,,Chrystus powinien ostrzec swoich uczniów, mówiąc:"Zaprawdę, powiadam wam, gdziekolwiek zbierze się dwóch lub trzech, tam na pewno zjawi się następny, by wszystko zniszczyć."

Chyba jednak jestem wierną fanką Stephena Kinga. Kiedyś sądziłam i nadal sądzę, że wszystkie swoje książki pisze na jedno kopyto. Po tej książce znalazłam jednak na to właściwą odpowiedź: Mam to gdzieś i tak każda jest rewelacyjna.
Bo i nasze życie i ta historia składają się z tych samych elementów: miłości, nienawiści, żądzy, okrucieństwa, smutku i radości, o czym więc więcej pisać. I to właśnie ujął w opasłym tomiszczu mistrz horrorów. Spotkamy tu złych do szpiku kości, po prostu złych, zagubionych, dobrych i świętych, bo przecież nic nie jest czarno białe.
Całą historię napędza wybuch pandemii, która dziesiątkuje ludzkość. Brzmi znajomo? Jest to jednak majstersztyk sam w sobie. King skupia się na kilku głównych bohaterach, uwielbiam, gdy książka daje nam możliwość spojrzenia na świat oczami ,,tych złych", przykładowo Randalla Flagga, istnego wcielenia szatana i szczerze ubolewam nad tym, czemu wielu autorów tego unika.
Są wzruszenia, chwile grozy i momenty, gdy rozglądasz się trwożliwe dookoła. A zabawa trwa, 1165 stron szeleszczącego szczęścia.

,,Chrystus powinien ostrzec swoich uczniów, mówiąc:"Zaprawdę, powiadam wam, gdziekolwiek zbierze się dwóch lub trzech, tam na pewno zjawi się następny, by wszystko zniszczyć."

Chyba jednak jestem wierną fanką Stephena Kinga. Kiedyś sądziłam i nadal sądzę, że wszystkie swoje książki pisze na jedno kopyto. Po tej książce znalazłam jednak na to właściwą odpowiedź: Mam to...