tamtych czasach na lekcjach historii, jak również nie wszystkie z nich były dostępne w prasie, czy ówczesnych
mediach. Profesor Eisler włożył wiele pracy i wysiłku w to, aby w sposób obiektywny i rzetelny przybliżyć czytelnikom dzieje polityczne minionej epoki. Zrobił to jak zwykle w iście mistrzowski sposób, dzięki temu książkę czyta się bardzo dobrze, lekko z wielką przyjemnością. Książka "Siedmiu wspaniałych" wraz z kilkoma wcześniej przeczytanymi pozycjami pozwoliła mi uzupełnić moją wiedzę historyczną. Polecam ją wszystkim.

Bardzo ciekawie, obiektywnie przedstawione przez autora biografie siedmiu I sekretarzy PZPR, a także i historia PRL-u. Książka zawiera bardzo dużo informacji o jakich nie mówiło się w tamtych czasach na lekcjach historii, jak również nie wszystkie z nich były dostępne w prasie, czy ówczesnych
mediach. Profesor Eisler włożył wiele pracy i wysiłku w to, aby w sposób...

Mija przeszło rok od śmierci Stanisława Kani (03.03.2020). Po jego odejściu Prof. Jerzy Eisler stwierdził, że "wraz ze śmiercią Stanisława Kani historia PZPR w pewnym sensie została domknięta". Wszyscy opisani przez Pana Profesora bohaterowie są już po drugiej stronie i stanowią cześć naszej historii. Historii, której usystematyzowanie i spisanie w całość podjął się Jerzy Eisler. Autor rzeczowo i merytorycznie opisuje siedmiu pierwszych sekretarzy. Zaczynając od ich narodzin a na śmierci kończąc (choć nie u wszystkich jest takie zakończenie ponieważ kiedy powstawała ta książka cześć bohaterów jeszcze żyła). Profesor ich nie ocenia, nie oskarża, jedynie subiektywnie opisuje ich historię oraz wydarzenia, które były charakterystyczne dla ich rządów. Sporo w książce odwołań do legendarnej już Teresy Torańskiej. Książka nie jest dla każdego. Czyta się ją i łątwo i trudno. Na pewno trzeba się skupić ale to wcale nie oznacza że jest zła. Jest bardzo dobra ale raczej dla fanów tej tematyki i tamtego okresu. Polecam.

Mija przeszło rok od śmierci Stanisława Kani (03.03.2020). Po jego odejściu Prof. Jerzy Eisler stwierdził, że "wraz ze śmiercią Stanisława Kani historia PZPR w pewnym sensie została domknięta". Wszyscy opisani przez Pana Profesora bohaterowie są już po drugiej stronie i stanowią cześć naszej historii. Historii, której usystematyzowanie i spisanie w całość podjął się Jerzy...

Autor obiektywnie pisze o liderach PZPR, co jest zaletą. Jednak spokojnie, nie ma tu relatywizowania ich win. Można się dużo dowiedzieć, zwłaszcza o postaciach jak Ochab, Kania czy Rakowski. Pewnie niektórzy mogą się nieco zdziwić czy nawet zdenerwować, że ci przejściowi I sekretarze zajmują dużo miejsca, jednak też mieli swój wkład w historię kraju. Książka potrafi usystematyzować wiedzę dot. biografii tych osób oraz oczywiście poszerza. W kategorii trudności czytania, jeśli można tak nazwać- średnia- brak aparatu naukowego, swobodny język, jednak występuje tu sporo pojęć, które lepiej znać choćby w podstawowym zarysie. Niemniej jednak książka jest interesująca i godna polecenia

Autor obiektywnie pisze o liderach PZPR, co jest zaletą. Jednak spokojnie, nie ma tu relatywizowania ich win. Można się dużo dowiedzieć, zwłaszcza o postaciach jak Ochab, Kania czy Rakowski. Pewnie niektórzy mogą się nieco zdziwić czy nawet zdenerwować, że ci przejściowi I sekretarze zajmują dużo miejsca, jednak też mieli swój wkład w historię kraju. Książka potrafi...

O sekretarzach PZPR wiedziałam, że byli, po jakich wydarzeniach odchodzili i kto po nich następował. Coś tam się wiedziało. Po książce wiem, że nic nie wiedziałam. Autor stara być neutralny, nie osądzać, przedstawić jako ludzi z krwi i kości. Plusem są przypisy, które są na tej samej stronie co fakty, których dotyczą i nie trzeba po nie "lecieć" na koniec książki.

O sekretarzach PZPR wiedziałam, że byli, po jakich wydarzeniach odchodzili i kto po nich następował. Coś tam się wiedziało. Po książce wiem, że nic nie wiedziałam. Autor stara być neutralny, nie osądzać, przedstawić jako ludzi z krwi i kości. Plusem są przypisy, które są na tej samej stronie co fakty, których dotyczą i nie trzeba po nie "lecieć" na koniec książki.

Obszerne i porównawcze studium siedmiu pierwszych sekretarzy PZPR w PRL. Wartościowe i dla znawców historii PRL, jak i osób, które chciałyby przyswoić sobie podstawy wiedzy o Polsce Ludowej. Eisler zajmuje raczej wypośrodkowane stanowisko w sporach o PRL, nie ma zatem w książce czasami męczących porównań z bieżącą historią polityczną. Ciekawe są niektóre sprzeczności w życiorysach dygnitarzy PRL - np. Jaruzelski miał pochodzenie szlacheckie i ukończył katolickie gimnazjum marianów, Bierut posiadał kilka kilka kochanek,a w okresie okupacji niemieckiej pracował dla hitlerowców jako urzędnik w Mińsku. Gomułka był więziony za odchylenie "prawicowo-nacjonalistyczne" przez stalinowców, a Gierek swobodnie mówił po francusku, chociaż najbardziej inteligencki z tej siódemki był Rakowski, skądinąd źle wspominany przez "Solidarność". Eisler trochę nieproporcjonalnie dużo miejsca przeznacza na zapomnianych I sekretarzy - Ochaba, Kanię i właśnie Rakowskiego, wszyscy byli krótko na tym stanowisku.

Obszerne i porównawcze studium siedmiu pierwszych sekretarzy PZPR w PRL. Wartościowe i dla znawców historii PRL, jak i osób, które chciałyby przyswoić sobie podstawy wiedzy o Polsce Ludowej. Eisler zajmuje raczej wypośrodkowane stanowisko w sporach o PRL, nie ma zatem w książce czasami męczących porównań z bieżącą historią polityczną. Ciekawe są niektóre sprzeczności w...

Ciekawa książka dla osób interesujących się historią PRL-u
Ile to się jeszcze nie wie rzeczy o naszej niedawnej historii.

Ciekawa książka dla osób interesujących się historią PRL-u
Ile to się jeszcze nie wie rzeczy o naszej niedawnej historii.

Książka bardzo potrzebna, porządkująca wiedzę o PRL, dająca dobre wyjście do dalszych rozważań dotyczących najważniejszych swego czasu ludzi w Polsce. Autor znakomicie pokazuje jak bardzo niejednoznaczne były to postacie (oprócz Bieruta) przy czym nie relatywizuje ich win. Bardzo dużo dowiedziałem się o Rakowskim o którym, jak się okazuje, niewiele wiedziałem. Dla osób zainteresowanych nie tak odległą historią Polski lektura obowiązkowa.

Książka bardzo potrzebna, porządkująca wiedzę o PRL, dająca dobre wyjście do dalszych rozważań dotyczących najważniejszych swego czasu ludzi w Polsce. Autor znakomicie pokazuje jak bardzo niejednoznaczne były to postacie (oprócz Bieruta) przy czym nie relatywizuje ich win. Bardzo dużo dowiedziałem się o Rakowskim o którym, jak się okazuje, niewiele wiedziałem. Dla osób...

Tak naprawdę wiemy że niewiele wiemy o postaciach władców PRL.Bardzo dobre pióro profesora Eislera stara się rozproszyć choć trochę ten cień i mrok.Miejmy nadzieje że to początek serii pogłębionych opracowań Pana Profesora.Profesor Eisler to jedyny znany mi historiopisarz bez ideologicznych przegięć.

Tak naprawdę wiemy że niewiele wiemy o postaciach władców PRL.Bardzo dobre pióro profesora Eislera stara się rozproszyć choć trochę ten cień i mrok.Miejmy nadzieje że to początek serii pogłębionych opracowań Pana Profesora.Profesor Eisler to jedyny znany mi historiopisarz bez ideologicznych przegięć.

Autor, wybitny historyk, zaczerpnął tytuł ze słynnego westernu o siedmiu wspaniałych rewolwerowcach. Czy siedmiu I Sekretarzy KC PZPR miało jednak w sobie choć odrobinę tego czym odznaczali się sprawiedliwi i walczący przeciw złu i nieprawości bohaterowie filmu?

Poznając biografie Bieruta, Ochaba, Gomułki, Gierka, Kani, Jaruzelskiego widzimy elementy wspólne. Mianowicie dążenie do władzy i konsekwencja w tym, aby tę władzę uzyskać. Po drodze nie cofali się przed niczym. Ponadto łączył ich lęk przed reakcją Wielkiego Brata zza wschodu na jakiekolwiek próby samodzielnego działania.

Są też elementy dzielące sekretarzy. Bo czy Jaruzelski wychowany w ziemiańskiej rodzinie szlacheckiej miałby o czym podyskutować z Bierutem czy Gomułką, którzy byli samoukami pozbawionymi choćby elementarnego wykształcenia. Praca Elsnera przytacza na ten temat kilka anegdot, z których najbardziej pyszna jest ta dotycząca pytania czym różni się Gomułka od pociągu pospiesznego. Otóż, prawidłowa odpowiedź brzmi: "pociąg ma dwie klasy, a Gomułka trzy".

W książce Elsnera chciałem zobaczyć przede wszystkim ludzi. Nie, ideologów i doktrynerów gadających po kilka godzin podczas jednego plenum. Czy to się udało? Umiarkowanie. Autor będący historykiem zawsze będzie wracał uwagę na elementy istotne dla pasjonata historii. I dla historyków, zarówno tych zawodowych jak i zapaleńców, to wszystko jest strawne. Ale jeśli książka miała za zadanie przyciągnięcie młodego pokolenia, aby z jej stronic dowiedzieli się czegoś nowego o PRL, to taki plan spalił na panewce.

Książka pisana jednym cięgiem, pozbawiona zdjęć czy choćby ilustracji sprawiała, że trzeba było utrzymywać ciągła uwagę, aby nie pogubić się w natłoku faktów oraz nazwisk. Efekt był ciągle ten sam czyli czytanie kilku stron przez dłuższy czas. Myślę, że rysy biograficzne I Sekretarzy można było przedstawić w sposób bardziej przejrzysty, a że nie są to biografie nudne zaręczam na podstawie lektury nie tylko "Siedmiu wspaniałych".

Autor, wybitny historyk, zaczerpnął tytuł ze słynnego westernu o siedmiu wspaniałych rewolwerowcach. Czy siedmiu I Sekretarzy KC PZPR miało jednak w sobie choć odrobinę tego czym odznaczali się sprawiedliwi i walczący przeciw złu i nieprawości bohaterowie filmu?

Poznając biografie Bieruta, Ochaba, Gomułki, Gierka, Kani, Jaruzelskiego widzimy elementy wspólne. Mianowicie...

Beczka miodu z łyżką dziegciu: zabawno-straszna paleta procesów dziejowych, osobowości, anegdot, obrazująca mechanizmy władzy w państwie totalitarnym (i nie tylko),karuzela stanowisk i tajna walka frakcji - to wszystko w życiorysach ludzi, którzy w wolnej Polsce byliby w najlepszym przypadku szefami wioskowych kółek rolniczych, a nie władcami państwa. Ale za twierdzenie Autora, że nie jest wiadome, czy w 1981 Sowieci weszliby do Polski - gwiazdka w dół. Bo wiadomo, że w 1981 by nie weszli, a Jaruzelski sam ich prosił o pomoc. Co innego grudzień 1980, gdzie decyzja Kremla nie była jednoznaczna, ale w 1981? Eisler pobłaża generałowi Wojciechowi J., może dlatego, że dyktator żył jeszcze podczas pisania książki?

Beczka miodu z łyżką dziegciu: zabawno-straszna paleta procesów dziejowych, osobowości, anegdot, obrazująca mechanizmy władzy w państwie totalitarnym (i nie tylko),karuzela stanowisk i tajna walka frakcji - to wszystko w życiorysach ludzi, którzy w wolnej Polsce byliby w najlepszym przypadku szefami wioskowych kółek rolniczych, a nie władcami państwa. Ale za twierdzenie...