Nie tyle przeczytane, co pochłonięte. Mimo obowiązków i napiętego grafiku przeczytałam "Niezgodną" w dwa dni. Autorka ma w sposobie pisania coś takiego, co nie pozwala się oderwać od jej powieści, chociaż może piórem nie dorównuje wielkim mistrzom prozy. Ale budowanie napięcia i wciągającej fabuły udało jej się w 100%. Do tego stopnia, że czytałam z zagryzionymi wargami, chociaż przecież wcześniej obejrzałam film (i cieszę się, że kiedyś zupełnym przypadkiem ktoś w domu przełączył na HBO).

"Niezgodna" to pewnie typowa antyutopia, ale w związku z tym, że ten gatunek odkryłam stosunkowo niedawno, dla mnie obraz świata i społeczeństwa był w pewnym stopniu przytłaczający. Sposób, w jaki młodzi ludzie są programowani w pozornie idealnym świecie, naprawdę może przerazić. Nam trudno jest czasem wybrać kierunek studiów czy zdecydować się na konkretną ścieżkę zawodową, a grupa nastolatków przedstawionych przez Veronicę Roth musi w jedną noc dokonać wyboru, który na zawsze zdeterminuje ich życie. Ułatwić im to mają testy przynależności, ale co dzieje się, kiedy ktoś urodzi się... inny?

Dowiaduje się o tym Beatrice, pełna sprzeczności nastolatka wychowana w sekcji Altruizmu, która podświadomie przez całe życie czuje, że nie pasuje do tego środowiska. Test przynależności uświadamia jej, że w zasadzie nie pasuje do żadnej frakcji, bo jego wynik jest niejednoznaczny. Innymi słowy, jest Niezgodna i łączy w sobie predyspozycje kilku frakcji. Jest wystarczająco bezinteresowna, żeby zasilić szeregi Altruistów, wystarczająco błyskotliwa, żeby wybrać Erudycję i wystarczająco odważna, żeby dołączyć do Nieustraszonych, jednak żadna cecha nie przeważa w sposób wyraźny. W dzisiejszym świecie, gdzie cenimy indywidualność, taki wynik świadczyłby o jej wyjątkowości, w kolektywistycznym społeczeństwie postapokaliptycznego Chicago jest wyrokiem śmierci. Bo każdy Niezgodny zagraża wypracowanemu przez lata systemowi.

Beatrice ostatecznie decyduje się na frakcję Nieustraszonych, ale nie zdaje sobie sprawy z tego, jak wiele wyzwań czeka ją podczas nowicjatu, kiedy już zdejmie szary strój Altruistów i zostanie waleczną Tris. Na kartach powieści czytelnik śledzi jej wzloty i upadki, problemy z odnalezieniem się w nowej grupie, stopniowe odkrywanie jasnych i ciemnych stron ludzkiej natury. I wreszcie to, co zawsze towarzyszy wchodzeniu w dorosłość, czyli zwyczajny, ludzki strach przed odpowiedzialnością za swoje życie i nowymi rodzajami relacji międzyludzkich.

Moim zdaniem autorka stworzyła bardzo smaczną mieszankę sensacji, powieści obyczajowej i właśnie antyutopii. Dobrze wykreowała świat przedstawiony, który nie tylko oddaje klimat powieści, ale stwarza szerokie pole do wyobraźni tym, którzy chcieliby na dłużej pozostać w świecie pięciu frakcji - bardzo lubię, kiedy pisarz osadza akcję powieści w dobrze przemyślanych okolicznościach, a nie odkrywa kolejne miejsca i zdarzenia dopiero wtedy, kiedy coś jest mu potrzebne do kontynuowania wątku głównego. Podobają mi się też proporcje pomiędzy dwiema płaszczyznami powieści - tą globalną, która porusza problemy całego sztucznie wykreowanego społeczeństwa, i tą bardziej intymną przestrzenią, w której główna bohaterka mierzy się z własnymi problemami i dojrzewaniem.

To naprawdę ciekawa książka, jestem żywo zainteresowana tym, co autorka pokaże w następnych częściach.

Nie tyle przeczytane, co pochłonięte. Mimo obowiązków i napiętego grafiku przeczytałam "Niezgodną" w dwa dni. Autorka ma w sposobie pisania coś takiego, co nie pozwala się oderwać od jej powieści, chociaż może piórem nie dorównuje wielkim mistrzom prozy. Ale budowanie napięcia i wciągającej fabuły udało jej się w 100%. Do tego stopnia, że czytałam z zagryzionymi wargami,...