Podchodziłam do tej trylogii trochę jak pies do jeża szczególnie, że już sie nauczyłam, że wysokie noty niekoniecznie są adekwatne do jakości literatury w przypadku nurtu "young adult". Nie było tak źle jak zakładałam, ale i nie za dobrze.

Opis raczej mnie nie zachęcał, sugerował książkę wydumaną i sztuczną z tymi frakcjami Altruizmu czy Nieustraszoności niemniej w pierwszym tomie autorka pozostawia wiele nierozwiniętych wątków zachęcając do dalszej lektury kolejnych tomów. Zostawiam tę kwestię otwartą.

Bohaterowie - z jednej strony raziło mnie ich wyidealizowanie, szczególnie głównej pary. Całe szczęście, że Tris nie została na dokładkę opisana jako porażająco piękna, bo tego już by było za wiele. Z drugiej strony autorka ze wszystkich sił postarała się nadać im ludzkie rysy - dają się czasem ponosić emocjom, lękom, gniewowi. Postacie drugoplanowe już niestety bardzo marne - źli są źli i paskudni, ci dobrzy właściwie dobrzy, fajni i nic więcej o nikim nie można powiedzieć. Marniutko.

Pierwszoosobowa narracja bywa świetnym zabiegiem jeśli prowadzi ją pełnokrwisty, ludzki, charyzmatyczny bohater, ale w tym konkretnym wypadku wchodzenie w głowę Beatrice - cóż, nużyło.

Logika - miejscami kulała. Zważywszy na fakt, w jaki sposób członkowie Nieustraszoności byli rekrutowani, ta frakcja dawno powinna zwyczajnie wyginąć. Przeszkadzało mi też to, że z jednej strony autorka starała się moralizować na temat przyjaźni, miłości, obowiązków, władzy etc., a z drugiej wiele rzeczy podawała zupełnie beznamiętnie. Ot, ktoś zginął. Ot ktoś wyleciał poza nawias społeczny i został skazany na życie w slumsach. I nikogo to szczególnie nie dziwi.

Styl - jeśli ktoś narzekał na styl Suzanne Collins w "Igrzyskach śmierci" niech po tę trylogię raczej nie sięga, jest o wiele gorszy. ;-) Dialogi są dość sztuczne, opisy jakieś takie mało plastyczne przez co ciężko się wczuć w świat przedstawiony..

Ogólnie można przeczytać w ramach "zresetowania" mózgu przed bardziej wymagającą lekturą, ale można sobie też książkę podarować.

Podchodziłam do tej trylogii trochę jak pies do jeża szczególnie, że już sie nauczyłam, że wysokie noty niekoniecznie są adekwatne do jakości literatury w przypadku nurtu "young adult". Nie było tak źle jak zakładałam, ale i nie za dobrze.

Opis raczej mnie nie zachęcał, sugerował książkę wydumaną i sztuczną z tymi frakcjami Altruizmu czy Nieustraszoności niemniej w...