"Nie, oni nie lękali się o dzieci, które mogły umrzeć. Nie martwili się pustką, którą miały po sobie pozostawić. Oni bali się nas – tych, którzy przeżyli."

USA opanowuje choroba OMNI, w wyniku której umiera duży procent amerykańskich dzieci. Te, które przeżywają "epidemię" zaczynają mieć niepokojące objawy i nietypowe zdolności. A wszystko zaczyna się w dniu ich 10 urodzin. W kraju źle się dzieje, gospodarkę nawiedza kryzys, społeczeństwo jest przerażone a o władzę toczy się walka. Prezydent "w trosce" o dzieci i młodzież, które przetrwały, zakłada tzw. Ośrodki rehabilitacyjne, gdzie chorzy mają zostać zrehabilitowani i przywróceni społeczeństwu. Wszystko ładnie i pięknie, szkoda tylko, że to wszystko jedna wielka ściema. W ośrodkach tych odbywa się selekcja na kolory: zielony, niebieski, żółty, pomarańczowy i czerwony. Im bardziej jaskrawy kolor, tym gorszy los Cię czeka. Do Thurmond, jednej z najgorszych placówek, trafia Ruby, zaledwie dziesięcioletnia dziewczynka, która jest jedną z pomarańczowych. Dzięki swoim zdolnościom oszukała system i została zakwalifikowana jako zielona, czy w nieskończoność uda jej się unikać kłopotów?

"Najmroczniejsze umysły skrywają się za fasadą najzwyklejszych twarzy."

Wiele się naczytałam pozytywnych opinii o tej trylogii, że wciągająca, że mroczna i generalnie świetna dystopia. No cóż, wielu poleca i chwali. Muszę przyznać, że sama dołączyłam do tego grona! Amerykańska autorka napisała naprawdę kawał dobrej fantastyki, nie dziwię się, że seria została bestsellerem. Losy Ruby i trójki jej przyjaciół okazały się trzymającą w napięciu i wciągającą historią, od której nie sposób się oderwać. Może pierwsze strony specjalnie mnie nie zachwyciły, jednak resztę czytałam z prawdziwą przyjemnością.

Choć klimat jest naprawdę dosyć mroczny i niepokojący, to i na szczyptę humoru znalazło się miejsce. Bohaterowie pomimo raczej nieciekawej sytuacji, w której się znaleźli, potrafili żartować i cieszyć się z drobnych przyjemności. A to naprawdę przydatne, kiedy na karku ma się łowców nagród i oddziały SSP (takich specjalnych oddziałów, które trochę przypominają połączenie straży więziennej i wojska do spraw dzieci Psi). Tak więc Ruby, Liam, Pulpet i Suzume to uciekinierzy z prawdziwego zdarzenia. Przez większą część powieści właśnie tym się zajmują- ucieczką.

"Mama nie pozwoliła tacie na kupno "tej wysysającej duszę wylęgarni szmiry i bezmyślnej rozrywki", zwanej też telewizorem."

Jeśli już jestem przy bohaterach, muszę wspomnieć również o głównej bohaterce. Otóż Ruby da się lubić, ale czasami jej naiwność i bezradność wręcz razi po oczach. Wraz z upływem czasu przechodzi przemianę (dzięki Bogu!) w całkiem mocną babkę. Zaczyna rozumieć swoje dotąd nieposkromione zdolności i coraz sprawniej się nimi posługuje, a ja głupia myślałam, że do końca zostanie tak wręcz wybitnie nieświadoma... Na szczęście się myliłam, bo taką pewną siebie Ruby lubię zdecydowanie bardziej. Jestem dla niej pełna podziwu, w końcu spędziła połowę swojego życia w Thurmond, na dobrą sprawę to właśnie tam się wychowała. Pomimo tak trudnej przeszłości nadal jest pełna życia i odzyskuje nadzieję na lepszą przyszłość.

"Pochyliłam się i z całej siły wbiłam mu pięść w ramię.
-Au!-zawołał i odsunął się ode mnie zdziwiony.-A to za co?
-To wcale nie przypominało jazdy na rowerze, ty dupku!"

Akcja jest w miarę szybka i czasem płynnie zwalania, aby za chwilę gwałtownie przyspieszyć. Naprawdę nie spodziewałam się tylu zwrotów akcji i bohaterów, którzy skradną mi serce! Nie byłam również przygotowana na to, że jednego z bohaterów po prostu znienawidzę! Ale sam się o to prosił! Taki nadęty, wszystkowiedzący człowiek... samozwańczy imperator i dobroczyńca z bożej łaski... Brrr...

Bardzo spodobał mi się pomysł autorki na fabułę i poprowadzenie akcji, wszystko jest na swoim miejscu, każda tajemnica i wątek jest dobrze przemyślany. Nawet wątek miłosny jest świetny, momentami dosyć tragiczny, a o zakończeniu nie wspomnę! Trochę mną wstrząsnęło i pozostawiło niedosyt, który mam zamiar zaspokoić sięgając po kolejne części!
Polecam przede wszystkim fanom fantastyki! Nie jest to kolejny odgrzewany kotlet, a raczej pełnokrwista historia z wielowymiarowymi bohaterami. Aż miło się czytało! :)

Recenzja z bloga: http://niczymszeherezada.blogspot.com/2015/11/mroczne-umysy-alexandra-bracken.html

"Nie, oni nie lękali się o dzieci, które mogły umrzeć. Nie martwili się pustką, którą miały po sobie pozostawić. Oni bali się nas – tych, którzy przeżyli."

USA opanowuje choroba OMNI, w wyniku której umiera duży procent amerykańskich dzieci. Te, które przeżywają "epidemię" zaczynają mieć niepokojące objawy i nietypowe zdolności. A wszystko zaczyna się w dniu ich 10...