Kolejna opowieść Króla Grozy (także w moim mniemaniu) już za mną. I choć mi się podobała i pożarłam ją w jeden dzień, to z całą mocą mogę stwierdzić, że nie jest to pozycja najlepsza z jego dorobku.

Co nie oznacza że mam jakieś obiekcje co do stylu - to książka bardzo dobrze napisana, w charakterystyczny dla autora sposób skonstruowana. Znowu mamy starannie zarysowaną sferę obyczajową, wycinek panoramy społeczeństwa miejscowości stanu (a jakże!) Maine - brzmi znajomo, prawda? Jednak sama historia ma według mnie zbyt mało głębi, zbyt pobieżnie została uchwycona. Niemniej wyzwoliła we mnie sporą dawkę emocji, a zwłaszcza poruszyły mnie fragmenty pisane z perspektywy tytułowego psiego bohatera - może dlatego że jestem wielką miłośniczką zwierząt?

Reasumując, chyba nie mogę odradzić tego konkretnego tytułu - bo przecież to dobry kawałek prozy. Kto przeczyta, ten się przekona. Niemniej podtrzymuję swoje zdanie z początku opinii - Stephena Kinga stać na więcej.

Kolejna opowieść Króla Grozy (także w moim mniemaniu) już za mną. I choć mi się podobała i pożarłam ją w jeden dzień, to z całą mocą mogę stwierdzić, że nie jest to pozycja najlepsza z jego dorobku.

Co nie oznacza że mam jakieś obiekcje co do stylu - to książka bardzo dobrze napisana, w charakterystyczny dla autora sposób skonstruowana. Znowu mamy starannie zarysowaną...