Po słabiutkim pierwszym tomie, seria ta staje się coraz lepsza - a to rzadkość. Rozmach, tajemnica galaktyczna zamiast militaryzmu (choć i pew pew się zdarza),nacisk na eksploracyjność kosmosu i odkrywanie jego historii, bardzo dobra część!

Po słabiutkim pierwszym tomie, seria ta staje się coraz lepsza - a to rzadkość. Rozmach, tajemnica galaktyczna zamiast militaryzmu (choć i pew pew się zdarza),nacisk na eksploracyjność kosmosu i odkrywanie jego historii, bardzo dobra część!

Minęło 20 lat od nieoczekiwanego, acz spektakularnego zwycięstwa ludzi nad Sh'daar. Koenig został prezydentem - kolejny raz z rzędu. Gray natomiast jest kapitanem Ameryki, swojego dawnego lotniskowca macierzystego. Całkiem nieźle jak na pryma!
Wszystko na dobrej drodze, aby w końcu zapanował spokój?
Nic z tych rzeczy!

Ekspedycja naukowa do Czarnej Rozety zostaje zmieciona w pył przez nieznaną siłę, Sh'daar łamią zawarty przed dwudziestu laty traktat pokojowy, a na Ziemi wybucha wojna domowa z prawdziwego zdarzenia.
Czy mogło być gorzej?

Po raz kolejny największe wrażenie zrobiła na mnie obca rasa stworzona przez Douglasa - to, jak funkcjonuje i jakie to niesie trudności w komunikacji z nią. Chapeau bas za to, że po stworzeniu wielu innych różnorodnych ras w poprzednich tomach pan Douglas nadal ma masę ciekawych pomysłów na kolejne istoty zamieszkujące Galaktykę. Istoty równie niezrozumiałe dla ludzi, co ludzie dla nich!
A jeśli czasem człowiek nie potrafi dogadać się z człowiekiem, to jak ma porozumieć się z zupełnie obcą rasą, która patrzy na świat w skrajnie odmienny sposób?

Gray - o dwadzieścia lat starszy niż w ostatnim tomie - to ktoś, kto będzie bronił swoich za wszelką cenę, ale jednocześnie nie jest rządnym krwi mordercą chcącym wybić kosmitów co do jednego. Wręcz przeciwnie. Jego ciekawość otaczającego go wszechświata i chęć porozumienia najbardziej mnie do niego przyciąga. On swoje odsłużył na pierwszej linii frontu, przez co zupełnie inaczej widzi swoją rolę jako dowódcy. Bo dogadanie się to nie tylko mniej młodych ludzi wysłanych na śmierć, ale współpraca tak odmiennie różnych gatunków może przynieść korzyść obu z nich.
Szkoda tylko, że na Ziemi nie każdy to rozumie...

Koenig to trochę biedny - został zmuszony do rozprawienia się z debilami, którzy uważają, że im wszystko wolno, bo mogą wytłumaczyć się chęcią zjednoczenia całej Ziemi, a ci źli amerykanie nie chcą się podporządkować, a fe!
Cóż, gdy zamiast szczerej rozmowy ktoś zrzuca bomby na miasta z milionami niewinnych mieszkańców chyba każdy miałby prawo zaprotestować, prawda? Ten tom to wstęp do naprawdę paskudnego gufna, może nawet jeszcze gorszego niż pierwsza wojna z Sh'daar. Bo o ile ludzie wcześniej mieli problemy, aby się ze sobą dogadać, tak gdy było trzeba, to jakoś się zorganizowali, tak teraz już nie ma mowy o jakichkolwiek pertraktacjach - nawet w obliczu kolejnych zagrożeń z zewnątrz.

Ale to tym lepiej dla czytelnika, bo na pewno nie będzie narzekał na nudę!

Minęło 20 lat od nieoczekiwanego, acz spektakularnego zwycięstwa ludzi nad Sh'daar. Koenig został prezydentem - kolejny raz z rzędu. Gray natomiast jest kapitanem Ameryki, swojego dawnego lotniskowca macierzystego. Całkiem nieźle jak na pryma!
Wszystko na dobrej drodze, aby w końcu zapanował spokój?
Nic z tych rzeczy!

Ekspedycja naukowa do Czarnej Rozety zostaje zmieciona...

Wtopiłem w tę serie po ciężkim początku. Ciekawy co będzie dalej.

Wtopiłem w tę serie po ciężkim początku. Ciekawy co będzie dalej.

Powtarzalna jak kolejny odcinek Kapitana Bomby. Załoga gwiezdnego patrolu... to znaczy najwspanialsza, kosmiczna, amerykańska armia kolejny raz ratuje kosmos od złych kosmitów, wbrew zamiarom zdradzieckiej, tchórzliwej i rzucającej kłody pod nogi (niczym chorąży Torpeda) Uni Europejskiej. W skrócie: Ameryka trafia na nową rasę złych kosmitów. Zrzuca worki z piaskiem. Przelot myśliwców. Przelot głównej grupy bojowej. Koniec.

Powtarzalna jak kolejny odcinek Kapitana Bomby. Załoga gwiezdnego patrolu... to znaczy najwspanialsza, kosmiczna, amerykańska armia kolejny raz ratuje kosmos od złych kosmitów, wbrew zamiarom zdradzieckiej, tchórzliwej i rzucającej kłody pod nogi (niczym chorąży Torpeda) Uni Europejskiej. W skrócie: Ameryka trafia na nową rasę złych kosmitów. Zrzuca worki z piaskiem....

Od ostatniej bitwy minęło prawie ćwierć wieku, trwa kruchy pokój między Ziemią a Imperium Galaktycznym, ludzkość wraca do własnych sporów i dyskusji nie zważając, że pokój nie jest czymś stałym a do reszty galaktyki technologicznie im jeszcze daleko. Tymczasem gdzieś w odległym kosmosie grupa statków nieświadomie zbliża się do wpakowania ich w nowe kłopoty. Wraca Lotniskowiec "Ameryka", grupa operacyjna z kolejnym numerkiem, starzy bohaterowie, wyłaniają się też nowi. Niestety całość jest podana w tym samym schemacie co poprzednie tomy, są tu wszystkie te same zalety i wady.. Po jego ukończeniu na jakiś czas odetchnę od tej serii aż ta schematyczność zatrze mi się w pamięci. Na duży plus: lepsze przedstawienie różnicy postrzegania świata przez kolejną obcą rasę i po raz pierwszy ktoś postanowił ten fakt wykorzystać bardziej niż tylko wspomnieniem "oni są inni i ich nie rozumiemy".

Od ostatniej bitwy minęło prawie ćwierć wieku, trwa kruchy pokój między Ziemią a Imperium Galaktycznym, ludzkość wraca do własnych sporów i dyskusji nie zważając, że pokój nie jest czymś stałym a do reszty galaktyki technologicznie im jeszcze daleko. Tymczasem gdzieś w odległym kosmosie grupa statków nieświadomie zbliża się do wpakowania ich w nowe kłopoty. Wraca...

Następna część gwiezdnej sagi Iana Douglasa.

Myślę że ta część jest bardzo fajna. Wciągająca.

Trochę mi tylko przeszkadza w serii że autor powtarza się z informacjami, także z poprzednich części.

Pomimo tego warto przeczytać.

Następna część gwiezdnej sagi Iana Douglasa.

Myślę że ta część jest bardzo fajna. Wciągająca.

Trochę mi tylko przeszkadza w serii że autor powtarza się z informacjami, także z poprzednich części.

Pomimo tego warto przeczytać.

Obawiałem się tego po końcu tomu trzeciego, w kolejnej części dostajemy to samo: nieznany wróg, pokrętna polityka, wyalienowany pilot myśliwca.
No cóż mamy podane danie z mikrofali, da się zjeść, ale czy jest smaczne?

Obawiałem się tego po końcu tomu trzeciego, w kolejnej części dostajemy to samo: nieznany wróg, pokrętna polityka, wyalienowany pilot myśliwca.
No cóż mamy podane danie z mikrofali, da się zjeść, ale czy jest smaczne?

Trzyma poziom pozostałych części.

Trzyma poziom pozostałych części.

Dużo słabsze od pierwotnej trylogi.

Dużo słabsze od pierwotnej trylogi.

Znowu wspaniali Amerykanie ratują ludzkość. Litości!!!!!

Znowu wspaniali Amerykanie ratują ludzkość. Litości!!!!!