Po rewelacyjnej "Kto jak nie ja" Katarzyny Kołaczewskiej, książce która rozbroiła mnie emocjonalnie, nie dała zasnąć przez kilka nocy, do tego wzruszyła do łez, postanowiłam sięgnąć po drugą pozycję autorki.
Niestety "Idealne życie" jak dla mnie jest nijakie. Początek zapowiadał się bardzo ciekawie, kobieta w średnim wieku, wiodąca pozornie idealne życie, pewnego dnia wyskakuje z okna wieżowca, w którym pracuje. Mamy w powieści wątki obyczajowo- kryminalne, ale nie brakuje ciętego dowcipu i czarnego humoru, a to bardzo lubię. Ale potem zaczęło mi zgrzytać.
Jak dla mnie książka ma bardzo duży potencjał, który nie został wykorzystany. Wiele wątków potraktowanych bardzo po łebkach, do tego jak już ktoś zauważył, zero analizy psychologicznej bohaterów, do tego strasznie mnie irytowało jak Ewa, główna bohaterka, ciągle broniła i tłumaczyła swojego szwagra, no nie moglam tego czytać.
Na pewno książka stawia ważne pytania: ile wiemy o naszych bliskich, jak często nasze oceny opieramy na pozorach i strzępkach informacji z czyjegoś życia, ile razy zasłaniamy się brakiem czasu tylko dlatego, że nie chce nam się zrozumieć drugiego człowieka? Dobry pomysł ale kiepskie wykonanie jak dla mnie. Szkoda...

Po rewelacyjnej "Kto jak nie ja" Katarzyny Kołaczewskiej, książce która rozbroiła mnie emocjonalnie, nie dała zasnąć przez kilka nocy, do tego wzruszyła do łez, postanowiłam sięgnąć po drugą pozycję autorki.
Niestety "Idealne życie" jak dla mnie jest nijakie. Początek zapowiadał się bardzo ciekawie, kobieta w średnim wieku, wiodąca pozornie idealne życie, pewnego dnia...