Przeczytałem w całości 2 dramaty: „Jaskinia filozofów” i „Drugi pokój”. Ten pierwszy, nawiązujący do skazania Sokratesa na śmierć, bardziej mi się podobał, chociaż nie zachwycił. Obszerne przypisy okazały się przydatne. Na razie odpuszczam sobie twórczość Herberta.

Przeczytałem w całości 2 dramaty: „Jaskinia filozofów” i „Drugi pokój”. Ten pierwszy, nawiązujący do skazania Sokratesa na śmierć, bardziej mi się podobał, chociaż nie zachwycił. Obszerne przypisy okazały się przydatne. Na razie odpuszczam sobie twórczość Herberta.

Nieznane oblicze Herberta. Wysmakowane, prozatorskie dramaty - dwa klasycyzujące, cztery na wskroś współczesne. W "Jaskini filozofów" i "Rekonstrukcji poety" możemy wraz z Herbertem odkrywać niespotykany obraz uczłowieczonego antyku, ciekawej recepcji starożytności pełnej żywych postaci z krwi i kości, zaś w "Drugim pokoju", "Lalku", "Listach naszych czytelników" i "Mai" Herbert uwidacznia się jako uważny obserwator swoich czasów, o bardzo dobrym społecznym uchu. Utwory wciąż pozostają w charakterystycznym, herbertowskim stylu, dość wysokim i wysublimowanym, o pięknej jakości języka oraz wartościowych kontekstach i znaczeniach. Przychodzi refleksja, że żal, iż Herbert nie podejmował się poważniejszych, długodystansowych prób prozatorskich, bo miał do prozy talent równie wielki jak do poezji, co uwidacznia się w jego dramatach, zwłaszcza dramatach "na głosy", słuchowiskowych, które często stanowią niemal swoiste opowiadania czy nowele. Na pochwałę zasługuje też jakość edytorsko-wydawnicza zbioru, bo jest on opatrzony ubogacającymi odbiór przypisami i ilustracjami. Summa summarum - znakomity wybór najważniejszych dramatów Herberta i mam nadzieję, że kiedyś doczekamy się publikacji jego pozostałych utworów dramatycznych, bo to niewątpliwie świetna literatura i jego zdecydowanie nieoczywiste, warte odkrycia oblicze.

Nieznane oblicze Herberta. Wysmakowane, prozatorskie dramaty - dwa klasycyzujące, cztery na wskroś współczesne. W "Jaskini filozofów" i "Rekonstrukcji poety" możemy wraz z Herbertem odkrywać niespotykany obraz uczłowieczonego antyku, ciekawej recepcji starożytności pełnej żywych postaci z krwi i kości, zaś w "Drugim pokoju", "Lalku", "Listach naszych czytelników" i...

"Jaskinia filozofów" 5/10
Nie przepadam bardzo za starożytnością, ale ten dramat jest całkiem przyjemny i łatwy w odbiorze. W sumie to aż nadto łatwy.

"Rekonstrukcja poety" 6/10
Krótki, ale ciekawy.

"Drugi pokój" 7/10
Nasłuchiwanie ciszy śmierci... Chciałoby się to zobaczyć na żywo.

"Lalek" 7/10
Świetne prześwietlenie społeczeństwa. Akcji niewiele, ale dużo rozmów. Jak to w dramacie, ale tutaj czuję to jeszcze wyraźniej. Punkt kumulacyjny gdzieś w innej przestrzeni.

"Listy naszych czytelników" 8/10
Zdecydowanie mój ulubiony dramat z tego zbioru. Uwielbiam pokazywanie problemów szarych ludzi w PRLu. Przywodzi mi na myśl "Proces" Kafki. Jest się winnym, choć nie wiadomo czemu.

"Maja" 6/10
Ciekawy, choć mógł być bardziej rozbudowany.

Sumując: 39/6=6,5 :)

Książka wydana z dbałością. Dużo przypisów, dokładna nota edytorska. Jeśli chodzi o estetykę również jest w porządku.
Dramaty Herberta są według mnie ciekawe, niebanalne, ale za krótkie. Wspaniale jednak Herbert nawiązuje do tradycji klasycznych, pokazując inną drogę. Podoba mi się to, bo przyjemnie jest czasem odpocząć od groteski, wyszukanej formy. Herbert nie boi się eksperymentów, ale większą wagę przykłada do słów. A słowa u Herberta współbrzmią przepięknie!

"Jaskinia filozofów" 5/10
Nie przepadam bardzo za starożytnością, ale ten dramat jest całkiem przyjemny i łatwy w odbiorze. W sumie to aż nadto łatwy.

"Rekonstrukcja poety" 6/10
Krótki, ale ciekawy.

"Drugi pokój" 7/10
Nasłuchiwanie ciszy śmierci... Chciałoby się to zobaczyć na żywo.

"Lalek" 7/10
Świetne prześwietlenie społeczeństwa. Akcji niewiele, ale dużo rozmów....

Nie jest chyba Herbert jednym z moich lubionych dramatopisarzy... ale jest niewątpliwie mistrzem słowa, również w dramacie. Zapomniane to i przykryte kurzem rejony jego twórczości, a bardzo szkoda - bo jeśli nie wybitne, to bardzo dobre, ciekawe, precyzyjnie wyżłobione w słowie. Są zdania, które powracają jak echo; może więc dla tych zdań choćby - warto.

Nie jest chyba Herbert jednym z moich lubionych dramatopisarzy... ale jest niewątpliwie mistrzem słowa, również w dramacie. Zapomniane to i przykryte kurzem rejony jego twórczości, a bardzo szkoda - bo jeśli nie wybitne, to bardzo dobre, ciekawe, precyzyjnie wyżłobione w słowie. Są zdania, które powracają jak echo; może więc dla tych zdań choćby - warto.

Nie jestem fanem Herberta, przeczytanie Dramatów miało przełamać moją niechęć, a tylko ją utwierdziło.

Nie jestem fanem Herberta, przeczytanie Dramatów miało przełamać moją niechęć, a tylko ją utwierdziło.

Ze zbioru dramatów przeczytanych: Drugi pokój i Jaskinia filozofów.

Ze zbioru dramatów przeczytanych: Drugi pokój i Jaskinia filozofów.

Interesujące, dużo dobrych i bardzo dobrych dramatów. Zaskakujące jakością.

Interesujące, dużo dobrych i bardzo dobrych dramatów. Zaskakujące jakością.