Siedem nocy z rozpustnikiem

„Siedem nocy z rozpustnikiem” to historia miłosna, której akcja rozgrywa się na początku XIX wieku. Sidonia Forsythe to 24-letnia panna żyjąca z dala od wielkiego świata, hucznych przyjęć i zamożnych kawalerów. Odczuwa coś na kształt długu wdzięczności wobec Roberty (starszej siostry), która jest hazardzistką. Sporo czasu minie, zanim Sidonia przejrzy na oczy i zrozumie, że Roberta nie jest biedną, udręczoną damą, ale zwykłą egoistką. Tymczasem postanawia ją ratować z opresji i ofiarowuje siebie i swoje dziewictwo Jonasowi Merrickowi – jako spłatę hazardowych długów siostry. Jonas, którego twarz przecinają dwie szramy, ma duszę poranioną bardziej niż oblicze. To tyle w kwestii wprowadzenia.
Gdyby tę książkę podzielić na trzy części, to uznałabym, że najciekawsza jest pierwsza i trzecia. Druga nie wnosi niczego nowego, to opisy seksualnej edukacji niedoświadczonej bohaterki, opisane z nazbyt drobiazgową dokładnością. Sidonia – ucieleśnienie skromności – nagle przeobraża się w demona seksu, który podejmuje działania zaskakujące samego Merricka. Trochę to naciągane i wyolbrzymione, ale książka sama w sobie jest ciekawa, a ostatnie rozdziały dodatkowo trzymają w napięciu i niepewności. Myślę, że to całkiem dobry romans historyczny.