"Przypadki Callie i Kaydena" to lektura obowiązkowa, dla wszystkich wielbicieli New Adult. Jest tykającą bombom emocji, Jessica Sorensen, spisała się świetnie tworząc tę historię. Jednak "Przypadki Callie i Kaydena" kończą się w taki sposób, że nie można tej książki odłożyć i zapomnieć o niej. Dlatego też musiałam sięgnąć po kontynuacje, czyli "ocalenie Callie i Kaydena". Jakie były moje wrażenia?
Pokładałam wielkie nadzieje w tej książce, odrobinę (małą odrobinkę, odrobineczkę wręcz :D ) mnie zawiodła.W pierwszej części książki, możemy wejść w psychikę Kaydena. Targają nim sprzeczne emocje. Mimo, że na zewnątrz emanuje pewnością siebie, w środku jest skryty i zagubiony. Jego poczucie własnej wartości, jest mocno stłamszone, przez wieloletnie znęcanie się, psychiczne i fizyczne, przez ojca. Trudno, mi jako rodzicowi, jest sobie wyobrazić jak można tak traktować swoje dziecko. Z drugiej strony wiem, że takie sytuacje są naprawdę zdarzają... niestety.
Odrobinę irytowało mnie zachowanie Kaydena, ale z drugiej strony starałam się go zrozumieć.

W drugiej połowie zderzamy się ponownie z dobrym stylem i kunsztem autorskim J. Sorensen. Mamy piękną historie, bohaterowie obnażają przed sobą swoje słabości, udowadniają sobie, że nie są idealni. Przecież nie ma ludzi idealnych prawda? To jest niewątpliwy plus...

Emocje jakie nami targają przy czytaniu książki, są nie do opisania. Jesteśmy na emocjonalnym skraju, przeżywamy całym sobą, to co dzieje się w książce. Czujemy wewnętrzny ból Kaydena, czujemy niepewność Callie. To jest niewiarygodne, Pani Sorensen dostaje za to wielki plus. Nie łatwo jest w ten sposób oddać emocje, a tu wychodzi wszystko tak jak należy.

Zakończenie... pozostawia wiele do życzenia. Właściwie nie dostaliśmy żadnej odpowiedzi na nurtujące nas pytania (przynajmniej ja nie dostałam tego na co czekałam). Zakończenie nie jest spójne, pozostawia po sobie wiele niedomówień. Nie został zamknięty wątek który mnie intrygował, mianowicie konsekwencje jakie mógł ponieś ojciec Kaydena. Nic nie wiemy o nim. Znika w tej części i go nie widzimy, poznajemy natomiast bliżej matkę, o ile tak można nazywać tę kobietę. Matka Kaydena jest zimna i wyniosła, nie interesują jej uczucia dzieci, liczy się tylko dobre imię rodziny. Zmusza Kaydena do milczenia, nie chce by ktokolwiek dowiedział się co zaszło tamtej feralnej nocy w ich domu.

Myślę, że autorka mogła śmiało zakończyć tę historię w tym tomie. Zawrzeć tu wszystkie potrzebne informacje, Jessica Sorensen pokusiła się natomiast na bardzo dziwny zabieg, zamierza wrócić do historii naszych bohaterów w szóstej części tej serii. Dziwny zabieg, ale mam nadzieje, że w tej kombinacji dostaniemy w końcu satysfakcjonujące zakończenie.

Oczywiście książkę, polecam osobą, które czytały pierwszą część. Nie można przecież zostawić niedokończonej historii. Tym którzy nie czytali książki "przypadki callie i kaydena", zachęcam do lektury pierwszej części.
"Ocalenie Callie i Kaydena" jest to powieść mówiąca,o prawdziwej sile miłości. Myślę, że ta książka, to nie "tylko romansidło", porusza ważny problem przemocy domowej, pokazuje jak trudno, po takim traktowaniu, jest się nam podnieść. Widzimy, że to my dorośli mamy największy wpływ na życie naszych dzieci, to od naszych czynów zależy jakim człowiekiem, będzie nasz syn/córka. Myślę, że warto przeczytać!

"Przypadki Callie i Kaydena" to lektura obowiązkowa, dla wszystkich wielbicieli New Adult. Jest tykającą bombom emocji, Jessica Sorensen, spisała się świetnie tworząc tę historię. Jednak "Przypadki Callie i Kaydena" kończą się w taki sposób, że nie można tej książki odłożyć i zapomnieć o niej. Dlatego też musiałam sięgnąć po kontynuacje, czyli "ocalenie Callie i...