„Kręcone schody” – kryminał z 1908 roku
Początek XX wieku. Panna Rachel wynajmuje domek na wsi o urokliwej nazwie Sunnyside. Planuje w nim spędzić lato razem ze swoją dorastającą bratanicą i bratankiem oraz panną Liddy. Nazwa posiadłości brzmi przyjemnie, zapowiadają się miłe letnie dni. Nic bardziej mylnego. Usytuowany na wzgórzu dom, w oddaleniu od innych domostw staje się świadkiem wydarzeń mrożących krew w żyłach. W nocy słychać czyjeś kroki, rytmiczne stukanie czegoś o podłogę rozchodzące się echem, zgrzytanie drzwi. A wystrzał z rewolweru staje się początkiem serii katastrof, tajemnic i tragicznych wydarzeń. Cztery ofiary, defraudacja pieniędzy akcjonariuszy Banku Handlowego, tajemne schowki, porwanie, ukryty skarb, sfingowana śmierć, lęk o podopiecznych. Na jaw wychodzą skrywane długo namiętności, źle ulokowane uczucia, a nawet nieślubne dziecko. Towarzyszka panny Rachel, Liddy ma wiele powodów do popadania w histerię i panikę. Jedno jest pewne, obu paniom zmienia się zupełnie tryb życia, który wiodły do tej pory. Książka została wydana w 1908 roku, znajdziemy w niej także smaczki, jak lawendowe, nocne pantofle, czepki czasem bardzo mocno wiązane pod brodą i wiele zachowań nieprzystającym samotnym kobietom. Doskonała lektura. Połączenie klasycznego kryminału z elementami humorystycznymi. Serdecznie polecam na długie jesienne wieczory :)

„Kręcone schody” – kryminał z 1908 roku
Początek XX wieku. Panna Rachel wynajmuje domek na wsi o urokliwej nazwie Sunnyside. Planuje w nim spędzić lato razem ze swoją dorastającą bratanicą i bratankiem oraz panną Liddy. Nazwa posiadłości brzmi przyjemnie, zapowiadają się miłe letnie dni. Nic bardziej mylnego. Usytuowany na wzgórzu dom, w oddaleniu od innych domostw staje...

Historia jest rozwlekła i zagmatwana. Ciężko było mi się na niej skupić.

Historia jest rozwlekła i zagmatwana. Ciężko było mi się na niej skupić.

Czytanie skutecznie psuła koszmarna korekta. Mnogość szkolnych błędów interpunkcyjnych rodzi pytanie o kompetencje pani wymienionej jako korektorka tejże powieści.

Czytanie skutecznie psuła koszmarna korekta. Mnogość szkolnych błędów interpunkcyjnych rodzi pytanie o kompetencje pani wymienionej jako korektorka tejże powieści.

Dość przeciętny kryminał, który ma pewien retro urok.

Dość przeciętny kryminał, który ma pewien retro urok.